Supattra FofonPimsurang TheachaboonsermsakSupachai PitiguntangPhitaya CharupoonpholWirin Kittipichaiสุภัทรา ฝอฝนพิมพ์สุรางค์ เตชะบุญเสริมศักดิ์ศุภชัย ปิติกุลตังพิทยา จารุพูนผลวิริณธิ์ กิตติพิชัยMahidol University. Faculty of Public Health2021-05-172021-05-172021-05-172014Journal of Public Health and Development. Vol. 12, No.2 (May-Aug 2014), 69-831905-1387https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/62193The purpose of this study was to identify factors influencing quality of life among street vendors in Bangkok. A total of 360 samples were used who were at aged 18 years old and over. Quality of life was measure by a brief WHO Quality of Life indicator in Thai (WHOQOL-BREF-THAI). Samples were selected by using multiple stage sampling. Data were analyzed by descriptive statistics, t-test, Pearson’s productmoment correlation and stepwise multiple linear regression. The study found that 78.9% were at a fair level of quality of life while 20.8% were at a good level. The factors that predict quality of life among street vendors are age, health insurance, health promoting behaviors, family relationships, relationships among fellow street vendors and the perception of policy on promoting informal labor, these six variables predicted for 67.10% of quality of life among street vendors. The findings from this study recommend that among street vendors, the administrators of Bangkok and relevant agencies should increase knowledge about health insurance and annual health check as well as self care. It should also promote relationships at both family and social level, publicize the policy on informal labor and promote the integration of the Informal labor network.การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อหาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตของผู้ประกอบการค้าแผงลอย ในกรุงเทพมหานคร และใช้เครื่องมือวัดคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลกชุดย่อ ฉบับภาษาไทย (WHOQOL-BREF-THAI) กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ประกอบการค้าแผงลอยในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 360 คน สุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา การทดสอบที การหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการศึกษา พบว่า ผู้ประกอบการค้าแผงลอยส่วนใหญ่มีคุณภาพชีวิตอยู่ในระดับปานกลางร้อยละ 78.9 มีเพียงร้อยละ 20.8 ที่มีคุณภาพชีวิตอยู่ในระดับดี ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตของผู้ประกอบการค้าแผงลอย ได้แก่ อายุ สิทธิในการรักษาพยาบาล พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพ สัมพันธภาพในครอบครัว สัมพันธภาพในกลุ่มเพื่อนผู้ประกอบการค้า และการรับรู้นโยบายส่งเสริมแรงงานนอกระบบ โดยตัวแปรทั้ง 6 ตัวนี้ สามารถร่วมกันทำนายคุณภาพชีวิตของผู้ประกอบการค้าแผงลอยได้ร้อยละ 67.10 ข้อเสนอแนะการศึกษาครั้งนี้ ควรให้ความรู้เกี่ยวกับสิทธิในการรักษาพยาบาลการตรวจสุขภาพประจำปีและการดูแลสุขภาพตนเอง การส่งเสริมพฤติกรรมสุขภาพของผู้ประกอบการค้าแผงลอย การสร้างเสริมสัมพันธภาพทั้งในระดับครอบครัวและสังคม และมีการประชาสัมพันธ์นโยบายส่งเสริมแรงงานนอกระบบให้ผู้ประกอบการค้าแผงลอยรับรู้และเข้าใจอย่างทั่วถึง รวมถึงการส่งเสริมการรวมกลุ่มเครือข่ายแรงงานนอกระบบengQuality of LifeStreet VendorsBangkokคุณภาพชีวิตผู้ประกอบการค้าแผงลอยกรุงเทพมหานครOriginal Article