วิมลทิพย์ มุสิกพันธ์ชลาธิป สมาหิโตแก้วตา นพมณีจำรัสเลิศบัญญัติ ยงย่วนณัฐชา จงทวีผล2024-01-092024-01-09256225622567วิทยานิพนธ์ (วท.ม. (พัฒนาการมนุษย์))--มหาวิทยาลัยมหิดล, 2562https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/92062พัฒนาการมนุษย์ (มหาวิทยาลัยมหิดล 2562)การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมจริยธรรมของ เด็กปฐมวัยก่อนและหลังการเล่านิทาน 2) เพื่อทราบถึงปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมจริยธรรมของ เด็กปฐมวัย 3) เพื่อทราบถึงวิธีการที่เหมาะสมในการส่งเสริมพฤติกรรมจริยธรรมของเด็กปฐมวัย ในระยะยาว กลุ่มตัวอย่าง คือ เด็กปฐมวัยที่ศึกษาอยู่ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก จังหวัดนครราชสีมา จำนวน 30 คน โดยผู้วิจัยทำการศึกษาข้อมูลทุติยภูมิที่ได้รับการอนุเคราะห์จากสานักเลขาธิการ สภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ ซึ่งเป็นข้อมูลจากการวิจัยเชิงทดลองแบบหนึ่งกลุ่มทดสอบก่อน‒หลังการทดลอง และข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึก และนามาวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และ Dependent Sample t‒test และวิเคราะห์เชิงเนื้อหาในส่วนของข้อมูลเชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า 1) คะแนนพฤติกรรมจริยธรรมของกลุ่มตัวอย่างหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ทั้ง 3 ด้าน โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยเพิ่มมากที่สุดคือ ด้านการรู้จักควบคุมตนเอง รองลงมาคือ ด้านความเมตตากรุณาและ ด้านการรู้จักพึ่งพาตนเอง ตามลำดับ 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมจริยธรรมของเด็กปฐมวัย ได้แก่ ปัจจัยด้านสภาพแวดล้อม และปัจจัยด้านพัฒนาการ 3) ทราบถึงวิธีการส่งเสริมพฤติกรรมจริยธรรมที่ครูและผู้ปกครองนำมาใช้กับเด็กปฐมวัยเพื่อให้เกิดผลในระยะยาว ทั้งหมด 5 วิธีThe objectives of this study are to: 1) compare moral behaviors of early childhood before and after the use of storytelling‒based approach; 2) learn about factors taking effect to moral behaviors of early childhood; and 3) learn about the appropriate methods to promote moral behaviors of early childhood in the long term. The sample group included 30 early‒childhood children in the child development center, Nakhon Ratchasima Province. In this study, the secondary data given by the Office of the Education Council, Ministry of Education, which was the data from the pre‒experimental design: one group pretest‒posttest, and the data from the in‒depth interview. The quantitative data analysis was done by the descriptive statistics and the dependent sample t‒test. The content analysis was done for the qualitative data. The results showed that: 1) sample group's moral behaviors posttest scores were higher than the moral behaviors pretest scores at the .01 level of significance in 3 aspects, that is, the moral behavior with the most increasing mean was self‒control, followed by generosity, and self‒reliance respectively; 2) factors taking effect to moral behaviors of early childhood were the environment factor, and development factor; and 3) there were 5 methods to be possibly used by teachers and parents to promote moral behaviors of early childhood to enhance the long‒term interest.ก-ฏ, 143 แผ่น : ภาพประกอบapplication/pdfthaผลงานนี้เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยมหิดล ขอสงวนไว้สำหรับเพื่อการศึกษาเท่านั้น ต้องอ้างอิงแหล่งที่มา ห้ามดัดแปลงเนื้อหา และห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าการเล่านิทานเด็ก -- จริยธรรมการศึกษาปฐมวัย -- ไทย -- นครราชสีมาศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก -- ไทย -- นครราชสีมาMaster Thesisมหาวิทยาลัยมหิดล