รูปแบบความไม่สมดุลระหว่างการทุ่มเทกับรางวัลของแพทย์เขตกรุงเทพฯ

Abstract

ดัชนีวัดความไม่สมดุลระหว่างการทุ่มเทกับรางวัล ซึ่งเป็นสัดส่วนระหว่างความพยายาม และการทุ่มเทให้กับงาน กับส่วนของรางวัลที่ได้จากการทำงาน เป็นดัชนีใช้ชี้ภาวะความตึงเครียดของ ผู้ทำงาน ได้นำมาศึกษาแพทย์ที่ทำงานในโรงพยาบาลขนาด 200 เตียงขึ้นไป ในเขตกรุงเทพฯ จำนวน 283 คน โดยแพทย์เป็นผู้กรอกแบบสอบถามด้วยตนเอง ซึ่งพบว่าแพทย์ส่วนใหญ่มภี าวะตึงเครียดน้อย จะมีเพียงร้อยละ 25 ที่มีภาวะความตึงเครียด ปัจจัยซึ่งมีอิทธิพลคือการเรียกร้องจากงานที่ทำ และความรับผิดชอบ (physical demand at work) อายุและเงินเดือนเป็นปัจจัยทางด้าน ลักษณะส่วนบุคคลที่มีผลต่อภาวะความตึงเครียด สำหรับแพทย์ที่ทำงานในโรงพยาบาลรัฐ ที่มีอายุ น้อยกว่า 55 และมีระดับเงินเดือนต่ำกว่า 75,000 บาท มีความตึงเครียดมากกว่าแพทย์ที่ทำงาน ในโรงพยาบาลเอกชน การทำงานในโรงพยาบาลเอกชน แพทย์มีความรู้สึกว่า รางวัลที่ได้จาก การทำงานมีมากกว่า ในทางกลับกันการทุ่มเทให้กับงานมีน้ำหนักมากกว่ารางวัลที่ได้จากงาน ในหมู่ ผู้ทำงานในโรงพยาบาลรัฐ

A model of effort-reward imbalance (ERI) was employed to examine job strain among physicians working in Bangkok during January-February 2005. 283 physicians working in city hospitals with 200 beds and more, were requested to provide the information on job activities and related sociodemographic characteristics. The results show that the score of IRI was in average low (0.503) among studied physicians. Only 25.1 percent of the city physicians had a higher score of ERI than the average, meaning that one in four of the studied physicians were found to have a high job stress. Physical demand at work was the most stressful effort and poor job promotion was the most stressful reward. Only age and income, as part of socio-demographic factors of the studied physicians, were associated with ERI. Physicians with age below 55 years had higher job stress and those with monthly income less than 75,000 Baht had also higher job stress. In comparison between private and public sectors, total effort score was higher in public and total reward score was higher in private.