พิมพา เทพวัลย์Pimpa Thepphawanดวงรัตน์ วัฒนกิจไกรเลิศDoungrat Watthnakitkrileartคนึงนิจ พงศ์ถาวรกมลKanaungnit Pongthavornkamolฉัตรกนก ทุมวิภาตChatkanok Dumavibhatมหาวิทยาลัยมหิดล. คณะพยาบาลศาสตร์. ภาควิชาการพยาบาลอายุรศาสตร์มหาวิทยาลัยมหิดล. คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล . สํานักงานศูนย์โรคหัวใจสมเด็จพระบรมราชินีนาถ2018-02-232018-02-232018-02-232554วารสารพยาบาลศาสตร์. ปีที่ 29 (ฉ. เพิ่มเติม 1), ฉบับที่ 2 (เม.ย. - มิ.ย. 2554), 111-119https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/8801วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาปัจจัยในการทํานายการตัดสินใจมารับการรักษาของผู้ป่วยกลุ่มอาการกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน รูปแบบการวิจัย: การวิจัยหาความสัมพันธ์เชิงทํานาย (correlational predictive research) วิธีดําเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยจํานวน 92 คน ที่รับการรักษาในโรงพยาบาลระดับตติยภูมิแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามการประเมินการรับรู้ความเจ็บป่วยฉบับย่อ (The Brief Illness Perception Questionnaire, Brief IPQ) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาสถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน สถิติ Mann-Whitney U test และการวิเคราะห์การถดถอยแบบเส้นตรงพหุคูณ ผลการวิจัย: พบว่าผู้ป่วยใช้ระยะเวลาในการตัดสินใจมารับการรักษามีค่ามัธยฐาน 37 นาที (mean = 120, S.D. = 157.087) การรับรู้ความเจ็บป่วยทั้ง 3 ด้าน ได้แก่ ด้านลักษณะอาการที่เกิดขึ้น ด้านความสามารถในการควบคุม/รักษาความเจ็บป่วยที่เกิดขึ้น และด้านผลที่คาดว่าจะเกิดตามมาภายหลังจากความเจ็บป่วย การตอบสนองทางอารมณ์ และประสบการณ์การเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล สามารถร่วมกันทํานายการตัดสินใจมารับการรักษาได้ 67.1% ผลที่คาดว่าจะเกิดตามมาภายหลังจากความเจ็บป่วยและความสามารถในการควบคุม/รักษาความเจ็บป่วยที่เกิดขึ้น สามารถทํานายการตัดสินใจมารับการรักษาอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p < .05 และ .001 ตามลําดับ) ผู้ป่วยที่เคยมีประสบการณ์การเข้ารับการรักษาจะตัดสินใจมารับการรักษาล่าช้ากว่าผู้ป่วยที่มีประสบการณ์ครั้งแรกอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p = .05) สรุปและข้อเสนอแนะ: พยาบาลต้องตระหนักถึงการรับรู้ถึงความเจ็บป่วย ผลที่ผู้ป่วยคาดว่าจะเกิดตามมา เพื่อมาใช้ในการวางแผนให้ข้อมูลแก่ผู้ป่วยหรือพัฒนาวิธีการปฏิบัติการพยาบาลเพื่อส่งเสริมให้ผู้ป่วยเกิดความเข้าใจที่ถูกต้องในการเข้ามารับการรักษาในโรงพยาบาลส่งผลให้ผู้ป่วยเกิดการตัดสินใจมารับการรักษาได้อย่างทันท่วงทีPurpose: To examine the factors predicting decision making for receiving treatment among patients with acute coronary syndrome. Design: Correlational predictive research. Methods:The samples comprised 92 patients with acute coronary syndrome were admitted in a super tertiary level hospital, Bangkok. Data were collected by the Brief Illness Perception Questionnaire (Brief IPQ). The statistics used in the analysis include descriptive statistics, Pearson’s product moment correlation, multiple regression analysis, and the Mann-Whitney U test.Main findings: The results revealed that the median decision time to seek treatment was 37 minutes from onset (mean = 120 minutes, S.D. = 157.087). Three components of cognitive representation (illness identity, control/cure, and consequences), emotional response, and hospitalization experience with acute coronary syndrome could predict the decision making for receiving treatment at 67.1%, The control/cure component and the consequences component which could predict decision making for receiving treatment of the participant, which was statistically significant (p < .05 and .001). This study found that patients who had hospitalization experience with acute coronary syndrome decide to receive treatment later than patients who had no experience at a significance level of 0.05.Conclusion and Recommendations: Nurses must be aware of cognitive representation and to make plans for providently information to patient in order to orientation or develop informational interventions to establish correct understanding about treatment and promote appropriate decision making for receiving treatment.thaมหาวิทยาลัยมหิดลการรับรู้ความเจ็บป่วยการตอบสนองทางอารมณ์ประสบการณ์การเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลการตัดสินใจมารับการรักษาผู้ป่วยกลุ่มอาการกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันวารสารพยาบาลศาสตร์Journal of Nursing ScienceOpen Access articleArticleคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล