ศิริกาญจน์ โภคะสวัสดิ์Sirikan Phokhasawadiอทิตยา พรชัยเกตุ โอว ยองAtittaya Pornchaikate Au Yeongอติรัตน์ วัฒนไพลินAtirat Wattanapailinมหาวิทยาลัยมหิดล. คณะพยาบาลศาสตร์จังหวัดนนทบุรี. โรงพยาบาลบางบัวทอง2018-07-292018-07-292561-07-292557วารสารพยาบาลศาสตร์. ปีที่ 32, ฉบับที่ 4 (ต.ค. - ธ.ค.2557), 7-14https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/21879วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษารูปแบบการบําบัดการรู้คิดและปรับพฤติกรรม เพื่อลดอาการของโรควิตกกังวลในวัยรุ่นจากหลักฐานเชิงประจักษ์ รูปแบบการศึกษา: เป็นการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ โดยการสืบค้นหลักฐานเชิงประจักษ์ที่ตรงกับประเด็นปัญหาที่ศึกษา จากฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ ได้งานวิจัยที่ตรงตามเกณฑ์การประเมินคุณภาพและระดับความเข้มแข็งของหลักฐาน จําานวน 8 เรื่อง เป็นงาน systematic review 2 เรื่อง และ randomized controlled trial 6 เรื่อง จากนั้นนํามาวิเคราะห์ สังเคราะห์ และสรุปเป็นข้อแนะนํา ผลการศึกษา: รูปแบบการบําบัดการรู้คิดและปรับพฤติกรรมเพื่อลดอาการของโรควิตกกังวลในวัยรุ่นที่เหมาะสมคือ การบําบัดการรู้คิดและปรับพฤติกรรมที่ให้การบําบัดกับเด็กและวัยรุ่นโดยตรง ทั้งแบบรายบุคคลและรายกลุ่ม โดยผู้เข้ารับการบําบัด มีอายุตั้งแต่ 10-17 ปี ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรควิตกกังวลในระดับเล็กน้อยถึงปานกลาง ใช้จํานวนครั้งการบําบัด 8 ครั้งขึ้นไป ครั้งละ 60-90 นาที สําหรับแบบรายบุคคล และ 60-120 นาที สําาหรับแบบรายกลุ่ม องค์ประกอบหลักของการบําบัด คือ 1) การให้สุขภาพจิตศึกษาเกี่ยวกับโรควิตกกังวล 2) การให้ความรู้เกี่ยวกับการบําบัดการรู้คิดและปรับพฤติกรรม 3) การรับรู้อารมณ์ 4) การฝึกการผ่อนคลาย 5) การปรับเปลี่ยนโครงสร้างความคิดใหม่ 6) การเผชิญกับสิ่งที่ทําให้เกิดความกังวลทีละน้อยอย่างเป็นขั้นตอน 7) การให้แรงเสริมและการให้รางวัลตนเอง 8) การฝึกทักษะการแก้ปัญหา และ 9) การป้องกันการกลับเป็นซ้ําสรุปและข้อเสนอแนะ: การบําบัดการรู้คิดและปรับพฤติกรรมสามารถลดจํานวนเด็กและวัยรุ่นที่ได้รับการวินิจฉัยด้วยโรควิตกกังวล และลดอาการของโรควิตกกังวลได้ ทั้งนี้ก่อนนําารูปแบบการบําบัดไปปฏิบัติจริงในหน่วยงาน ควรมีการพัฒนาเป็นแนวปฏิบัติ และมีการศึกษานําร่องก่อนPurpose: To synthesize the evidence related to cognitive behavior therapy to reduce symptoms of anxiety disorders among adolescents.Design: A systematic review of the literature relevant to the area of interest was performed. The research evidence was searched from electronic databases and the quality and the strength of the evidence were evaluated. Eight studies met the inclusion criteria: two were systematic reviews and six were randomized controlled trials. After analysis, synthesis, and summary of the evidence, the recommendations were proposed. Main findings: The appropriate form of cognitive behavior therapy (CBT) to reduce symptoms of anxiety disorder for children and adolescents is either individual CBT or group CBT. The clients are adolescents aged between 10 and 17 years old who are diagnosed with anxiety disorders with mild to moderate level. The total number of therapy sessions is at least eight sessions, 60 to 90 minutes per session for individual therapy and 60 to120 minutes per session for group therapy. The main components of the therapy consist of 1) provision of psychoeducation about anxiety, 2) provision of knowledge about CBT, 3) affect recognition, 4) relaxation training, 5) cognitive restructuring, 6) gradual exposures to anxiety provoking stimuli, 7) self-rewarding or reinforcement systems, 8) problem-solving skills training, and 9) relapse prevention. Conclusion and recommendations: The CBT can reduce the number of adolescents diagnosed with anxiety disorders and can also reduce symptoms of anxiety disorders. Before applying the recommendation to practice, clinical practice guideline should be developed and a pilot study to determine the effects of the CBT should be conducted.thaมหาวิทยาลัยมหิดลวัยรุ่นโรควิตกกังวลการบําบัดการรู้คิดและปรับพฤติกรรมการพยาบาลตามหลักฐานเชิงประจักษ์Open Access articleวารสารพยาบาลศาสตร์Journal of Nursing ScienceArticleคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล