Vichai PruktharathikulChalermchai ChaikittipornVajira SinghakajenSupattra La-ongnuan2024-02-082024-02-08201020102010Thesis (M.Sc. (Industrial Hygiene and Safety))--Mahidol University, 2010https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/95489Industrial Hygiene and Safety (Mahidol university 2010)การศึกษานี้เป็นการวิจัยแบบกึ่งการทดลองโดยการใช้แบบสอบถามและการออกแบบสถานีงานเพื่อ ลดความเมื่อยล้าร่างกายของช่างทำเล็บ โดยเปรียบเทียบระหว่างก่อน, หลังจากทำงานกับสถานีงานแบบเดิมและ หลังจากทำงานกับสถานีงานแบบใหม่ กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาเป็นช่างทำเล็บที่อยู่ในอำเภอโพธิ์ธาราม จังหวัดราชบุรี โดยเป็นการเปรียบเทียบความเข้มข้นของสารเคมีในร้านทำเล็บเปรียบเทียบระหว่างมีชุดทำเล็บและไม่มีชุดทำเล็บ และความรู้สึกเมื่อยล้าก่อนทำงาน และหลังทำงานกับสถานีงานแบบเดิมและแบบใหม่ รวมถึงความพึงพอใจต่อ สถานีงานที่ออกแบบใหม่ โดยสถิติที่ใช้ในการทดสอบคือ Pair t test เพื่อหาความแตกต่างของความรู้สึกเมื่อยล้า ระหว่างสถานีงานแบบเดิมและสถานีงานแบบใหม่ทั้งนี้ที่ความเชื่อมั่น 95% วัตถุประสงค์ของการศึกษาเพื่อออกแบบสถานีงานตามหลักการยศาสตร์ โดยในที่นี้สถานีงาน หมายถึงโต๊ะและเก้าอี้ของช่างทำเล็บ เพื่อลดความรู้สึกเมื่อยล้า ผลการศึกษาพบว่าความเข้มข้นของสารเคมีได้แก่ ทูโลอีนและบิวทิล อะซิเตท ในร้านทำเล็บ ลดลง 80% ทั้งนี้ที่ความเชื่อมั่น 95% ส่วนความรู้สึกเมื่อยล้าเปรียบเทียบระหว่างสถานีงานแบบเดิมและสถานีงานแบบ ใหม่พบว่า สถานีงานแบบใหม่สามารถลดความเมื่อยล้าลงได้เกือบทุกส่วนของร่างกาย ยกเว้นก้นกบและเท้า ผลการศึกษาความพึงพอใจของช่างทำเล็บเกี่ยวกับสถานีงานและชุดทำเล็บที่สร้างขึ้นใหม่ พบว่า ช่างทำเล็บมีความพอใจสถานีงานแบบใหม่ เช่น พื้นที่, ความสูงและแสงสว่าง เป็นต้น มากกว่าสถานีงานแบบเดิม (P-value < 0.05) โดยการจากสอบถามพบว่า ผลการประเมินส่วนใหญ่อยู่ในเกณฑ์พึงพอใจ ยกเว้นเรื่องของราคา ของชุดทำเล็บที่พบว่าช่างทำเล็บส่วนใหญ่ยังไม่พึงพอใจxii, 107 leaves : col. ill.application/pdfengผลงานนี้เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยมหิดล ขอสงวนไว้สำหรับเพื่อการศึกษาเท่านั้น ต้องอ้างอิงแหล่งที่มา ห้ามดัดแปลงเนื้อหา และห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าBeauty shops -- Design and constructionNail art (Manicuring)Master ThesisMahidol University