Journal Issue: MMJ Vol. 7 No. 1
3
Issued Date
2567
Resource Type
Language
tha
eng
eng
File Type
application/pdf
Access Rights
open access
Rights
ผลงานนี้เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยมหิดล ขอสงวนไว้สำหรับเพื่อการศึกษาเท่านั้น ต้องอ้างอิงแหล่งที่มา ห้ามดัดแปลงเนื้อหา และห้ามนำไปใช้เพื่อการค้า
Rights Holder(s)
วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล
Journal Volume
Articles
งานวิจัยสร้างสรรค์บทประพันธ์เพลง แอน อิมเพอเฟค สคีมสําหรับอัลโตแซกโซโฟน
(2567) วิศุวัฒน์ พฤกษวานิช; Wisuwat Pruksavanich
งานวิจัยสร้างสรรค์บทประพันธ์ แอน อิมเพอเฟค สคีมสําหรับอัลโตแซกโซโฟน มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและนําเสนอเทคนิคแซกโซโฟนร่วมสมัย คือ การตัดลิ้นโดยใช้สุญญากาศการเป่าหลายเสียงในเวลาเดียวกันการเล่นโน้ตระดับเสียงเดิมโดยใช้ปุ่มกดที่ต่างกัน ในดนตรีแนวโปรเกรสซีฟ ร็อกโดยใช้เทคนิคทั้งสามแบบมาเป็นองค์ประกอบหลักในการนําเสนอบทประพันธ์ ผู้วิจัยดําเนินการวิจัยด้วยการวิเคราะห์เทคนิคแซกโซโฟนร่วมสมัยที่อยู่ในบทประพันธ์ รวมถึงการประยุกต์นําเทคนิคแซกโซโฟนร่วมสมัยไปใช้ในบทประพันธ์ ผู้วิจัยพบว่าเทคนิคการตัดลิ้นโดยใช้สุญญากาศมีข้อจํากัดเมื่ออยู่ในจังหวะที่เร็ว เทคนิคการเป่าหลายเสียงในเวลาเดียวกันและเทคนิคการเล่นโน้ตระดับเสียงเดิมโดยใช้ปุ่มกดที่ต่างกัน ควรคํานึงถึงรูปแบบของการกดนิ้วที่ต้องการความคล่องตัวและมีความเป็นไปได้ในการเชื่อมโยงกันของแต่ละโน้ต โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในจังหวะที่เร็ว ทั้งนี้ด้วยการนําเทคนิคทั้ง 3 แบบมาผสมผสานเข้ากับองค์ประกอบของต่างๆ ของบทประพันธ์ จึงได้ผลลัพธ์เป็นบทประพันธ์ที่ถ่ายทอดเอกลักษณ์ของเสียงแซกโซโฟน รวมถึงการนําเสนอแซกโซโฟนในรูปแบบของดนตรีแนวโปรเกรสซีฟ ร็อก
ทิศทางหลักสูตร ศิลป์-ดนตรี ในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย
(2567) ธัญญ์รภัสร์ ดิตถ์ดํารงสกุล; ณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์; Thanraphat Ditdumrongsakul; Narongchai Pidokrajt
บทความวิชาการเรื่อง ทิศทางหลักสูตร ศิลป์-ดนตรี ในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ผู้เขียนได้ดําเนินการวิเคราะห์หลักสูตรและเอกสารวิชาการที่เกี่ยวข้อง เพื่อนําเสนอสารัตถะดนตรีที่ปรากฏในหลักสูตรการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลายของโรงเรียนสายสามัญที่บรรจุศิลป์-ดนตรีไว้ในหลักสูตร โดยอธิบายข้อมูลในเรื่องหลักสูตรดนตรีในโรงเรียน โครงสร้างหลักสูตร และรายวิชาเพิ่มเติมในหลักสูตรดนตรี รวมถึงการสัมภาษณ์อาจารย์ในโรงเรียนที่มีการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรดนตรี ในบทความนี้นําเสนอโรงเรียน4 โรงเรียนที่มีการจัดการเรียนการสอนศิลป์-ดนตรีที่มีความแตกต่างกัน คือ 1) โรงเรียนศรีสะเกษวิทยาลัย จังหวัดศรีสะเกษ 2) โรงเรียนสาธิต มศว ประสานมิตร (ฝ่ายมัธยม) 3) โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการสุวรรณภูมิ และ 4) โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาน้อมเกล้า สมุทรปราการ การศึกษานี้พบว่า โรงเรียนมีความยืดหยุ่นในการวางโครงสร้างหลักสูตรให้เหมาะสมกับบริบทโรงเรียนจุดมุ่งหมาย และเป้าหมายในการเรียนหลักสูตรดนตรีในระดับมัธยมศึกษาตอนปลายของแต่ละโรงเรียน ส่งผลให้การจัดการเรียนการสอนดนตรีในโรงเรียนแต่ละแห่งมีความแตกต่างกันชัดเจน ทิศทางในการสร้างและพัฒนาหลักสูตรดนตรีในอนาคต การจัดการเรียนการสอนต้องปรับเปลี่ยนให้สอดคล้องกับความรู้และความสามารถของผู้เรียนรายบุคคลภายใต้กรอบมาตรฐานของความรู้ความสามารถทางดนตรีที่ผู้เรียนควรได้รับ โดยมีครูผู้สอนเป็นหัวใจสําคัญในการถ่ายทอดความรู้และพัฒนาทักษะของผู้เรียนให้มีความเป็นเลิศสูงสุด นอกจากนี้รายวิชาควรมีความหลากหลายเพื่อตอบโจทย์สายอาชีพในปัจจุบันทั้งในประเทศและระดับสากล เพื่อให้ผู้เรียนได้มีมุมมองทางด้านการศึกษาและสายอาชีพอย่างกว้างไกล
การนําเสนอแนวทางการสร้างและพัฒนาชุดการสอนสุนทรียศาสตร์ดนตรีเพื่อพัฒนาความซาบซึ้งทางดนตรีสําหรับนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนปลาย
(2567) ริยาส เจ๊ะโส๊ะ; ปรีญานันท์ พร้อมสุขกุล; กานต์ยุพา จิตติวัฒนา; Riyas Chesoh; Preeyanun Promsukkul; Karnyupha Jittivadhna
งานวิจัยในครั้งนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสาน มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)
ศึกษาแนวทางการสร้างและพัฒนาชุดการสอนสุนทรียศาสตร์ดนตรีเพื่อพัฒนาความซาบซึ้งทางดนตรีสําหรับนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนปลาย 2) พัฒนาชุดการสอนสุนทรียศาสตร์ดนตรีเพื่อพัฒนาความซาบซึ้งทางดนตรีสําหรับนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนปลาย มีขั้นตอนการดําเนินงานวิจัย 6 ขั้นตอน คัดเลือกกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักแบบเฉพาะเจาะจงแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ 1 ครูสอนดนตรีในโรงเรียนระดับประถมศึกษา 3 ท่าน กลุ่มที่ 2 ผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดกิจกรรมดนตรี 3 ท่าน กลุ่มที่ 3 ผู้เชี่ยวชาญทางด้านสื่อดนตรี 3 ท่าน รวมทั้งหมด 9 ท่าน เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัยคือ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างและแบบประเมินคุณภาพของสื่อการเรียนการสอน วิเคราะห์ข้อมูลแบบการวิเคราะห์เชิงเนื้อหาและสถิติเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า ชุดการสอนมีแนวทางการสร้างและพัฒนาสุนทรียศาสตร์ดนตรีที่สอดคล้องกับหลักการเรียนรู้สุนทรียศาสตร์และขั้นตอนการเรียนรู้โสตศิลป์ 6 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การรับรู้ 2) การเลียนแบบ 3) การลงมือทํา 4) การแสดงไหวพริบทางดนตรี 5) การประพันธ์ และ 6) การสรุปผลการเรียนรู้ร่วมกัน และได้รับผลการประเมินคุณภาพชุดการสอนจากผู้เชี่ยวชาญ 5 ท่านอยู่ในเกณฑ์ดีมาก สามารถนําชุดการสอนไปใช้ได้
การจัดการเรียนการสอนเปียโนคลาสสิกสําหรับนักเรียนเจเนอเรชันแอลฟา: กรณีศึกษา เสกข์ ทองสุวรรณ
(2567) ธันยพร อัศววีระเดช; ตรีทิพ บุญแย้ม; ปรีญานันท์ พร้อมสุขกุล; Thunyaporn Assawaweeradej; Treetip Boonyam; Preeyanun Promsukkul
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการจัดการเรียนการสอนเปียโนคลาสสิกสําหรับนักเรียนเจเนอเรชันแอลฟาของครูเสกข์ ทองสุวรรณ รวมถึงประวัติและผลงานของครูเสกข์ ทองสุวรรณ เนื่องด้วยในปัจจุบันนี้ครูเสกข์ ทองสุวรรณ เป็นครูสอนเปียโนคลาสสิกชาวไทยที่มีชื่อเสียงและประสบความสําเร็จในด้านการสอนอย่างมาก โดยครูเสกข์ ทองสุวรรณ ยังเป็นคนไทยคนแรกที่จบการศึกษาด้านเปียโนคลาสสิกในระดับ A Specialist in Piano Performance จาก St. Petersburg State Conservatory ประเทศรัสเซีย ด้วยศักยภาพในการสอนและความสามารถในการถ่ายทอดของครูเสกข์ ทองสุวรรณ ทําให้นักเรียนของครูเสกข์ ทองสุวรรณ มีพัฒนาการในการเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว ทั้งนี้พบว่าภายในระยะเวลา 10 ปี นักเรียนของครูเสกข์ ทองสุวรรณ ได้รับรางวัลจากการเข้าร่วมการแข่งขันเปียโนทั้งในประเทศและต่างประเทศกว่า 100 รางวัลจากที่กล่าวมาในข้างต้น ผู้วิจัยจึงเกิดความสนใจในการจัดการเรียนการสอนเปียโนคลาสสิกของครูเสกข์ทองสุวรรณ สําหรับนักเรียนเจเนอเรชันแอลฟา เพื่อนําข้อมูลที่ได้ไปเป็นแนวทางในการพัฒนาการเรียนการสอนเปียโนคลาสสิกแก่คุณครูสอนเปียโนทุกท่านการศึกษาวิจัยครั้งนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ มีการเก็บข้อมูลภาคสนามด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกและการสังเกตการณ์แบบไม่มีส่วนร่วม ผลการวิจัยพบว่า 1) ครูเสกข์ ทองสุวรรณ เป็นครูสอนเปียโนผู้เชี่ยวชาญที่มีความสามารถในการสอนนักเรียนอย่างหลากหลายประเภท ช่วงวัย โดยเฉพาะความสามารถในการถ่ายทอดความรู้แก่นักเรียนเยาว์วัย 2) การจัดการเรียนการสอนเปียโนคลาสสิกสําหรับนักเรียนเจเนอเรชันแอลฟา ได้แก่ (1) จุดประสงค์ ประกอบด้วย การพัฒนาด้านสมาธิ ความพยายาม และความอดทน ตลอดจนให้สอดคล้องกับความคาดหวังจากผู้ปกครอง (2) เนื้อหา ประกอบด้วย หลักสูตรเฉพาะบุคคล การอ่านโน้ต การฝึกความแข็งแรงของนิ้ว การตีความและสื่อสารอารมณ์เพลง การสอนบทเพลง และการสอนทักษะอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง (3) กิจกรรมการเรียนการสอน ประกอบด้วย การรับสมัครและข้อตกลงเบื้องต้น หลักการสอน เทคนิคและวิธีการสอน และลําดับขั้นตอนการจัดการเรียนการสอน (4) สื่อการสอน ประกอบด้วย แกรนด์เปียโน โน้ตเพลง แฟลชการ์ด เมโทรนอม ไอแพด และแอปพลิเคชัน Note Rush และ (5) การวัดและประเมินผล ประกอบด้วย การส่งงานและการสอบวัดระดับความสามารถทางดนตรีของศูนย์สอบ ABRSM ผลการศึกษานี้สามารถนําไปเป็นแนวทางในการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนเปียโนคลาสสิกให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
Title
MMJ Vol. 7 No. 1
Author's Affiliation
มหาวิทยาลัยมหิดล. วิทยาลัยดุริยางคศิลป์
Mahidol University. College of Music
Mahidol University. College of Music