Journal Issue: MMJ Vol. 6 No. 2
1
Issued Date
2566
Resource Type
Language
tha
eng
eng
File Type
application/pdf
Access Rights
open access
Rights
ผลงานนี้เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยมหิดล ขอสงวนไว้สำหรับเพื่อการศึกษาเท่านั้น ต้องอ้างอิงแหล่งที่มา ห้ามดัดแปลงเนื้อหา และห้ามนำไปใช้เพื่อการค้า
Rights Holder(s)
วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล
Journal Volume
Articles
5 เพลงทํานองสวด ประพันธ์โดยบรูซ แกสตัน
(2566) ทรงศักดิ์ งามศรี; ณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์; Songsak Ngamsri; Narongchai Pidokrajt
บทความทางวิชาการนี้มีจุดประสงค์เพื่อนำเสนอให้เห็นแนวความคิดสร้างสรรค์ในการประพันธ์ 5 เพลงทำนองสวดร่วมสมัยของอาจารย์บรูซ แกสตัน ดังต่อไปนี้ 1. เพลงข้าแต่พระเจ้า 2. เพลงศักดิ์สิทธิ์ 3. เพลงลูกแกะพระเจ้า 4. เพลงพระสิริ และ 5. เพลงสดุดีที่ 84 ในปี พ.ศ. 2517 อาจารย์บรูซ แกสตันได้ประพันธ์เพลงทำนองสวดทั้ง 5 บทเพลงนี้ขณะสอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยพายัพ จังหวัดเชียงใหม่ เป็นบทเพลงที่ใช้ใน คริสตศาสนพิธีกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณ 5 เพลงทำนองสวดประพันธ์ในสังคีตลักษณ์แบบดนตรีตะวันตก แต่การขับร้องและการบรรเลงใช้ระบบเสียงแบบดนตรีไทย เพลงข้าแต่พระเจ้าประพันธ์ในรูปแบบเพลงล้อไล่ เพลงศักดิ์สิทธิ์ประพันธ์ในรูปแบบเพลงกึ่งขับร้องกึ่งเจรจา เพลงลูกแกะพระเจ้าประพันธ์แบบเพลงชานท์ในยุคกลาง ส่วนเพลงพระสิริและเพลงสดุดีที่ 84 ประพันธ์ในรูปแบบอิสระ มีการประสานเสียง 4 แนว แต่เพลงสดุดีที่ 84 มีแนวขับร้องเดี่ยวสำหรับนักร้องเสียงเทเนอร์ ปัจจุบันเพลงพระสิริและเพลงสดุดีที่ 84 ยังคงมีโน้ตเพลงต้นฉบับปรากฏให้พบเห็น ส่วนเพลงข้าแต่พระเจ้า เพลงศักดิ์สิทธิ์ และเพลงลูกแกะพระเจ้านั้นโน้ตเพลงต้นฉบับได้หายสาบสูญไปหมดแล้ว จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2565 เดือนมีนาคม เพลงทำนองสวดทั้ง 3 เพลงนี้มีการบันทึกโน้ตขึ้นใหม่อีกครั้งโดยผู้เขียนและนำมาใช้ศึกษาแนวความคิดสร้างสรรค์ในการประพันธ์เพลงทำนองสวดร่วมสมัยของผู้ประพันธ์
AN INVESTIGATION OF MUSIC THERAPY FOR IMPROVING REQUESTING SKILLS IN A CHILD WITH AUTISM SPECTRUM DISORDER: A SINGLE–CASE RESEARCH DESIGN
(2024) Thatsapol Koedkhumtong; Natee Chiengchana; Ni-on Tayrattanachai
The purpose of this study was to investigate the effectiveness of music therapy on requesting skills in a seven-year-old child with autism spectrum disorder [ASD]. ABAB single-case design was used to examine music therapy in two situations of requesting skills, including requesting objects and snacks between baseline condition (A) and music therapy interventions (B). The music therapy interventions consisted of singing, instrument playing, movement with music, and music with social stories. The research instruments were: 1) initial assessment, 2) interview protocol, 3) assessment of communicative requesting skills, and 4) observational protocol. The data was analyzed using visual inspection and qualitative data analysis. The results revealed that during the baseline A1 phase, the mean scores of requesting skills revealed to be 3.08 for objects and 3.52 for snacks. In the intervention B1 phase, the mean scores were 3.64 for objects and 3.35 for snacks. At the baseline A2 phase, the mean scores were 4.00 for objects and 3.88 for snacks. The mean scores in the B2 intervention phase were 4.5 for objects and 4.6 for snacks, respectively. According to the findings, music therapy significantly enhanced the requesting skills of a child with ASD.
บทวิเคราะห์และแนวทางการฝึกซ้อมเพื่อบรรเลงบทเพลง “บุษบา” สําหรับเครื่องมาริมบาและเปียโน ประพันธ์โดย กิตติ เครือมณี
(2566) Wannapha Yannavut; วรรณภา ญาณวุฒิ
บทวิเคราะห์และแนวทางการฝึกซ้อมเพื่อบรรเลงบทเพลง “บุษบา” สําหรับเครื่องมาริมบาและเปียโน ประพันธ์โดยกิตติ เครือมณี มุ่งเน้นไปที่การวิเคราะห์บทเพลงโดยรวม มีการนําเสนอแนวทางการฝึกซ้อมและบรรเลงบนเครื่องมาริมบา ทําให้เข้าใจ ตีความ และเลือกใช้เทคนิคการบรรเลงมาริมบาได้อย่างเหมาะสมและหลากหลาย เพื่อให้ผู้อ่านและผู้สนใจในการนําบทเพลงนี้ไปแสดง มีความรู้ความเข้าใจ สามารถบรรเลงร่วมกับเปียโนได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยผู้ประพันธ์ได้ใช้เทคนิคการบรรเลงเครื่องกระทบตะวันตกรวมเข้ากับเทคนิคการบรรเลงเครื่องกระทบไทย รวมถึงแนวทํานองและเสียงประสานที่ผสมผสานดนตรีไทยและตะวันตกอย่างลงตัวฟังง่าย น่าสนใจ ซึ่งผู้ประพันธ์ได้ประพันธ์บทเพลง “บุษบา” เพื่อส่งเสริม สืบสาน การนําเพลงไทยมาเสนอในรูปแบบผสมผสานกับดนตรีตะวันตก ทําให้เห็นถึงทํานอง สํานวน โวหารแบบไทยผสมแนวดนตรีตะวันตก และบรรเลงบนเครื่องดนตรีตะวันตก เกิดเป็นการสร้างงานศิลปะและเผยแพร่ความเป็นไทยได้เป็นอย่างดี
EXPANDING 21ST CENTURY PERFORMER GENRE BOUNDARIES - INTRODUCING THAI LUK THUNG ELEMENTS TO THAILAND TRUMPET PERFORMERS
(2023) Patcharee Suwantada; Joseph Bowman; พัชรี สุวรรณธาดา; โจเซฟ โบว์แมน
Trumpet performers in the 21st century should be able to adapt their instrumental skills to perform various styles of music. In Thailand’s current musical industry, trumpet players who can perform diverse styles of music have more employment prospects. Luk Thung music (Thai country/folk music) is one such style. Thai Luk Thung music has a unique character that demands high trumpet skill to perform. The purpose of this research was to design a Luk Thung trumpet training program according to guidelines derived from previous study results. The two research questions were 1) How effectively can Luk Thung elements and techniques be introduced to Thai trumpet students? and 2) Does the course enable trumpet players to improve their understanding and performance of Thai Luk Thung style? The program duration was 12 weeks. Classes were held once a week (two hours per class). A group of ten trumpet students between the ages of 15-18 years old who had limited prior experience playing Luk Thung music in school Luk Thung band from the local area (Songkhla province, southern Thailand) were selected to participate in the program. Data was collected using performance pre-tests and pre-interviews before the program started. All lessons were recorded and observed by the researchers. After the course was finished, all participants did performance post-tests and post-interviews. The results after participating in the program found that trumpet techniques commonly found in Luk Thung music such as lip slurs and trumpet special sound effects were considered something new for students. What students learned during this program changed their attitudes about playing Luk Thung music and helped them improve their confidence in approaching Luk Thung style. However, the duration of the training program was not long enough, according to student participants, many of whom wanted longer instruction periods.
Title
MMJ Vol. 6 No. 2
Author's Affiliation
มหาวิทยาลัยมหิดล. วิทยาลัยดุริยางคศิลป์
Mahidol University. College of Music
Mahidol University. College of Music