Globalization and Politics: A Critique of Stephen Gill’s Postmodern Views

Abstract

In outlining his views on globalization, market civilization, and neo-liberalism, Stephen Gill’s main point of departure from an orthodox Marxian line is his use of discourse to “deconstruct” neo-liberalism. It is his combining of postmodernism and Marxism that makes his argument contradictory since Marxism is predicated on the historical-materialist view of history that states what people produce and their relationship to things that they produce conditions their social, political, and intellectual lives. Marxist ideology is a “humanist project” in which the individual is generally understood to be conscious, stable, unified, rational, and coherent. Since Foucault, and other postmodernists, call into question the existence of a lasting subject or individual, this is problematic for Gill’s argument.

จุดเริ่มต้นหลักจากแนวคิดมาร์กซิสต์หรือลัทธิมากซ์ของสตีเฟ่น กิล คือการใช้วาทกรรมเพื่อที่จะเปิดพื้นที่เป็นไปได้ของแนวคิดเสรีนิยมใหม่ พื้นที่แนวคิดใหม่นี้เป็นการรวมกันของแนวคิดหลังสมัยใหม่และแนวคิดมาร์กซิสต์ที่ทำให้ข้อโต้แย้งของกิลเป็นประด็นขัดแย้งกันในหมู่นักคิด ตั้งแต่แนวคิดมาร์กซิสต์ทำให้เกิดมุมมองวัตถุนิยมเชิงประวัติศาสตร์ที่กล่าวว่าสิ่งใดก็ตามที่มนุษย์สร้างขึ้นและความสัมพันธ์ของมนุษย์ต่อสิ่งที่พวกเขาสร้างขึ้นเป็นตัวกำหนดชีวิตเชิงสังคม การเมือง และปัญญา ทั้งนี้อุดมการณ์มาร์กซิสต์ คือ “โครงสร้างมนุษยนิยม” ที่เป็นที่เข้าใจโดยทั่วไปว่าปัจเจกบุคคลคือบุคคลที่มีสติสัมปชัญญะ มีเสถียรภาพ มีความเป็นปึกแผ่น มีเหตุและผล และมีความเชื่อมโยงสอดคล้องกัน ตั้งแต่ฟูโกต์และนักคิดแนวคิดเสรีนิยมใหม่ตั้งประเด็นคำถามถึงการมีอยู่ของปัจเจกบุคคลอันเป็นนิรันดร์ สิ่งนี้เป็นปัญหาในการตีความประเด็นโต้แย้งของกิล