Effectiveness of the Choronic Care Model on clinical outcomes among diabetic patients under the Chiangsaen contracting units for primary care,Chiangrai province

Abstract

Diabetes is a major challenge for the Thai healthcare system and especially for the primary care providers.Therefore, a cluster-randomized controlled trial was conducted to evaluate the effectiveness of the Chronic Care Model (CCM) for the patients with diabetes mellitus type 2 on clinical outcomes in Chiangsaen district. One hundred and twenty-three patients with diabetes type 2 from seven primary care units (63 interventions, 60 controls) were recruited in June 2012. The model mainly consisting of health personnel and patient education, standardized documentation and agreement on therapeutic goals, was implemented in interventions; while controls received usual care. The primary outcome measure was a change in Hemoglobin A1c (HbA1c) after six months. The results demonstrated that, at 6-month follow up, 97.5% of patients had completed data. Thereductions of HbA1c in interventions was more than in controls significantly (mean difference = 2.2%, p < 0.001). The reduction of fasting blood sugar (FBS) and low density lipoprotein (LDL) in interventions were also greater than in controls significantly (mean difference = 31.85 mg/dl for FBS; and 17.02 mg/dl for LDL, p < 0.001). Blood pressure was not significantly reduced among the two study groups. To conclude, implementing the CCM can attributable to Chiangsaen healthcare system that target HbA1c, FBS and LDL of the patients. However, larger and long-term trials are needed to further determine the effectiveness of this intervention for Thai diabetes patients.

โรคเบาหวานเป็นความท้าทายสำคัญของระบบสุขภาพไทย โดยเฉพาะต่อผู้ให้บริการในหน่วยบริการปฐมภูมิ การศึกษาในครั้งนี้จึงได้ทำการทดลองแบบสุ่มโดยมีกลุ่มควบคุมในการประเมินประสิทธิผลของแบบแผน การดูแลรักษาอย่างต่อเนื่องที่มีผู้ป่วยโรคเบาหวานประเภทที่ 2 ในอำเภอเชียงแสน ผู้ป่วย 126 คนจากหน่วยบริการปฐมภูมิ 7 แห่ง ได้รับการลงทะเบียนเข้าร่วมการศึกษาในเดือนมิถุนายน 2555 แบบแผนการดูแลรักษาอย่างต่อเนื่องในการศึกษาครั้งนี้ประกอบด้วยการให้ความรู้แก่สาธารณสุขและแก่ผู้ป่วย มาตรฐานการรักษาและเป้าประสงค์ของการรักษาที่ตั้งไว้ร่วมกัน โดยกลุ่มทดลอง(n=63)ได้รับแบบแผนดังกล่าว ในขณะที่กลุ่มควบคุม(n=60)ได้รับการดูแลในระบบปกติ การประเมินผลลัพธ์เบื้องต้นคือการวัดการเปลื่ยนแปลงระดับ HbA1c ภายหลังการดำเนินงานไปแล้ว 6 เดือน ผลการศึกษาพบว่า เมื่อครบ 6 เดือน ของการดำเนินงานร้อยละ 97.5 ของผู้ป่วยได้ให้ข้อมูลการศึกษาที่ครบถ้วน แสดงให้เห็นว่า ระดับ HbA1c ในกลุ่มทดลองลดลงมากกว่าในกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.001) โดยลดลงต่างกัน 31.85 mg/dl ระดับ LDL ในกลุ่มทดลองลดลงมากกว่าในกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.001)โดยลดลงต่างกัน 17.02 mg/dlความดันโลหิตสูงไม่มีการเปลื่ยนแปลงภายหลังการดำเนินงานในทั้งสองกลุ่ม สรุปได้ว่าแบบแผนการดูและรักษาอย่างต่อเนื่องสามารถนำมาใช้เกื้อหนุนต่อระบบการดูแลสุขภาพของโรงพยาบาลเชียงแสนที่มีต่อระดับ HbA1c,FBSและ LDLของผู้ป่วย ได้ผลดีอย่างไรก้ตามยังมีความจำเป็นที่จะต้องศึกษาเพิ่มเติมในกลุ่มตัวอย่างที่ใหญ่ขึ้นและมีระยะเวลาศึกษาที่ยาวนานขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของกระบวนการแทรกแซงนี้ที่มีต่อผู้ป่วยเบาหวานชาวไทย