วรานันทน์ ดีหอมศีลสุปรียา ตันสกุลอาภาพร เผ่าวัฒนาธราดล เก่งการพานิชWaranun DeehomsinSupreya TansakulArpaporn PowwattanaTharadol Kengganpanichมหาวิทยาลัยมหิดล. คณะสาธารณสุขศาสตร์. ภาควิชาสุขศึกษาและพฤติกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยมหิดล. คณะสาธารณสุขศาสตร์. ภาควิชาการพยาบาลสาธารณสุขกรุงเทพมหานคร. โรงพยาบาลรามคำแหง2021-08-202021-08-202564-08-202554วารสารสุขศึกษา. ปีที่ 34, ฉบับที่ 118 (พ.ค.- ส.ค. 2554), 1-19https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/63205การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมสุขศึกษาในการ ลดน้ำหนักนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นที่มีภาวะอ้วนในจังหวัดสมุทรปราการ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 และ 3 ที่มีภาวะอ้วน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 38 คนและกลุ่มเปรียบเทียบ 34 คน ประเมินการเปลี่ยนแปลงโดยการตอบแบบสอบถามและชั่งน้ำหนัก เก็บข้อมูล 3 ระยะคือก่อน การทดลอง หลังการทดลองและระยะติดตามผล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน Chi-square test, ANCOVA, Independent t-test และ Repeated Measure one-way ANOVA ผลการศึกษาพบว่าหลังการทดลองกลุ่มทดลองมีความรู้เกี่ยวกับโรคอ้วนและการลดน้ำหนัก พฤติกรรมการควบคุมตนเอง และพฤติกรรมการบริโภคอาหาร ดีกว่าก่อนการทดลองและไม่ลดลง ในระยะติดตามผล ความรู้เกี่ยวกับโรคอ้วนและการลดน้ำหนักดีกว่ากลุ่มเปรียบเทียบในระยะหลังการ ทดลองแต่ไม่ดีกว่าในระยะติดตามผล ส่วนพฤติกรรมการบริโภคอาหารดีกว่ากลุ่มเปรียบเทียบ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) พฤติกรรมการออกกำลังกายและการเคลื่อนไหว เจตคติต่อ โรคอ้วน และการลดน้ำหนัก ไม่แตกต่างกันระหว่างก่อนการทดลองและหลังการทดลอง แต่พบว่า ดีกว่ากลุ่ม เปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) การได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนในการลด น้ำหนักไม่แตกต่างกันระหว่างก่อนการทดลองและหลังการทดลอง และโปรแกรมสุขศึกษาไม่ สามารถทำให้น้ำหนักตัวลดลงได้ทั้งในระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผลThis quasi-experimental research aimed to explore the effectiveness of a health education program on weight reduction among obese students in junior high school, in Samutprakan Province. The samples were Mathayomsuksa 2 and 3 obese students consisting of 38 students in the experimental group and 34 students in the comparison group. Their changes were evaluated with questionnaires and weight measurements. The data had been collected during 3 stages: before the experiment, after the experiment, and in the follow-up stage. The data analysis was made by percentage, mean, standard deviation, Chi-square test, ANCOVA, Independent t-test, and Repeated Measure one-way ANOVA. The findings of the study revealed that after the experiment, the experimental group had better knowledge about obesity and weight reduction, self-control behaviors, and food consumption behaviors, than before the experiment, which they still maintained during the follow-up stage. Their knowledge about obesity and weight reduction was better than the comparison group after the experiment, but was not better than the follow-up stage. Whereas their food consumption behavior was better than the comparison group with a statistical significance (p<0.05). Their exercise and movement behaviors, attitudes toward obesity and weight reduction did not differ between before and after the experiment, but were better than the comparison group with a statistical significance (p<0.05). Weight reduction support from friends did not differ between before the experiment and after the experiment; and the health education program did not contribute to weight reduction after the experiment and the follow-up stage.thaมหาวิทยาลัยมหิดลประสิทธิผลของโปรแกรมสุขศึกษาลดน้ำหนักนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นภาวะอ้วนThai Journal of Health EducationResearch Articleคณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล