ประสบการณ์อาการ และการจัดการในผู้ป่วยมะเร็งระยะลุกลามที่ได้รับการดูแลแบบประคับประคอง

Abstract

การวิจัยเชิงบรรยายนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสบการณ์อาการของผู้ป่วยมะเร็ง ระยะลุกลามที่ได้รับการดูแลแบบประคับประคองทั้งแบบใช้ยาและไม่ใช้ยา และสภาวะอาการหลัง ได้รับการจัดการอาการ และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์อาการกับการจัดการอาการ ของผู้ป่วยมะเร็งระยะลุกลามที่ได้รับการดูแลแบบประคับประคองจำนวน 83 ราย เก็บข้อมูลโดย ใช้แบบสอบถาม และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยาย สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และ สหสัมพันธ์สเปียร์แมน ผลการวิจัยพบว่า ความชุก ความถี่ และความรุนแรงของการเกิดอาการสูงสุด ได้แก่ อาการนอนไม่หลับ ความทุกข์ทรมานของการเกิดอาการสูงสุด ได้แก่ อาการปวด การจัดการ อาการแบบใช้ยาที่กลุ่มตัวอย่างใช้มากที่สุดคือ ยาบรรเทาอาการปวด และยาเสริมฤทธิ์ การจัดการ อาการแบบไม่ใช้ยาที่พบมากที่สุด ได้แก่ การพูดคุย ให้กำลังใจจากบุคคลรอบข้างเพื่อให้เกิดความ สบายใจ เมื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ พบว่า 1) ประสบการณ์อาการโดยรวม ด้านร่างกาย มิติของ ความถี่ และความรุนแรงมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการจัดการอาการแบบใช้ยา 2) ประสบการณ์ อาการโดยรวม มิติของความถี่ และความรุนแรงมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการจัดการอาการแบบ ไม่ใช้ยาในกลุ่มด้านจิตใจและสังคม 3) ประสบการณ์อาการโดยรวม และมิติของความทุกข์ทรมาน มีความสัมพันธ์ทางลบกับการจัดการอาการแบบไม่ใช้ยาในกลุ่มด้านกาย-จิตและจิตวิญญาณ และ 4) ประสบการณ์อาการโดยรวม ด้านร่างกาย ด้านจิตใจ มิติของความถี่ ความรุนแรง และความ ทุกข์ทรมานมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการจัดการอาการแบบไม่ใช้ยาในกลุ่มด้านแพทย์ แผนโบราณ สมุนไพร ผลการศึกษาครั้งนี้สามารถนำไปใช้เป็นข้อมูลในการประเมินประสบการณ์ อาการของผู้ป่วยมะเร็งระยะลุกลามที่ครอบคลุม และวางแผนการดูแล ค้นหาวิธีการจัดการอาการ ตรงกับความต้องการของผู้ป่วย ช่วยให้ผู้ป่วยได้ใช้เวลาช่วงสุดท้ายของชีวิตอย่างมีคุณภาพและมี ความสุข

This descriptive research aimed at 1) investigating symptom experiences of advanced cancer patients receiving palliative care, and their symptom status after symptom management and 2) exploring the relationship between each domain and each aspect of symptom experiences and symptom management. The study sample consisted of 83 patients diagnosed with all types of advanced cancer who were admitted into a hospital. Data were collected using questionnaires and were analyzed in terms of descriptive statistics, Pearson's product moment correlation coefficient, and Spearman's rank correlation coefficient. The study findings revealed that the most prevalent, frequent, and severe symptom was insomnia, and the most distressing symptom was pain. The most commonly used pharmacological symptom management was analgesic and adjuvant medication, while the most commonly used non-pharmacological management was talk and encouragement from surrounding persons for psychological comfort. Results showed that 1) overall symptom experiences, symptom frequency, and symptom severity of the physical aspect of symptom experiences were positively related to pharmacological management, 2) overall symptom experiences, symptom frequency, and symptom severity were positively related to the psychological group of non-pharmacological management, 3) overall symptom experiences and symptom distress were negatively related to the mind-body intervention and spiritual group of non-pharmacological management, and 4) overall symptom experiences, the physical aspect and the psychological aspect of symptom experiences, symptom frequency, symptom severity, and symptom distress were positively related to the traditional medicine, herbs, and diet group of non-pharmacological management. The study findings could be used as baseline information to comprehensive assessment, and its effects on patients with advanced cancer. This information can also be used to develop a care plan and seek symptom management methods that best serve the patients' needs to enhance happiness and quality of their final stage of life.