โสภา พิชัยยงค์วงศ์ดีSopa Pichaiyongwongdeeขวัญฤทัย ปานฟักKwanruethai Panfugศิรินภา ภูด่านวัวSirinapa Pudannguaจิราพร หวานใจJiraporn Wanjaiมหาวิทยาลัยมหิดล. คณะกายภาพบำบัด2018-10-122018-10-122561-10-122554https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/30724การประชุมวิชาการกายภาพบำบัดแห่งชาติ ครั้งที่ 3 เรื่อง กายภาพบำบัดเพื่อส่งเสริมชีวิต. โรงแรมมิราเคลิล แกรนด์ คอนเวนชั่น, กรุงเทพฯ. 2-4 พฤษภาคม 2554วัตถุประสงค์: การศึกษานี้ทำเพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการเดินต่อเท้า(วัดโดยการนับจำนวนครั้งของความผิดพลาดและ เวลาในการเดินต่อเท้า) กับความเสี่ยงต่อการล้มของผู้สูงอายุที่ไม่มีประวัติการล้ม (วัดโดย Tinetti balance gait score และ Timed up and go test) ผู้เข้าร่วมการวิจัย: ผู้สูงอายุไทยเพศหญิง อายุเฉลี่ย 69.61±4.55 ปี จำนวน 26 คนเข้าร่วมการศึกษาครั้งนี้ วิธีการวิจัย: ทำการสุ่มลำดับการทดสอบ ความสามารถในการเดินต่อเท้า, Timed up and go test และ Tinetti balance and gait score วิเคราะห์ผล: หาค่าสหสัมพัธ์ Pearson จากโปรแกรม SPSS release 14, โดยใช้ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ค่า p & 0.005 ผลการวิจัย: พบความสัมพันธ์ระหว่าง เวลาที่ใช้ในการเดินต่อเท้าและ Tinetti balance and gait score อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ, r = 0.42 (p 0.05) และไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการเดินต่อเท้าและ เวลาจาก Timed up and go test สรุปผลการวิจัย: ระยะเวลาในการเดินต่อเท้ามีความสัมพันธ์กับการประเมินการทรงตัวและเดินจาก Tinetti balance and gait score การประยุกต์ใช้: Tinetti balance and gait score เป็นตัวแปรที่มีการศึกษาแนะนำว่าสามารถใช้ทำนายความเสี่ยงต่อการล้มได้ ดังนั้นการทดสอบด้วยการเดินต่อเท้าจึงเป็นวิธีที่สามารถนำมาใช้ตรวจประเมินความสามารถในการทรงตัวทางคลินิกเบื้องต้นได้ เพื่อป้องกันการล้มและส่งเสริมสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุthaมหาวิทยาลัยมหิดลTandem walkTinetti balance and gait scoreTimed up and go testการทดสอบการเดินต่อเท้าความเสี่ยงต่อการล้มผู้สูงอายุProceeding Abstractสมาคมกายภาพบำบัดแห่งประเทศไทย