สมิทธิกร เย็นวัฒนาธราดล เก่งการพานิชนิรัตน์ อิมามีมณฑา เก่งการพานิชSmitthikorn YenwattanaTharadol KengganpanichNirat ImameMondha Kengganpanichมหาวิทยาลัยมหิดล. คณะสาธารณสุขศาสตร์. ภาควิชาสุขศึกษาและพฤติกรรมศาสตร์2021-03-202021-03-202564-03-202556วารสารสุขศึกษา. ปีที่ 36, ฉบับที่ 123 (ม.ค.- เม.ย. 2556), 9-21https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/61337การวิจัยกึ่งทดลองเพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมสุขศึกษาในการเสริมสร้างเจตคติและความ ภูมิใจในตนเองเพื่อป้องกันการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรในนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 จำนวน 94 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบกลุ่มละ 47 คน กลุ่มทดลองเข้าร่วมโปรแกรมสุขศึกษาที่ ประยุกต์ทฤษฎีการเรียนรู้ทางปัญญาสังคมร่วมกับการสอนทักษะชีวิตและกระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วน ร่วม จำนวน 4 ครั้ง รวบรวมข้อมูลก่อนและหลังโปรแกรมด้วยแบบสอบถามและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย Paired samples t-test, Independent’s t-test, Wilcoxon signed rank test และ Mann Whitney U test ผลการศึกษาพบว่า หลังการทดลองกลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยเจตคติต่อการมี เพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร และความภูมิใจในตนเองต่อการป้องกันการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรสูงกว่า ก่อนการทดลองและสูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ดังนั้น เพื่อแก้ปัญหาการมี เพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรของนักเรียนหญิง โรงเรียนควรนำโปรแกรมสุขศึกษาไปบูรณาการในการเรียน การสอน และดำเนินการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเพื่อแก้ปัญหาการมีเพศสัมพันธ์ของวัยรุ่นอย่าง เป็นระบบThis quasi-experimental research was aimed to study the effectiveness of a health education program for promoting attitude and self-esteem to prevent premature sexual intercourse among 94 female Matayomsuksa 2 students. The samples were grouped into an experimental group and a comparison group, with 47 students each. The experimental group participated in a health education program that applied social cognitive theory along with the use of life skills development and the participatory learning process. The activities lasted for four times and data was collected before and after the program by using a set of questionnaires. Data analysis was done by computing statistics including frequency, percentage, arithmetic mean, Paired samples t-test, Independent t-test, Wilcoxon signed rank test, and Mann Whitney U test. The results showed that after the experimental program, the experimental group had significantly higher mean scores with regard to attitudes toward premature sexual intercourse, and self-esteem to prevent premature sexual intercourse compared to their mean scores before the program and those of the comparison group. Thus, in order to solve the problems of premature sexual intercourse of female students, schools should integrate this type of health education program into teaching-learning activities. And the participatory action research should be operated to solve this problem systematically.thaมหาวิทยาลัยมหิดลโปรแกรมสุขศึกษาเจตคติความภูมิใจในตนเองเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรHealth education programAttitudeSelf-EsteemPremature sexual IntercourseResearch Articleคณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล