โสภนา ศรีจำปาSophana Srichampaมหาวิทยาลัยมหิดล. สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชียมหาวิทยาลัยมหิดล. สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท2020-06-112020-06-112563-06-112560วารสารภาษาและวัฒนธรรม. ปีที่ 36, ฉบับที่ 1 (ม.ค.- มิ.ย. 2560), 155-177https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/123456789/56683อินเดียและอาเซียนมีข้อตกลงระหวํางกันประการหนึ่งคือการดำเนินการตามแผนแมํบทในด้านความเชื่อมโยงโดยเฉพาะการเรํงรัดถนนสามฝ่ายไตรภาคีอินเดีย-เมียนมา-ไทย เพื่อการขับเคลื่อน “นโยบายปฏิบัติการตะวันออก” ให้เป็นรูปธรรมด้วยการเชื่อมโยงแผ่นดินปิดของภาคตะวันออกเฉียงเหนืออินเดียไปสูํประชาคมอาเซียนและประเทศเพื่อนบ้านอื่นๆ อินเดียจึงเป็นประเทศแรกที่ใช้คาร์แรลลี ซึ่งเป็นวัฒนธรรมกีฬาประเภทหนึ่งเป็นการทูตสาธารณะที่ถือวําเป็นสํวนหนึ่งของอำนาจละมุนตามแนวคิดของโจเซฟ ไนย์ สะท้อนให้เห็นถึงอำนาจละมุนของอินเดีย ดังนี้ 1) มิติด้านวัฒนธรรม ซึ่งอินเดียและอาเซียนมีความสัมพันธ์ทางด้านศาสนา ภาษา และวัฒนธรรมมาอย่างยาวนานที่สะท้อนให้เห็นบนเส้นทางไตรภาคี เป็นโอกาสที่อินเดียได้เผยแพรํรถยนต์แบรนด์อินเดียจากค่ายทาทาและมหินทราที่เป็นผู้มีส่วนสนับสนุนและเข้ารํวมคาร์แรลลี รวมทั้งป้ายโฆษณาจากทุกภาคส่วนของทุกประเทศที่ติดรถทุกคันได้มีโอกาสเผยแพร่อยํางกว้างขวาง ตัวแทนของทุกประเทศที่เข้าร่วมคาร์แรลลีมีโอกาสได้เรียนรู้วัฒนธรรมระหวํางกัน และกับเจ้าภาพในแต่ละจุดที่แวะพัก 2) มิติด้านคํานิยมทางการเมืองอินเดียเป็นประเทศประชาธิปไตยที่ใหญํที่สุดในโลก การเปิดโอกาสให้ทุกประเทศบนเส้นทางเข้ารํวมขบวนถือว่าเป็นความสำเร็จทางการทูตมวลชนที่อินเดียได้รับการยอมรับจากประชาคมอาเซียน และสร้างการรับรู้ไปทั่วโลกผ่านสื่อตํางๆ 3) มิติด้านนโยบายต่างประเทศอินเดียดำเนินนโยบายต่างประเทศด้วยการใช้อำนาจละมุนมาโดยตลอด คาร์แรลลีจึงเป็นการทูตภาคประชาชนที่ทำหน้าที่แทนรัฐบาลทุกประเทศที่เข้ารํวมในขบวนเพื่อมีส่วนร่วมในการผลักดันและขับเคลื่อนนโยบายบางอย่างร่วมกัน ในทางสัญวิทยาและมายาคติ คาร์แรลลีเป็นกีฬาชนิดหนึ่งที่ใช้รถยนต์ในการแข่งขันเพื่อเดินทางจากจุดหนึ่งไปยังจุดหนึ่งซึ่งเป็นระดับประโยชน์ใช้สอย แต่ในระดับมายาคติรัฐบาลอินเดียใช้คาร์แรลลียกระดับขึ้นเป็นสัญญะโดยสื่อความหมายทางวัฒนธรรมเพื่อการทูตมวลชนหรือการทูตสาธารณะในการสร้างภาพลักษณ์ ความเข้าใจอันดี และความตระหนักรู้ของประชาชนถึงความเชื่อมโยงทางถนนระหว่างอินเดียกับอาเซียนIndia and ASEAN have an agreement on a Master Plan for ASEAN Connectivity which should accelerate the Trilateral Highway: India-Myanmar-Thailand based on India’s “Act East Policy” aimed at connecting land-locked northeastern India with ASEAN and other neighboring countries. India is the first country touse a car rally, which is onetype of cultural sport, as an act of public diplomacy and what Joseph Nye describes as ‘soft power’.In particular, such activitiesreflect India’s soft power in the following ways: 1) Culture: India and ASEAN have had long linkages in terms of the religions, languagesand culturesthat can be experiencedalong the Trilateral highway. Moreover, the rally promoted the potential of Indian car brands Tata and Mahindra who have supported and participated in all car rallies, which includedthe widespread use of sticker-advertisements by all partners and participating countries. Allrepresentatives learned about each other’s cultures and especially those of theirlocal hosts along the way; 2)Political value: India is the world’s largest democratic country. It serves as a positive regional model, as witnessed by the enthusiastic participation of all the countries involved. It was a success for Indian public diplomacy and is recognized as such by ASEAN for creating a greater awareness of the region around the world;3) Foreign policy: India follows a non-aggressive foreign policy. The car rally served as‘People’s Ambassador’ in that it represented all participating governments in furthering common policies. In Sign and Mythology terms, the car rally presents as a signifier transporting from one place to another. Andwith regard to Mythology, the car rally represents public diplomacy which strengthens the soft power of India used to promote its image, as well as an understanding and awareness of the creation of new road connectivity between India and ASEAN.thaมหาวิทยาลัยมหิดลคาร์แรลลีความเชื่อมโยงอินเดียอาเซียนcar rallyconnectivityIndiaASEANวารสารภาษาและวัฒนธรรมJournal of Language and CultureArticleสถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล