ระบบการชดเชยความเสียหายจากการรับบริการสาธารณสุขโดยไม่พิสูจน์ความผิด

Abstract

บทความนี้ผู้เขียนมีจุดมุ่งหมายเพื่อทบทวนหลักการและแนวทางการชดเชยความเสียหายจาก การรับบริการสาธารณสุข โดยไม่ต้องพิสูจน์ความผิดทั้งของไทยและต่างประเทศ ซึ่งพบว่าแนวทาง ดังกล่าวนี้ได้เอื้อประโยชน์ให้ทั้งประชาชนผู้ที่ได้รับความเสียหายให้ได้รับการช่วยเหลือเยียวยาด้วยเงิน ช่วยเหลือเบื้องต้น และยังเป็นการเอื้อประโยชน์ต่อผู้ให้บริการทางสาธารณสุขอีกด้วย กล่าวคือ เมื่อ ผู้เสียหายได้รับเงินช่วยเหลือเบื้องต้น และพอใจการช่วยเหลือเยียวยาแล้วก็อาจไม่ต้องการดําเนินการ ฟ้องร้องทางแพ่งเพื่อขอรับค่าเสียหายอีก ซึ่งทําให้โอกาสการฟ้องร้องทางแพ่งลดลง อีกทั้งการชดเชย ความเสียหายจากการรับบริการสาธารณสุขสามารถนําเงินช่วยเหลือเบื้องต้นหรือเงินชดเชยจากกองทุน สร้างเสริมความสัมพันธ์ที่ดีในระบบสาธารณสุขไปจ่ายเพื่อเยียวยาให้แทนผู้ถูกฟ้องคดีได้หากมีการ ฟ้องร้องทางแพ่งเกิดขึ้น อย่างไรก็ดีระบบชดเชยความเสียหายจากการรับบริการสาธารณสุขจะเกิดขึ้น ได้ต้องเกิดจากการเห็นด้วยของทุกฝ่าย และทุกฝ่ายสนับสนุนให้เกิดพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้เสียหาย จากการรับบริการสาธารณสุข

The author’s objective of this article is to review the principle and guidelines for compensation of damages due to public health service providers, with no-fault proven, in Thailand and abroad. It was found that ‘No-fault Compensation’ system was beneficial to both patients who received damages, and also for public health service providers. The benefit is that the patient who suffered damage will receive basic financial compensation as soon as possible, while the public health service providers will not be sued by the patient because of the satisfaction from receiving financial compensation. This will mitigate civil litigations. No-fault compensation system can use the money from public aid, or from ‘Good-relationship Promotion in Public Health System’ fund, to pay for remedies and compensation, on the behalf of potential defendant, if litigation is pursued. However, no-fault liability compensation system will occur only when all parties involved agreed, and support the passing of “Patient’s Protection due to Damages from Public Health Service Provider Act, B.E…..”.