ปัจจัยทำนายความสามารถในการดูแลตนเองและคุณภาพชีวิตในผู้เป็นเบาหวานชนิดที่ 2

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยทำนายความสามารถในการดูแลตนเอง และคุณภาพชีวิตในผู้เป็นเบาหวานชนิดที่ 2 กลุ่มตัวอย่างในการศึกษา คือ ผู้ใหญ่ที่เป็นเบาหวาน ชนิดที่ 2 จำนวน 100 ราย ที่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลตติยภูมิแห่งหนึ่งทางภาคใต้ของ ประเทศไทย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ได้แก่ 1) แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคลและภาวะสุขภาพ 2) แบบวัดความสามารถในการดูแลตนเองสำหรับผู้เป็นเบาหวาน และ 3) แบบวัดคุณภาพชีวิต สำหรับผู้เป็นเบาหวาน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยายและสถิติวิเคราะห์ถดถอยพหุแบบเชิงชั้น ผลการศึกษา พบว่า ผู้เป็นเบาหวานมีค่าเฉลี่ยความสามารถในการดูแลตนเองอยู่ในระดับดีและ ค่าเฉลี่ยคุณภาพชีวิตอยู่ในระดับดีมาก และพบว่า การเข้ากลุ่มส่งเสริมการดูแลตนเองสามารถทำนาย ความสามารถในการดูแลตนเองของผู้เป็นเบาหวานได้ ร้อยละ 48.4 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และปัจจัยการเข้ากลุ่มส่งเสริมการดูแลตนเองและความสามารถในการดูแลตนเองมีความสัมพันธ์ ทางบวกกับคุณภาพชีวิตในผู้เป็นเบาหวานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การมีภาวะแทรกซ้อนทางไต มีความสัมพันธ์ทางลบกับคุณภาพชีวิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การเข้ากลุ่มส่งเสริมการดูแลตนเอง ความสามารถในการดูแลตนเอง และการมีภาวะแทรกซ้อนทางไตสามารถทำนายคุณภาพชีวิตของ ผู้เป็นเบาหวานได้ร้อยละ 57.7 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยปัจจัยการเข้ากลุ่มส่งเสริมการดูแล ตนเองมีอำนาจในการทำนายสูงที่สุด ดังนั้น ควรส่งเสริมการจัดกลุ่มส่งเสริมการดูแลตนเองให้กับ ผู้เป็นเบาหวานชนิดที่ 2 เพื่อให้ผู้เป็นเบาหวานมีความสามารถในการดูแลตนเองและมีคุณภาพ ชีวิตที่ดี

The objectives of this study were to determine factors predicting self-care abilities and quality of life in persons with diabetes. The participants in this study included 100 adults with diabetes receiving care in a tertiary hospital, Southern Thailand. Data were collected by interview from questionnaires. The instruments included 1) personal information and health status record form; 2) the Diabetes Self-care Abilities Questionnaire; and 3) the Diabetes Quality of Life Questionnaire. Data were analyzed by using descriptive statistics and hierarchical multiple regression analysis. The results showed that the mean score of self-care abilities were at good level. Mean score of quality of life were at very good level. Being in support group could predict 48.4% of variance in self-care abilities. Also, being in support group and self-care abilities were statistically positive correlated with quality of life. Having renal complication was statistically negative correlated with quality of life. The result of hierarchical multiple regression analysis revealed that being in support group, self-care abilities, and having renal complication predicted 57.7% of variance in quality of life. Being in support group was the highest predictor of quality of life. Therefore, promoting support group for persons with diabetes should be done to enhance their self-care abilities and quality of life.