ปัจจัยทํานายความต่อเนื่องสม่ำเสมอในการรับประทานยาต้านไวรัสในเด็กที่ติดเชื้อเอชไอวี

Abstract

วัตถุประสงค์:ศึกษาอํานาจการทํานายของความรู้เกี่ยวกับยาต้านไวรัส สิ่งช่วยเตือนความจํา และอาการซึมเศร้าของเด็กและรายได้ของครอบครัว ต่อความต่อเนื่องสม่ําเสมอในการรับประทานยาต้านไวรัสในเด็กที่ติดเชื้อเอชไอวี รูปแบบการวิจัย:การวิจัยเชิงพรรณนา แบบภาคตัดขวาง วิธีดําเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่าง คือ เด็กที่ติดเชื้อเอชไอวี อายุ 7-15 ปี ได้รับการรักษาด้วยยาต้านไวรัส และมารับบริการที่คลินิกโรคติดเชื้อ แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา โรงพยาบาลชัยภูมิ โรงพยาบาลบุรีรัมย์ และโรงพยาบาลสุรินทร์ จํานวน 132 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์ และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก ผลการวิจัย:กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ (ร้อยละ 97.7) รับประทานยาอย่างต่อเนื่องสม่ําเสมอมากกว่าหรือเท่ากับ ร้อยละ 95 ความรู้เกี่ยวกับยาต้านไวรัสเพียงตัวเดียวที่สามารถทํานายความต่อเนื่องสม่ําเสมอในการรับประทานยาต้านไวรัสได้อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ (p = .048) โดยกลุ่มที่มีความรู้มากเกี่ยวกับยาต้านไวรัส จะมีความต่อเนื่องสม่ําเสมอในการรับประทานยาเป็น 2.372 เท่าของกลุ่มที่มีความรู้น้อยเกี่ยวกับยาต้านไวรัสสรุปและข้อเสนอแนะ: ผลการศึกษาสนับสนุนถึงความจําเป็นที่ต้องมีการให้ความรู้เกี่ยวกับยาต้านไวรัสแก่เด็กที่ติดเชื้อเอชไอวี โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเน้นย้ําให้เด็กทราบว่า ถึงแม้ว่าร่างกายจะแข็งแรงขึ้นภายหลังได้รับการรักษาทางยามาระยะหนึ่งก็ตามก็ไม่ควรหยุดรับประทานยา เพราะจะทําให้เชื้อมีการดื้อยา ภูมิต้านทานของร่างกายลดลง และเกิดการเจ็บป่วยง่าย

Purpose: To determine the predictive power of children’s knowledge about antiretroviralmedication, reminder, and depression and family income on adherence to antiretroviral medication in children with HIV infection.Design: Descriptive research (cross-sectional study).Methods: Participants were 132 children with HIV infection who were 7-15 years old and came to receive antiretroviral treatment at the infectious disease clinics in Maharat Nakhon Rachasima hospital,Surin hospital, Buriram hospital, and Chaiyaphum hospital. Data were collected using interviews andquestionnaires. Descriptive statistics and logistic regression were used for data analysis.Main findings: Most participants (97.7%) had good medication adherence (≥ 95%). Knowledgeabout antiretroviral medication was the only significant predictor of medication adherence in childrenwith HIV infection (p = .048). Children with more knowledge about antiretroviral medication betteradhered to antiretroviral medication (2.372 times) than those with less knowledge about antiretroviralmedication.Conclusion and recommendations: The study findings suggest that an educational program to enhance knowledge about antiretroviral medication is essential for children with HIV infection.Particularly, the adherence to antiretroviral medication must be emphasized. Though they becomehealthy upon taking the medications for a period of time, they should not stop their medicationsbecause it may cause drug-resistance and failure of the immune system, thus making them susceptible to illness.