การประยุกต์ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผนเพื่อป้องกันการเสพยาบ้าซ้ำของผู้เข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด ศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมส่งเสริมพฤติกรรมปูองกันการเสพยาบ้าซ้ำของผู้เข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด โดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน ใช้รูปแบบการวิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียว เก็บข้อมูลก่อนและหลังจัดโปรแกรม กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้เข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดในศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด จำนวน 30 คน จากการคัดเลือกแบบเจาะจงตามเกณฑ์การคัดเลือกเข้ากลุ่มตัวอย่าง ได้รับโปรแกรมฯ จำนวน 6 ครั้ง และติดตามผล จำนวน 1 ครั้ง มุ่งเน้นการเรียนรู้และฝึกทักษะเพื่อปูองกันการเสพยาบ้าซ้ำ รวมระยะเวลา 9 สัปดาห์ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ paired sample t-test ผลการศึกษาพบว่า ภายหลังการทดลองกลุ่มตัวอย่างมีการเปลี่ยนแปลงด้านเจตคติต่อการเสพยาบ้า ทักษะปฏิเสธเมื่อถูกชักชวนให้เสพยาบ้า การรับรู้ความสามารถตนเองในการควบคุมการเสพยาบ้า ความตั้งใจที่จะไม่เสพยาบ้าซ้า และพฤติกรรมป้องกันการเสพยาบ้าซ้ำที่ถูกต้องมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) ดังนั้น โปรแกรมนี้ จึงสามารถประยุกต์ใช้กับผู้เข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพหรือผู้เข้ารับการบำบัดที่มีลักษณะทางประชากรที่มีความคล้ายคลึงกัน

This research aimed to study the effects of program for promoting methamphetamine relapse prevention behavior among persons with drug addict rehabilitation. One group pretestposttest design, applying the theory of planned behavior was conducted to the study in 30 samples who were persons with drug addict rehabilitation at the Drug Addicts Rehabilitation Center. Sample were selected purposive by critiria. The program was composed of 6 sessions of learning activities in accordance with the methamphetamine relapse prevention program and 1 time follow-up had a focus on conducting a wide range of activities including the learning and skill practice, for of 9 weeks totally. Data were collected through a questionnaire and were analyzed by frequency distribution, percentage, mean, standard deviation, and paired sample ttest. The results showed that after the experimentation, significantly better levels of the following variables were found among the experimental group: attitudes toward using methamphetamine, refusal skills when being persuaded to use methamphetamine, perceived self-efficacy to control the use of methamphetamine, intention not to use methamphetamine again, and methamphetamine relapse prevention behavior (p<0.001). Thus, this program can be applied with the presence of similar demographic characteristics who are getting drug addict rehabilitation or drug addict treatment.