ลักษณ์ขนิษฐา อรัญกิตติภูมิสมสิริ รุ่งอมรรัตน์อาภาวรรณ หนูคงLukkhanidtha ArunyakittiphoomSomsiri RungamornratApawan Nookong2024-10-042024-10-042567-10-042567https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/101448วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาอำนาจการทำนายของเวลาการใช้หน้าจอ ชั่วโมงการนอน พฤติกรรมการเลี้ยงดู 2 รูปแบบ ได้แก่ การเลี้ยงดูแบบสนับสนุนและการเลี้ยงดูแบบไม่เป็นมิตร และความโกลาหลในบ้านต่อปัญหาพฤติกรรมด้านการคิดเชิงบริหารของเด็กก่อนวัยเรียน รูปแบบการวิจัย: การศึกษาความสัมพันธ์เชิงทำนาย วิธีดำเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างเป็นบิดา มารดา หรือผู้ดูแลหลักของเด็กก่อนวัยเรียน และเด็กก่อนวัยเรียนอายุระหว่าง 3-5 ปี จำนวน 186 คู่ ที่เข้ารับการศึกษาในสถานรับเลี้ยงเด็กเอกชนในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล จำนวน 8 แห่ง เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบสะดวก เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามเวลาการใช้หน้าจอ แบบสอบถามชั่วโมงการนอนตอนกลางคืน แบบสอบถามพฤติกรรมการเลี้ยงดู 2 รูปแบบ ได้แก่ การเลี้ยงดูแบบสนับสนุนและการเลี้ยงดูแบบไม่เป็นมิตร แบบสอบถามความโกลาหลในบ้าน และแบบประเมินปัญหาพฤติกรรมด้านการคิดเชิงบริหารในเด็กก่อนวัยเรียน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัย: ความโกลาหลในบ้านสามารถทำนายปัญหาพฤติกรรมด้านการคิดเชิงบริหารในเด็กก่อนวัยเรียน (gif.latex?\beta = .23, p < .01) ส่วนเวลาการใช้หน้าจอ ชั่วโมงการนอนตอนกลางคืน พฤติกรรมการเลี้ยงดูทั้งสองรูปแบบ ได้แก่ การเลี้ยงดูแบบสนับสนุนและการเลี้ยงดูแบบไม่เป็นมิตร ไม่สามารถทำนายปัญหาพฤติกรรมด้านการคิดเชิงบริหารในเด็กก่อนวัยเรียน (p > .05) สรุปและข้อเสนอแนะ: ความโกลาหลในบ้านเป็นปัจจัยเพียงเรื่องเดียวที่สามารถทำนายปัญหาพฤติกรรมด้านการคิดเชิงบริหารในเด็กก่อนวัยเรียนได้ ดังนั้น พยาบาลเด็กและพยาบาลชุมชนควรร่วมกันวางแผนประเมินความโกลาหลในบ้านในการเยี่ยมบ้านเด็กก่อนวัยเรียน และควรพัฒนากลวิธีในการให้คำแนะนำแก่บิดา มารดา หรือผู้ดูแลหลักในการจัดการความโกลาหลในบ้านเพื่อลดความเสี่ยงต่อการเกิดปัญหาพฤติกรรมด้านการคิดเชิงบริหารในเด็กก่อนวัยเรียนPurpose: The purpose of this study was to examine the predictive power of screen time, sleep duration, two types of parenting behavior (supportive parenting and hostile parenting) and household chaos on executive function problems in preschool aged children. Design: A predictive correlational design. Methods: The study sample consisted 186 pairs of parents or primary caregivers and their preschool-aged children (aged 3-5 years) who received services at 8 private nurseries located in Bangkok Metropolitan Region. Subjects were recruited through convenience sampling. Data were collected using a personal information questionnaire, a screen time questionnaire, a sleep duration questionnaire, a parenting questionnaire and a household chaos questionnaire, and the executive function problems questionnaire among preschoolers. The data were analyzed by using descriptive statistic, Pearson correlation and multiple linear regression. Main findings: The findings indicated that household chaos significantly predicted executive function problems. (gif.latex?\beta = .23, p < .01). However, screen time, sleep duration and parenting including supportive parenting and hostile parenting did not predict executive function problems. (p > .05). Conclusion and recommendations: Household Chaos was found to be significantly predictor of executive function problems. Therefore, pediatric and community nurses are encouraged to incorporate assessments of domestic chaos into their preschool home visit plans. Strategies to advise parents or primary caregivers on managing household chaos should be developed to mitigate the risk of executive function problems in preschoolers.application/pdfthaผลงานนี้เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยมหิดล ขอสงวนไว้สำหรับเพื่อการศึกษาเท่านั้น ต้องอ้างอิงแหล่งที่มา ห้ามดัดแปลงเนื้อหา และห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าการคิดเชิงบริหารความโกลาหลในบ้านการเลี้ยงดูเด็กก่อนวัยเรียนexecutive functionhousehold chaosparentingpreschoolวารสารพยาบาลศาสตร์Journal of Nursing ScienceArticleคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล