ผลของการให้ข้อมูลแบบรูปธรรม-ปรนัยต่อความวิตกกังวลและการมีส่วนร่วมของบิดามารดาในการดูแลบุตรที่ได้รับการรักษาในหอผู้ป่วยเด็กวิกฤต

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของการให้ข้อมูลแบบรูปธรรม-ปรนัยต่อความวิตกกังวล และการมีส่วนร่วมของบิดามารดาในการดูแลบุตรที่ได้รับการรักษาในหอผู้ป่วยเด็กวิกฤต รูปแบบการวิจัย: การวิจัยกึ่งทดลอง แบบสองกลุ่มวัดก่อนและหลังการทดลองวิธีดําเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างคือ บิดามารดาของเด็กป่วยที่ใส่ท่อช่วยหายใจและใช้เครื่องช่วยหายใจ โรงพยาบาลพุทธชินราช พิษณุโลก จํานวน 66 ราย แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 33 ราย และกลุ่มควบคุม 33 ราย กลุ่มทดลองได้รับข้อมูลแบบรูปธรรม-ปรนัยผ่านวีดิทัศน์ เกี่ยวกับความรู้สึกทางประสาทสัมผัสและอาการแสดงที่เกิดขึ้น ลักษณะสภาพแวดล้อม และสาเหตุของความรู้สึกทางประสาทสัมผัส อาการและประสบการณ์ เรียงตามลําดับเหตุการณ์ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับข้อมูลตามปกติ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามความวิตกกังวลขณะเผชิญ และแบบสอบถามการมีส่วนร่วมของบิดามารดาในการดูแลบุตร วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติการทดสอบที และการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมโดยใช้คะแนนความวิตกกังวลก่อนการทดลองเป็นตัวแปรร่วมผลการวิจัย: คะแนนความวิตกกังวลของบิดามารดากลุ่มทดลอง หลังจากที่บุตรเข้ารับการรักษา 48 ชั่วโมง ต่ํากว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p < .01) คะแนนการมีส่วนร่วมของบิดามารดาในการดูแลบุตรของกลุ่มทดลองหลังจากที่บุตรเข้ารับการรักษา 72 ชั่วโมงสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p < .01) สรุปและข้อเสนอแนะ: การให้ข้อมูลแบบรูปธรรม-ปรนัยผ่านวีดิทัศน์แก่บิดามารดา สามารถช่วยลดความวิตกกังวล และเพิ่มการมีส่วนร่วมของบิดามารดาในการดูแลบุตรในหอผู้ป่วยเด็กวิกฤตได้ จึงควรสนับสนุนให้มีการนําวิธีการให้ข้อมูลแบบนี้มาใช้ในการปฏิบัติการพยาบาล

Purpose: To examine the effects of concrete-objective information on parental anxiety andparental participation in care for children in pediatric intensive care unit (PICU).Design: Quasi-experimental study, the pretest-posttest control group design.Methods: Sixty-six parents of children who had been on endotracheal tubes and respirators wererecruited from Buddhachinaraj Hospital in Phitsanulok province. They were assigned into experimentaland control groups of 33 each. The experimental group received concrete-objective information viavideo, providing explanations about physical sensations and symptoms that occurred, temporalcharacteristics, environmental features, and causes of sensations, symptoms and experiences. Thecontrol group received routine information. The State Anxiety Inventory Form Y-1 (Thai version) wasused to assess parental anxiety. The Index of Parent Participation was modified and used to evaluateparental participation in care. Data were analyzed by using independent t-test and analysis of covariancewith pre-test anxiety score as a covariate.Main findings: The parental anxiety mean score of the experimental group at 48 hours afteradmission was significantly lower than that of the control group (p < .01). The parental participationmean score of the experimental group at 72 hours after admission was also significantly higher than thatof the control group (p < .01).Conclusion and recommendations: These findings indicate that providing concrete-objectiveinformation via video can reduce parental anxiety and increase parental participation in care forchildren in pediatric intensive care unit. Provision of the concrete-objective information should beencouraged as a routine nursing practice.