นิตยา สินสุกใสวรรณา พาหุวัฒนกรวิทยา ถิฐาพันธ์กรกนก เกื้อสกุล2024-01-092024-01-09256225622567วิทยานิพนธ์ (พย.ม. (การผดุงครรภ์))--มหาวิทยาลัยมหิดล, 2562https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/123456789/92035การผดุงครรภ์ (มหาวิทยาลัยมหิดล 2562)การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองแบบสุ่มมีกลุ่มควบคุมเพื่อศึกษาผลของการวางทารกแรกเกิดบนอกมารดาแบบเนื้อแนบเนื้อภายหลังคลอดโดยเร็วภายหลังคลอดต่อประสิทธิภาพการดูดนมของทารกก่อนจำหน่ายและการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวภายหลังคลอดนาน 1 เดือน กลุ่มตัวอย่างเป็นมารดาและทารกแรกเกิดจำนวน 59 คู่ โดยมารดามีอายุตั้งแต่ 18 ปี ขึ้นไปแต่น้อยกว่า 35 ปี คลอดบุตรครั้งแรก คลอดปกติ ครบกำหนด ที่ห้องคลอดในโรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร และทารกแรกเกิดมีสุขภาพแข็งแรง แบ่งกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่ายเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มควบคุมจำนวน 30 คู่ และกลุ่มทดลองจำนวน 29 คู่ โดยกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามปกติจากเจ้าหน้าที่ประจำห้องคลอด ส่วนกลุ่มทดลองได้รับการวางทารกแรกเกิดบนอกมารดาแบบเนื้อแนบเนื้อภายใน 5 นาทีหลังคลอด เป็นเวลาอย่างน้อย 1 ชั่วโมง เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้เครื่องมือ 5 ชุด ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนบุคคล แบบบันทึกข้อมูลการคลอด แบบบันทึกการให้นมทารก แบบประเมินประสิทธิภาพการดูดนมของทารก และแบบสัมภาษณ์การให้อาหารทารก วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติอนุมาน ได้แก่ การทดสอบที แมนวิทนียู ฟิชเชอร์เอกซ์แซกท์ และ ไคสแควร์ ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มทดลองมีสัดส่วนทารกที่ดูดนมมารดาได้มีประสิทธิภาพก่อนจำหน่ายออกจากโรงพยาบาลมากกว่ากลุ่มควบคุม (ร้อยละ 58.6 และ ร้อยละ 26.7 ตามลำดับ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) และ สัดส่วนมารดาที่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวภายหลังคลอด 1 เดือนในกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม (ร้อยละ 79.3 และ ร้อยละ 60 ตามลำดับ) อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p =.107) ผลการศึกษามีข้อเสนอแนะว่า พยาบาลที่ปฏิบัติงานในห้องคลอดควรนำวิธีการวางทารกแรกเกิดบนอกมารดาแบบเนื้อแนบเนื้อโดยเร็วภายใน 5 นาทีหลังคลอด เป็นเวลาอย่างน้อย 1 ชั่วโมงไปใช้ในการพยาบาลมารดาหลังคลอดและทารกแรกเกิดเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการดูดนมของทารกก่อนจำหน่ายออกจากโรงพยาบาลThis study was a randomized controlled trial design to examine the effects of early maternal-neonate skin to skin contact after birth on effective suckling at discharge and exclusive breastfeeding for 1 month. The participants were 59 dyads of mothers and their healthy neonates. Primiparous women aged 18 years and above but below 35 years, full-term pregnancy and normal delivery at a public hospital in Bangkok, Thailand were recruited in this study. They were randomly assigned into two groups: 30 dyads in the control group and 29 dyads in the experimental group. The control group received routine nursing care. The experimental group received early maternal-neonate skin to skin contact within 5 minutes after birth for at least 1 hour. Data collection used five research instruments including the Demographics and Characteristics Questionnaire, Labor Record, the Infant's Feeding Record, the Effective suckling Assessment Form, and the Infant's Feeding Interview Form. Data were analyzed by using percentage, mean, standard deviation, independent t-test, Mann Whitney U, Fisher's exact test and Chi-square test. The results showed that the experimental group had a proportion of motherneonate dyads with effective suckling at discharge statistically and significantly higher than that of the control group (58.6 % vs. 26.7%, p < .05). However exclusive breastfeeding rate for 1 month in experimental group had higher than that of the control group but was not significantly different. (79.3% vs. 60.0%, p = .107) The results suggested that midwifes in labor and delivery room should apply early maternal-neonate skin to skin contact within 5 minutes after birth for at least 1 hour to initiate breastfeeding in order to enhance effective suckling at discharge.ก-ฌ, 111 แผ่น : ภาพประกอบapplication/pdfthaผลงานนี้เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยมหิดล ขอสงวนไว้สำหรับเพื่อการศึกษาเท่านั้น ต้องอ้างอิงแหล่งที่มา ห้ามดัดแปลงเนื้อหา และห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่การสัมผัสความสัมพันธ์ระหว่างมารดากับบุตรทารกแรกเกิด, การดูแลพฤติกรรมการดูดนมMaster Thesisมหาวิทยาลัยมหิดล