รัตตินันท์ ฏิระวณิชย์กุลวรรณิภา ชูชัยพงศกร ล้อประเสริฐอังคณา เลิศภูมิปัญญาRattinan TiravanitchakulWannipha ChuchaiPongsakorn LorprasertAngkana Lertpoompunyaมหาวิทยาลัยมหิดล. คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี. ภาควิชาวิทยาศาสตร์สื่อความหมายและความผิดปกติของการสื่อความหมายมหาวิทยาลัยมหิดล. คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี. โครงการดูแลการได้ยินครบวงจร2022-07-272022-07-272565-07-272562รามาธิบดีเวชสาร. ปีที่ 42, ฉบับที่ 3 (ก.ค.-ก.ย. 2562), 25-340125-3611 (Print)2651-0561 (Online)https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/72262บทนำ: การสูญเสียการได้ยินเป็นปัญหาที่เพิ่มขึ้นตามอายุ ส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตและการสื่อสาร นำไปสู่การแยกตัวออกจากสังคม การใส่เครื่องช่วยฟังที่เหมาะสมช่วยให้ผู้ที่สูญเสียการได้ยินกลับมาสื่อสารและมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นจึงควรมีการกำหนดตัวชี้วัดและประเมินผลลัพธ์การให้บริการเครื่องช่วยฟัง วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินผลลัพธ์ของการให้บริการเครื่องช่วยฟังและศึกษาปัญหาอุปสรรคในการใช้งานเครื่องช่วยฟังตามการรับรู้ของผู้รับบริการ วิธีการศึกษา: การศึกษาแบบย้อนหลังโดยรวบรวมข้อมูลจากเวชระเบียนของกลุ่มตัวอย่างผู้มารับบริการเครื่องช่วยฟัง ณ โรงพยาบาลรามาธิบดี จำนวน 634 คน ระหว่างเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2558 ถึงเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2559 โดยใช้แบบบันทึกข้อมูล จากนั้นวิเคราะห์เปรียบเทียบความสัมพันธ์ระหว่างขณะใส่เครื่องช่วยฟังและไม่ใส่เครื่องช่วยฟังโดยใช้สถิติ Paired t test และสังเคราะห์ปัญหาอุปสรรคในการใช้งานเครื่องช่วยฟังโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษา: ผลลัพธ์การให้บริการเครื่องช่วยฟังจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 634 คน พบว่า ค่าเฉลี่ยการได้ยินและร้อยละของการประเมินความสามารถในการจำแนกคำพูดด้วยการฟังและพูดตามคำพูดหนึ่งพยางค์ในแต่ละระดับของการสูญเสียการได้ยินขณะใส่เครื่องช่วยฟังและไม่ใส่เครื่องช่วยฟัง มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P < .01) ภาพรวมความพึงพอใจต่อการรับบริการและการใช้เครื่องช่วยฟังมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.64 และ 4.34 ตามลำดับ ปัญหาและอุปสรรคในการใช้เครื่องช่วยฟัง ได้แก่ การสื่อสาร การใช้งาน และการดูแลเครื่องช่วยฟังและแบบพิมพ์หู สรุป: ผลลัพธ์การให้บริการเครื่องช่วยฟังของโรงพยาบาลรามาธิบดี ขณะใส่เครื่องช่วยฟังผู้รับบริการได้ยินเสียงและสื่อสารได้เพิ่มขึ้น มีความพึงพอใจต่อการให้บริการและการใช้เครื่องช่วยฟังที่ได้รับตามตัวชี้วัดที่กำหนดBackground: Age-related hearing loss is a vital problem that impacts daily living including communication, socialization, and wellbeing. To be fitted with appropriate hearing aids can certainly improve quality of life. Therefore, it is essential to develop a set of indicators that will be used to measure hearing aids outcomes. Objectives: To determine the effectiveness of hearing-aid outcomes and to examine common hearing aid problems. Methods: A retrospective analysis of medical records of 634 patients receiving hearing aids services at Ramathibodi Hospital from July 2015 to June 2016, was performed. Data were collected using a data collection form and were examined by conducting descriptive analysis and paired t tests. Common hearing aid problems were analyzed using qualitative content analysis. Results: Of 634 patients receiving hearing aids services, the average hearing thresholds and speech recognition scores among with and without hearing aids, across a range of hearing loss, were statistically significant (P < .01). Patients’ satisfaction on hospital services, and on hearing aids were 4.64 and 4.34, respectively. Common hearing aid problems were communication strategy, hearing aid manipulation, and routine maintenance of hearing aids and/or ear molds. Conclusions: Patients receiving hearing aids services from Ramathibodi Hospital reported better speech sound hearing and communication. They were satisfied with hospital services and hearing aids on defined indicators.thaมหาวิทยาลัยมหิดลผลลัพธ์ตัวชี้วัดเครื่องช่วยฟังการสูญเสียการได้ยินOutcomesIndicatorsHearing aidsHearing lossOriginal Articleภาควิชาวิทยาศาสตร์สื่อความหมายและความผิดปกติของการสื่อความหมาย คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดลโครงการดูแลการได้ยินครบวงจร คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล