บัญญัติ ยงย่วนชัยวัฒน์ ผดุงพงษ์มหาวิทยาลัยมหิดล. สถาบันแห่งชาติเพื่อการพัฒนาเด็กและครอบครัวมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. คณะศึกษาศาสตร์2016-02-262017-09-132016-02-262017-09-132559-02-262553-11วารสารสงขลานครินทร์ ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. ปีที่ 16, ฉบับที่ 6 (2553), 954-972https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/2816การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้กิจกรรมศิลปะในบริบทที่องค์ประกอบของห้องเรียน ต่างกันที่ส่งผลต่อการยอมรับความหลากหลายวัฒนธรรมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จังหวัดปัตตานี กลุ่มตัวอย่าง ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ของโรงเรียนในเขตอำเภอเมืองปัตตานี ประจำปีการศึกษา 2549 จำนวน 114 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน ประกอบด้วยห้อ งเรียน จำนวน 4 ห้อง ดังนี้ 1) ห้องเรียน ไทยพุทธ-ไทยมุสลิมที่เข้าร่วมกิจกรรมศิลปะแบบพหุวัฒนธรรม 2) ห้องเรียนไทยพุทธ-ไทยมุสลิมที่เข้าร่วมกิจกรรม ศิลปะแบบปกติ 3) ห้องเรียนไทยมุสลิมล้วนที่เข้าร่วมกิจกรรมศิลปะแบบพหุวัฒนธรรม 4) ห้องเรียนไทยมุสลิมล้วน ที่เข้าร่วมกิจกรรมศิลปะแบบปกติ แบบแผนการทดลอง คือ แบบพหุเหตุปัจจัย แบบมีกลุ่มควบคุม มีการทดสอบก่อน และหลังการทดลองที่มีตัวแปรอิสระ 2 ตัว เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดกิจกรรมศิลปะแบบพหุวัฒนธรรม 2) แผนการจัดกิจกรรมศิลปะแบบปกติ และ 3) แบบวัดการยอมรับความหลากหลายวัฒนธรรม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว และการวิเคราะห์ ความแปรปรวนแบบสองทาง ผลการวิจัย พบว่า มีกิริยาร่วมระหว่างกิจกรรมศิลปะและองค์ประกอบของห้องเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ดังนี้ 1) นักเรียนห้องเรียนไทยมุสลิมล้วนที่เข้าร่วมกิจกรรมศิลปะแบบพหุวัฒนธรรม ยอมรับความหลากหลายวัฒนธรรมสูงกว่านักเรียนจากห้องเรียนไทยมุสลิมล้วนที่เข้าร่วมกิจกรรมศิลปะแบบปกติ 2) นักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมศิลปะแบบพหุวัฒนธรรมจากห้องเรียนไทยมุสลิมล้วนยอมรับความหลากหลาย วัฒนธรรมสูงกว่านักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมศิลปะแบบพหุวัฒนธรรมจากห้องเรียนไทยพุทธ-ไทยมุสลิมthaมหาวิทยาลัยมหิดลการยอมรับความหลากหลายพหุวัฒนธรรมกิจกรรมศิลปะแบบพหุวัฒนธรรมจังหวัดปัตตานีนักเรียนระดับประถมศึกษาelementary school studentsmulticultural art activitiesPattani provincerespect for cultural diversityResearch Articleมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์