การสร้างสรรค์รูปแบบการท่องเที่ยวเชิงบูรณาการพื้นที่ อ.โขงเจียม จ.อุบลราชธานี

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสำรวจสถานการณ์การใช้ทรัพยากรและประเมินศักยภาพในการจัดการทรัพยากรท้องถิ่นเป็นทรัพยากรท่องเที่ยว เพื่อสร้างแบบอย่างการท่องเที่ยวเชิงบูรณาการ และเพื่อวิเคราะห์ความเป็นไปได้ของแบบอย่างการท่องเที่ยวเชิงบูรณาการ ผลการวิจัยพบว่า ศักภาพในการจัดการทรัพยากรท้องถิ่นเป็นทรัพยากรท่องเที่ยวอยู่ในเกณฑ์ดีมาก การศึกษารูปแบบการท่องเที่ยวพบว่า หมู่บ้านเวินบึกได้รูปแบบการท่องเที่ยวทางธรรมชาติเป็นหลัก เพราะอยู่ใกล้เขตอุทยานแห่งชาติแก่งตะนะ และปากแม่น้ามูลซึ่งไหลมาบรรจบกับแม่น้าโขง บ้านตามุยได้รูปแบบการท่องเที่ยวเชิงเกษตร เพราะมีการทาสวนเกษตรไม้ผลริมแม่น้าโขง บ้านท่าล้งได้รูปแบบการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม เพราะเป็นหมู่บ้านของชนเผ่าบรู บ้านซะซอมได้รูปแบบการท่องเที่ยวเกษตรผสมผสานในหลักการเกษตรทฤษฎีใหม่ บนพื้นฐานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เพราะมีการทำนาข้าว และการท่องเที่ยวโฮมสเตย์ เพราะเป็นหมู่บ้านแห่งแรกที่มีการจัดการท่องเที่ยวแบบโฮมสเตย์ของอำเภอโขงเจียม.

The objectives of this work were to study and survey resources use and potential assessment of resources management for tourism; to create on integrated tourism model; and to analyze the possibility of on integrated tourism model. The research finding showed that potential of local resources management for tourism resources is good. The tourism models showed that Wernbueg village is mainly suitable for natural tourism because it is close to Kaengtana National Park and the Moon River that flows into the Mekong River. Tamui village is mainly suitable for agrotourism because there are fruit orchards on the bank of the Mekong River. Thalong village is mainly suitable for cultural tourism because it is the village of the Bru tribe. And Sasorm village is mainly suitable for integrated agricultural tourism based on the new theory agriculture in accordance with the sufficiency economy philosophy because there is rice farming. Also this village is suitable for homestay tourism because it is the first village to have had management of homestay tourism in Khongjeam district.