การจัดการทางการพยาบาลสำหรับผู้ป่วยโรคมะเร็งที่ประสบภาวะเบื่ออาหาร

Abstract

ภาวะเบื่ออาหาร(Anorexia)เป็นปัญหาหลักปัญหาหนึ่งที่พบได้บ่อยในผู้ป่วยมะเร็ง ภาวะเบื่ออาหารนี้มีผลให้ผู้ป่วยโรคมะเร็งได้รับพลังงานและสารอาหารที่ไม่เพียงพอเกิดความผิดปกติของการทำงานภายในร่างกายมากขึ้น เมื่อภาวะนี้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ผู้ป่วยจะ (1) มีน้ำหนักตัวลดลง (2) มีสภาพจิตใจหดหู่วิตก กังวล ซึมเศร้า (3) รับประทานอาหารได้น้อยลง และ (4) มีภาวะเบื่ออาหารที่รุนแรงมากขึ้นการรับประทานอาหารได้น้อยนานยิ่งขึ้นไปอีก ซึ่งหากผู้ป่วยโรคมะเร็งไม่ได้รับการดูแลช่วยเหลือด้วยการจัดการทางการพยาบาลตั้งแต่ในระยะเริ่มต้น ภาวะเบื่ออาหารนี้ก็จะทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนถึงขั้นที่เรียกว่า cancer-cachexia การจัดการทางการพยาบาลเพื่อดูแลผู้ป่วยในภาวะดังกล่าวมี 2 แบบ คือ วิธีการใช้ยาและการไม่ใช้ยา วิธีการดูแลรักษาด้วยวิธีไม่ใช้ยานับเป็นบทบาทสำคัญของพยาบาลในการจัดการ สิ่งสำคัญ คือ ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับสารอาหารที่เพียงพอลดการใช้พลังงานลงเพื่อควบคุมน้ำหนัก ไม่ให้ลดลงจากเดิมตั้งแต่ในระยะต้นๆ ร่วมกับการจัดสภาพแวดล้อม เพื่อลดสิ่งกระตุ้นอาการคลื่นไส้อาเจียนรวมทั้งการสนับสนุน ส่งเสริม และให้คำแนะนำแก่ผู้ป่วยและญาติผู้ดูแลพร้อมทั้งประสานงานกับสหสาขาที่เกี่ยวข้อง ในการปรับวิถีการดำเนินชีวิตของผู้ป่วยแต่ละรายให้เหมาะสมกับแต่ละบุคคลทั้งขณะที่อยู่ในโรงพยาบาลและเมื่อกลับไปอยู่บ้าน เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยได้รับสารอาหารที่เพียงพอและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น

Anorexia has been documented as a salient problem in patients with cancer. It is a cause of inadequate energy and nutrition, which lead to increasingly abnormal health problems. Progressive anorexia may result in weight loss, an increase in anxiety and depression, a decrease of dietary intake, and severe malnutrition. Prolonged anorexia directly affects patients’ nutritional and overall health status. Patients with cancer frequently experience a severe outcome of anorexia referred to as “cancer cachexia” if they do not receive proper care through nursing management from the early stage of their illness. Nursing management of anorexia can be divided into 2 different types of interventions: pharmacological and non-pharmacological. In particular, the latter has a key role in the nursing management of such patients, focusing on helping them to receive adequate nutrition and decreasing energy expenditure to prevent weight loss in the early stage of illness. Non-pharmacological interventions involve environmental management, risk reduction for factors that motivate nausea and vomiting, and promoting collaboration among health-team professionals. In addition, nursing management includes providing support and advice to patients and caregivers for increasing their quality of life.