สุคนทิพย์ รุ่งเรืองฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญนิทัศน์ ศิริโชติรัตน์สุธี อยู่สถาพรSukonthip RungruangChardsumon PrutipinyoNithat SirichotiratanaSutee Usathapornมหาวิทยาลัยมหิดล. คณะสาธารณสุขศาสตร์. ภาควิชาบริหารงานสาธารณสุข2018-11-292018-11-292561-11-292559วารสารกฎหมายสุขภาพและสาธารณสุข. ปีที่ 2, ฉบับที่ 1 (ม.ค.-เม.ย. 2559), 15-292408-249Xhttps://repository.li.mahidol.ac.th/handle/123456789/36888การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อ สมรรถนะของนักวิชาการสาธารณสุข กรณีศึกษาเขตบริการสุขภาพที่ 4 กลุ่มตัวอย่างเป็นนักวิชาการ สาธารณสุข จำนวน 352 คน โดยใช้การสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เก็บข้อมูลโดยใช้ แบบสอบถามตอบด้วยตนเอง ระหว่างเดือนมกราคม- มีนาคม พ.ศ. 2558 การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ จำนวน การแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบ เพียรสัน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุแบบขั้นตอน ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างเป็นเพศหญิง ร้อยละ 56.8 อายุ 41-50 ปี ร้อยละ 44.6 สถานภาพสมรสคู่/อยู่ด้วยกัน ร้อยละ 69.6 การศึกษาระดับ ปริญญาตรี ร้อยละ 84.9 ตำแหน่งระดับชำนาญการ ร้อยละ 84.4 สมรรถนะโดยรวมของนักวิชาการ สาธารณสุขอยู่ในระดับสูง ร้อยละ 87.2 และสมรรถนะรายด้านพบว่า ด้านการมุ่งผลสัมฤทธิ์ ด้านการ บริการที่ดี การด้านสั่งสมความเชี่ยวชาญในงานอาชีพ ด้านการยึดมั่นในความถูกต้องชอบธรรมและ จริยธรรม ด้านการทำงานเป็นทีม ด้านการคิดวิเคราะห์ และด้านการสร้างสัมพันธภาพ อยู่ในระดับสูง ปัจจัยด้านภาวะผู้นำ และปัจจัยด้านแรงจูงใจ มีความสัมพันธ์ทางบวกระดับปานกลางกับสมรรถนะของ นักวิชาการสาธารณสุข อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.001 ( r = 0.683, p-value < 0.001) และ ( r = 0.390, p-value < 0.001) ตามลำดับ ตัวแปร 3 ตัว ที่สามารถร่วมกันพยากรณ์สมรรถนะของ นักวิชาการสาธารณสุข กรณีศึกษาเขตบริการสุขภาพที่ 4 ได้แก่ สถานภาพสมรส ปัจจัยภาวะผู้นำ ปัจจัยแรงจูงใจ สามารถพยากรณ์สมรรถนะของนักวิชาการสาธารณสุข ได้ร้อยละ 48.9 จึงเสนอแนะให้ หน่วยงานสามารถนำผลการวิจัยไปใช้เป็นแนวทางในการวางแผนสร้างกลยุทธ์ในการพัฒนาบุคลากร และการกระตุ้นให้บุคลากรมีความกระตือรือร้นเร่งพัฒนาสมรรถนะที่ตนเองรับผิดชอบให้ดียิ่งขึ้นThis descriptive research aimed to study the factors associated with the competency of Public health technical officer as a case study of Regional Service Provider 4. The samples were 352 PH technical officers selected through a three-stage random sampling. Data were collected through a self-administered questionnaire from January-March 2015 and were analyzed by frequency distribution, percentage, mean, standard deviation, Pearson’s correlation coefficient, and stepwise multiple regression analysis. Demographic data : Fifty six point eight (56.8%) of the participants were female, 44.6% were aged 4 1 -5 0 years, 69.6% held a marital status as living together with spouse, 84.9% held a bachelor degree, and 84.4% held a position in their professional level. The scores of most participants (87.2%) for the overall capacity were in a high level. Considering each component of the competency separately; the scores on the parts of achievement motivation, service mind, expertise, integrity, teamwork, critical thinking and interpersonal skill were in a high level. The leadership factor and the motivation factor had a moderate level of positive correlation with the competency of public health technical officer at the level of statistical significance of 0.001 (r=0.683, p-value<0.001; r=0.3 9 0 , p-value<0.001 respectively). Three variations that could work together to predict the competency of public health technical officers in the case study of Regional Service Provider 4 included the marital status, the leadership factor and the motivation factor; and they could predict such competency as correctly as 48.9%. The study suggests that authorities concerned could use these findings in making a strategic plan for the development of their human resources, encouraging them to actively improve their competency.thaมหาวิทยาลัยมหิดลสมรรถนะนักวิชาการสาธารณสุขภาวะผู้นําแรงจูงใจOpen Access articleวารสารกฎหมายสุขภาพและสาธารณสุขPublic Health & Health Laws JournalArticleคณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล