Application of stress relaxation to herbal tablet formulation

Abstract

Stress relaxation principle was employed to study the tableting behavior of various herbal powders i.e mint, licorice, mixed-powdered roots and the herbal mlxture (HM) whrch comprised mostly mixed-powdered roots Mint and licorrce were found to be composed of hrgh ce lulose contents, whereas mixed-powdered roots was composed mainly of starch. The stress relaxation curves were analyzed using Shott, Maxwellian, and Hiestand treatments The three methods gave similar results. Herbal powders with high cellulose content were found to undergo more plastic deformation than did those with high starch content. The degree of deformation depended upon the peak compressron forces. The tableting behavior of the direct compression fillers was altered upon the addition of HM. The degree of stress relaxatron was either increased or decreased depending on the nature of the fillers. However, the direct compression method could not be employed to prepare satisfactory HIV tablets, srnce the dose.of HM was high and it also possessed a hrgh degree of elasticity. The wet granulation technique appeared to be a suitable approach to improve the plastrcity of HM Increasing the amount of binder enhanced the plastic flow and tableting behavior of the herbal powders.

ได้นำหลักการของการคลายแรงมาศึกษาคุณสมบัติในการตอกเป็นเม็ดของผงสมุนไพรชนิดต่าง ๆ ได้แก่ ผงสะระแหน่ (I), ผงชะเอม (II), ส่วนผสมจากผงรากชนิดต่าง ๆ (III) และผงตำรับยาสมุนไพร (IV) ซึ่งประกอบด้วย III เป็นส่วนใหญ่ I และ II ประกอบด้วยเซลลูโลสในปริมาณสูง ในขณะที่ III และ IV มีแป้งเป็นส่วนประกอบหลัก ได้นำลักษณะการคลายแรงมาวิเคราะห์ 3 วิธี ด้วยสมการของ Shott, Maxwellian และ Hiestand ทั้ง 3 วิธี ให้ผลคล้ายคลึงกัน กล่าวคือผงสมุนไพรที่มีเซลลูโลสมากจะแสดงลักษณะของการเปลี่ยนสภาพแบบพลาสติกมากกว่าชนิดที่มีแป้งสูง การเปลี่ยนแปลงขึ้นกับแรงที่ใช้ตอก การเติมสารเพิ่มปริมาณชนิดตอกโดยตรงลงใน IV เพื่อผลิตยาเป็นยาเม็ดพบว่าเปลี่ยนพฤติกรรมในการตอกเป็นเม็ดของสารเพิ่มปริมาณ ปริมาณการคลายแรงอาจเพิ่มขึ้นหรือลดลงขึ้นกับชนิดของสารเพิ่มปริมาณ อย่างไรก็ตามยาเม็ดที่ได้จากการตอกโดยตรงมีคุณสมบัติที่ไม่น่าพอใจ ทั้งนี้เนื่องจากปริมาณของ IV ที่ใช้สูงและมีความยืดหยุ่นมาก การเตรียมโดยแกรนูลเปียกช่วยเพิ่มคุณสมบัติพลาสติกของ IV การเพิ่มปริมาณสารยึดเกาะจะเพิ่มความเป็นพลาสติกและความสามารถในการยึดเกาะเป็นยาเม็ดของผงยาสมุนไพร