ดนตรีบำบัดเพื่อพัฒนาทักษะสังคมในเด็กที่ถูกทอดทิ้ง : การวิจัยกรณีศึกษากรณีเดี่ยว

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของดนตรีบำบัดในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโรคมะเร็ง ในการดูแลแบบประคับประคอง โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสานระหว่างการวิจัยกึ่งทดลอง และการวิจัย กรณีศึกษา (Experimental case study) ผู้เข้าร่วมวิจัยประกอบด้วย 3 ท่าน ได้แก่ ผู้ป่วย ผู้ดูแล และพยาบาล ขั้นตอนในการวิจัยประกอบไปด้วย ขั้นตอนประเมินเบื้องต้น ซึ่งเป็นการศึกษาข้อมูลพื้นฐานและประเมินผู้ป่วย ก่อนการเข้ารับดนตรีบำบัด ขั้นตอนต่อไปคือการให้ดนตรีบำบัด รวมทั้งหมด 5 ครั้ง ในระยะเวลา 3 สัปดาห์ การให้ดนตรีบำบัดในครั้งนี้มีผู้ดูแลร่วมทำกิจกรรมดนตรีบำบัดกับผู้ป่วย กิจกรรมดนตรีบำบัดประกอบไปด้วย การใช้ดนตรีสด การร้องเพลงและเล่นเครื่องดนตรี การเลือกเพลง การวิเคราะห์เนื้อเพลง และการรำลึกความหลัง ผ่านบทเพลง นอกจากนี้มีการเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ผู้ดูแลและพยาบาลสัปดาห์ละครั้งเพื่อศึกษา ความคิดเห็นเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยหลังจากการเข้ารับดนตรีบำบัดในแต่ละครั้ง การวิเคราะห์ ข้อมูลในงานวิจัยนี้ใช้การวิเคราะห์กรณีศึกษาเชิงคุณภาพและการวิเคราะห์แบบอุปนัย ผลการวิจัยครั้งนี้พบว่า ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านอารมณ์ ด้านสภาพแวดล้อม ด้านร่างกาย และความพึงพอใจโดยรวม จากการเห็นตรงกันในบทสัมภาษณ์ของทั้งผู้ดูแลและพยาบาล รวมไปถึง สังเกตการณ์ของผู้วิจัย นอกจากนี้ดนตรีบำบัดยังช่วยให้ผู้ดูแลเตรียมใจรับกับสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้นได้และใช้เพลง เพื่อเป็นสิ่งระลึกถึงผู้ป่วยเมื่อยามจากไป ทั้งนี้ดนตรีบำบัดยังช่วยเสริมการทำงานของบุคลากรทางการแพทย์อีกด้วย ซึ่งการวิจัยครั้งนี้สนับสนุนว่าดนตรีบำบัดนั้นช่วยเพิ่มคุณภาพชีวิตให้ผู้ป่วยโรคมะเร็งในการดูแลแบบประคับประคอง

A number of studies have shown effectiveness of music therapy interventions for enhancing social skills of all individuals regardless of age and ability level, including child abuse and neglect. This study employed the A-B-A-B design combined with the qualitative single-case design that aimed to examine the effect of music therapy on social skills of an 8-year-old neglected child. The experiment was organized as two periods including baseline without music (A) and music therapy sessions (B). The Individualized Music Therapy Assessment (IMTAP) and narrative observation form were used as research instruments to assess and collect the social behaviors of the participant. The results of participant’s social skills were illustrated using the visual inspection and narrative case study. The results demonstrated that music therapy enhanced the social skills of the neglected child efficiently. The scores of social skills in baseline sessions (A1) were lower than the scores of music therapy session (B1). After withdrawal interventions, the scores went lower apparently again in the baseline sessions (A2). However, the scores increased again after providing the music interventions in music therapy session (B2).