สุภาภรณ์ สงค์ประชามหาวิทยาลัยมหิดล. คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. ภาควิชาสังคมศาสตร์2019-04-182019-04-182562-04-182557วารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ. ปีที่ 1, ฉบับที่ 1 (ม.ค.-มิ.ย. 2557), 208-2262350-983xhttps://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/43775งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์และพัฒนาตัวชี้วัด เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (Information and Communication Technology: ICT) เพื่อการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ที่ตอบสนองกับ แผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการศึกษา กระทรวง ศึกษาธิการ พ.ศ. 2554–2556 และตัวชี้วัดระดับสากล ใช้วิธีการวิจัยแบบผสานวิธี ได้แก่ การวิเคราะห์เอกสาร การประชุมเชิงปฏิบัติการจากผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาในส่วนภูมิภาค ผู้สอน และบุคลากรทางการศึกษา จำนวน 83 คน การรับฟังความคิดเห็นจากผู้เชี่ยวชาญจำนวน 12 คน และการ ทำประชาพิจารณ์ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยวิธีการสังเกต การสัมภาษณ์อย่างไม่เป็นทางการ การสนทนากลุ่มวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการวิเคราะห์แบบอุปนัย การจำแนกชนิดของข้อมูลและการเปรียบเทียบข้อมูล ผลการศึกษาพบว่า ตัวชี้วัดเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อ การศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการที่ตอบสนองกับแผนแม่บทเทคโนโลยี สารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ พ.ศ. 2554 – 2556 และตัวชี้วัดระดับสากล มีจำนวน 70 ตัวชี้วัด เป็นตัวชี้วัดด้านนโยบาย 9 ตัวชี้วัด หุ้นส่วนระหว่างภาครัฐและภาคเอกชน 2 ตัวชี้วัด โครงสร้างพื้นฐาน 22 ตัวชี้วัด การพัฒนาผู้สอน/ทรัพยากรบุคคล 12 ตัวชี้วัด หลักสูตร 2 ตัวชี้วัด บริการ 2 ตัวชี้วัด ทรัพยากรการศึกษา 3 ตัวชี้วัด การใช้ 6 ตัวชี้วัด การมีส่วนร่วม ทักษะและผลลัพธ์ 7 ตัวชี้วัด ผลกระทบ 1 ตัวชี้วัด ความเสมอภาค 3 ตัวชี้วัด และสถานภาพทางสังคม/วัฒนธรรม/เศรษฐกิจ 1 ตัวชี้วัด ซึ่งรายละเอียด ตัวชีว้ดแต่ละตัวแสดงไว้ในคู่มือ และแนวทางการจัดเก็บข้อมูลตัวชี้วัดเทคโนโลยี สารสนเทศและการสื่อสาร (ICT) เพื่อการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการthaมหาวิทยาลัยมหิดลตัวชี้วัดเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (ICT) เพื่อการศึกษาการพัฒนาตัวชี้วัดIntegrated Social Science Journalวารสารสังคมศาสตร์บูรณาการArticleภาควิชาสังคมศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล