การปฏิบัติการทางการแพทย์ฉุกเฉินตามพระราชบัญญัติการแพทย์ฉุกเฉิน พ.ศ. ๒๕๕๑ ของผู้ปฏิบัติการในพื้นที่จังหวัดปทุมธานี

Abstract

งานศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาการปฏิบัติการฉุกเฉินตามพระราชบัญญัติการแพทย์ฉุกเฉิน พ.ศ. 2551 ของผู้ปฏิบัติการทางการแพทย์ฉุกเฉิน ในพื้นที่จังหวัดปทุมธานีโดยตัวอย่างในการศึกษา คือ ผู้ปฏิบัติการทางการแพทย์ในพื้นที่จังหวัดปทุมธานี จำนวน 164 คน ผลการศึกษาพบว่า ผู้ปฏิบัติการฉุกเฉิน ตามพระราชบัญญัติการแพทย์ฉุกเฉิน พ.ศ. 2551 ในพื้นที่จังหวัดปทุมธานี ส่วนใหญ่มีการปฏิบัติการโดยรวมอยู่ในระดับดี ด้านความรู้ของผู้ปฏิบัติการเกี่ยวกับ พ.ร.บ. พบว่า ผู้ปฏิบัติการมีระดับความรู้โดยรวมอยู่ในระดับดี ด้านทัศนคติพบว่า โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง ร้อยละ 56.9 ด้านปัจจัยจูงใจพบว่า โดยรวมอยู่ในระดับดี ด้านปัจจัยบำรุงรักษา พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง ความรู้เกี่ยวกับ พ.ร.บ. การแพทย์ฉุกเฉิน พ.ศ. 2551 มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติการฉุกเฉินตาม พ.ร.บ.โดยรวมในทางบวก (r = 0.253) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.001) ทัศนคติโดยรวมมีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติการฉุกเฉินตาม พ.ร.บ. ในทางบวก (r = 0.168) อย่างมี นัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.034) ปัจจัยจูงใจโดยรวมมีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติการฉุกเฉินตามพ.ร.บ. โดยรวมในทางบวก (r = 0.348) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001) มีค่าความแกร่งที่ร้อยละ 23.6 (R² = 0.236) มีตัวแปรที่มีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติต่อการปฏิบัติการการแพทย์ฉุกเฉิน ตาม พ.ร.บ.การแพทย์ฉุกเฉิน พ.ศ. 2551 ได้แก่ ความรู้ ปัจจัยจูงใจ และปัจจัยบำรุงรักษา งานวิจัยนี้มีข้อเสนอแนะให้สำนักงานพัฒนาระบบการแพทย์ฉุกเฉินจังหวัดปทุมธานี ควรมีการส่งเสริมให้ผู้ปฏิบัติการทางการแพทย์ฉุกเฉินจังหวัดปทุมธานีมีความรู้เกี่ยวกับพระราชบัญญัติการแพทย์ ฉุกเฉิน พ.ศ. 2551 มากขึ้นรวมทั้งการเสริมสร้างทัศนคติที่ดีให้กับผู้ปฏิบัติการอย่างต่อเนื่อง

This study is descriptive research which has aim to examine the medical emergency practices according to Medical Emergency Act, 2551 B.E., of operators in Pathumthani province area. One hundred and sixty-four operators in Pathumthani province area selected for the study. The study found emergency medical operators according to Medical Emergency Act, 2551 B.E., in Pathumthani province were good level of operation. The overall knowledge of operators about the Act was good level. The attitude of operators was moderate level, 56.9 percent. The motivation of operators was good level and maintenance factor were moderate level. The knowledge of the Medical Emergency Act, 2551 B.E., has correlation with medical emergency operation according to the Act in positive statistically significant (r = 0.253, p = 0.001). The overall attitude has correlation with medical emergency operation according to the Act in positive statistically significant (r = 0.168, p = 0.034). The overall motivation factors have correlation with medical emergency operation according to the Act in positive statistically significant (r = 0.348, p = 0.000) and the robust value was 23.6 percent (R² = 0.236). The factors influencing to emergency medical operation according to Medical Emergency Act, 2551 B.E., was knowledge, motivation factors and maintenance factors. The research has recommended to the Office Develops Medical Profession Emergency Pathumthani System should be supported the emergency medical operators in Pathumthani province have knowledge about the Medical Emergency Act, 2551 B.E., include create a positive attitude to operators, successively.