มัสลิน จันทร์ผาMuslin Chanpaวนิดา เสนะสุทธิพันธุ์Wanida Sanasuttipunอรุณรัตน์ ศรีจันทรนิตย์Arunrat Srichantaranitมหาวิทยาลัยมหิดล. คณะพยาบาลศาสตร์มหาวิทยาลัยมหิดล. คณะพยาบาลศาสตร์. ภาควิชาการพยาบาลกุมารเวชศาสตร์2019-06-282019-06-282562-06-282561วารสารพยาบาลศาสตร์. ปีที่ 36, ฉบับที่ 1 (ม.ค - มี.ค 2561), 73-86https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/44194วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตของผู้ดูแลเด็กโรคหัวใจพิการแต่กําเนิด และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างอายุ ผู้ป่วย การรับรู้ความรุนแรงของโรค ความเครียด และการสนับสนุนทางสังคม กับคุณภาพชีวิตของผู้ดูแลเด็กโรคหัวใจพิการแต่กําเนิด รูปแบบการวิจัย: การศึกษาเชิงความสัมพันธ์ วิธีดําเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ดูแลเด็กโรคหัวใจพิการแต่กําเนิดตั้งแต่แรกเกิดถึง 15 ปี จํานวน 85 ราย ที่เข้ารับการรักษาที่ศูนย์โรคหัวใจ โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ ใช้วิธีเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบสะดวก รวบรวมข้อมูลโดยใช้ 1) แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป 2) แบบประเมินการรับรู้ความรุนแรงของโรค 3) แบบสอบถามความเครียด 4) แบบสอบถามการสนับสนุนทางสังคม และ 5) แบบวัดคุณภาพชีวิต วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์สปียร์แมน ผลการวิจัย: ผลการศึกษาพบว่า อายุผู้ป่วยและการรับรู้ความรุนแรงของโรค ไม่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตของผู้ดูแล (rs = .030, p = .39 และ rs = - .127, p = .12 (ตามลําดับ)ความเครียดมีความสัมพันธ์ทางลบกับคุณภาพชีวิตของผู้ดูแลในระดับปานกลาง (rs = - .574, p < .01) และการสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์ทางบวกกับคุณภาพชีวิตของผู้ดูแลในระดับปานกลาง (rs = .603, p < .01) สรุปและข้อเสนอแนะ: ผู้ดูแลผู้ป่วยเด็กโรคหัวใจพิการแต่กําเนิดมีคุณภาพชีวิตในระดับปานกลาง ซึ่งปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตขอผู้ดูแล คือ ความเครียด และการสนับสนุนทางสังคม ดังนั้น บุคลากรทีมสุขภาพ โดยเฉพาะพยาบาลวิชาชีพควรให้ความช่วยเหลือเพื่อลดความเครียดแก่ผู้ดูแล และให้การสนับสนุนทางสังคมในทุกๆ ด้านเพื่อส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้ดูแลให้ดีขึ้นPurpose: To examine relationships between age of patients, severity of illness, stress, social support and quality of life among caregivers of children with congenital heart disease. Design: Correlational descriptive design. Methods: The study sample included 85 caregivers of children with congenital heart disease aged birth to 15 years attending at the Heart/Cardiovascular Center, Chiangrai Prachanukroh Hospital. The sample was selected by convenience sampling. Questionnaires were used in collecting data including 1) demographic data questionnaire 2) perception of severity of illness questionnaire 3) stress questionnaire 4) social support questionnaire and 5) quality of life questionnaire. Data were analyzed using descriptive statistics and Spearman’s rank-order correlation. Main findings: The study findings revealed that age of patients and severity of illness were not correlated with quality of life among caregivers of children with congenital heart disease (rs = .030, p = .39, and rs = - .127, p = .12, respectively). Stress was negatively and moderately correlated with quality of life among these caregivers (rs = - .574, p < .01). Social support was positively and moderately correlated with quality of life among these caregivers (rs = .603, p < .01). Conclusion and recommendations: According to the study findings, quality of life among caregivers of children with congenital heart disease was at a moderate level which was correlated with stress and social support. Therefore, healthcare team, especially professional nurses should assist these caregivers to reduce their stress and provide social support in all aspects in order to improve their quality of life.thaมหาวิทยาลัยมหิดลผู้ดูแลโรคหัวใจพิการแต่กําเนิดคุณภาพชีวิตการสนับสนุนทางสังคมความเครียดcaregiverscongenital heart diseasequality of lifesocial supportstressJournal of Nursing Scienceวารสารพยาบาลศาสตร์Articleคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล