พฤติกรรมการสร้างเสริมสุขภาพของบุคลากรสายสนับสนุน ในโรงพยาบาลศิริราช

Abstract

การวิจัยเรื่องนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพเพื่อศึกษาพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพและปัจจัยที่มี ความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของบุคลากรสายสนับสนุนในโรงพยาบาลศิริราช โดยประยุกต์ใช้ PRECEDE Framework เป็นกรอบแนวคิดหลักในการศึกษา การวิจัยเชิงปริมาณกลุ่มตัวอย่างคือ บุคลากรสาย สนับสนุนของโรงพยาบาลศิริราชจำนวน 335 คน รวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติไคสแควร์ และสถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน การวิจัยเชิง คุณภาพกลุ่มตัวอย่างคือ ผู้บริหารและผู้ปฏิบัติงานสร้างเสริมสุขภาพของโรงพยาบาลศิริราชจำนวน 6 ราย รวมรวม ข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกและวิเคราะห์โดยสรุปข้อมูลตามประเด็นเนื้อหาที่กำหนดในวัตถุประสงค์การวิจัย ผลการวิจัยพบว่าบุคลากรสายสนับสนุนมีพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพด้านการบริโภคอาหาร การออกกำลัง กาย การจัดการความเครียด และการเรียนรู้ในการดูแลสุขภาพตนเอง โดยรวมอยู่ในระดับไม่ดีหรือควรปรับปรุงคิด เป็นร้อยละ 91.0 ที่เหลือร้อยละ 9.0 เป็นกลุ่มที่มีพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพอยู่ในระดับดีและปานกลาง ปัจจัย ด้านสถานภาพสมรส ความรู้เรื่องไขมันในเลือด การสนับสนุนทางสังคมจากหน่วยงานและบุคคลใกล้ชิดมี ความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ส่วนเพศ อายุ ระดับการศึกษา ลักษณะงาน ฐานะทางเศรษฐกิจ โรคประจำตัวและการรับรู้โอกาสเสี่ยงต่อการเกิดโรค ไม่มีความสัมพันธ์กับ พฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพ ผลการวิจัยนี้สามารถนำไปใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานในการวางแผนบริหารจัดการและ ดำเนินการพัฒนาการสร้างเสริมสุขภาพบุคลากรสายสนับสนุนของโรงพยาบาลศิริราชให้เหมาะสมและมี ประสิทธิภาพ

This quantitative and qualitative research was aimed to study health promotion behaviors and the factors related to the health promotion behavior of the supporting staffs at Siriraj Hospital by using the PRECEDE as the research conceptual framework. In the part of quantitative research, 335 supporting staffs of Siriraj Hospital were asked to complete questionnaires. The collected data were analyzed via frequency, mean, standard deviation, the Chi-square test and the Pearson’s Product Moment Correlation Coefficient. In the part of qualitative research, 6 participants were administrators and supporting staffs responsible for the health promotion program of Siriraj Hospital. They were indepth interviewed and results were summarized following the research objectives. It was found that 91.0 % of the supporting staffs had a “Not good or should be improved” level of health promotion behavior (food consumption, physical exercise, stress management, and learning to perform self-care) while 9.0 % had a “Moderate and Good” level of health promotion behavior. Marital status, knowledge about blood cholesterol, and social support from both the organization and close persons were found to relate significantly with health promotion behaviors (p<0.05) but no significant relationship was found between sex, age, education level, job characteristics, economic status, concomitant disease, and perceived susceptibility to disease. The research results could be as the baseline data for planning, managing, and implementing an appropriate and effective health promotion program for supporting staffs of Siriraj Hospital.