โยธิน แสวงดีบุญเลิศ เลียวประไพ2015-01-302017-10-252015-01-302017-10-252015-01-302541วารสารประชากรและสังคม. ปีที่ 7, ฉบับที่ 1 (2541), 95-115.https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/2971งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเพื่อประเมินผลการรณงค์ ให้ความรู้เรื่องโรคเอดส์แก่เยาวชนนอกโรงเรียน อำเภอเมือง จังหวัดระยอง ซึ่งดำเนินการระหว่างเดือนมีนาคม ถึงเดือนกรกฏาคม พ.ศ. 2540 โดยสมาคมทำหมันและพัฒนาคุณภาพชีวิตแห่งประเทศไทย วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่การสัมภาษณ์เยาวชนนอกโรงเรียนทั้งชายและหญิง อายุระหว่าง 15 ปีถึง 24 ปี จำนวน 230 ราย และการสนทนากลุ่มย่อยกับเจ้าหน้าที่ของรัฐและเอกชนู้ที่มีส่วนรวมในการประสานงานและรณรงค์ในกิจกรรมดังกล่าว ผลการวิจัยพบว่า ไม่ว่าบุคลิกภาพส่วนบุคคลและลักษณะการอยู่อาศัยของเยาวชนนอกโรงเรียนจะเป็นอย่างไร ก็ไม่เป็นอุปสรรคสำคัญที่จะขัดขวางให้เยาวชนรู้หรือไม่รู้จักศูนย์ให้การศึกษาและข้อมูลด้านเอดส์ นอกจากนี้ยังพบว่าประสบการณ์ของการมีส่วนเกี่ยวข้องกับการได้รับความรู้เรื่องโรคเอดส์ การมีแกนกลุ่มในสถานที่ทำงานมีผลต่อระดับความรู้เรื่องโรคเอดส์ และการรู้จักศูนย์ให้การศึกษาและข้อมูลด้านเอดส์ด้วย อนึ่งผลงานวิจัยนี้ ให้ข้อเสนอแนะว่า ควรที่จะมีการรณรงค์ให้ความรู้แก่เยาวชนนอกโรงเรียนผู้ที่มีความรู้ต่ำกว่าชั้นมัธยมศึกษา และคนโสดที่เป็นเพศชายต่อไป เนื่องจากกลุ่มนี้ยังมีความรู้เรื่องโรคเอดส์ไม่ถูกต้องเท่าที่ควรthaมหาวิทยาลัยมหิดลเอดส์เยาวชนระยองOpen Access articleJournal of Population and Social StudiesวารสารประชากรและสังคมArticle