ความคงที่ของการวินิจฉัยโรคจิตเภทในผู้ป่วยเด็กและวัยรุ่น

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาอัตราความคงที่ของการวินิจฉัยโรคจิตเภทในผู้ป่วยเด็กและวัยรุ่น และปัจจัยที่ส่งผลต่อความคงที่ในการวินิจฉัยจิตเภทในผู้ป่วยเด็กและวัยรุ่น วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาแบบ retrospective chart review โดยทบทวนเวชระเบียนของผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคจิตเภทขณะที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปี โดยกลุ่มประชากรศึกษาเป็นผู้ป่วยที่มารับการรักษาที่โรงพยาบาลรามาธิบดีในช่วงตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ. 2542 ถึงเดือนธันวาคม พ.ศ. 2552 ทั้งผู้ป่วยนอกและผู้ป่วยใน ผลการศึกษา: กลุ่มประชากรศึกษา 40 ราย มีอายุเมื่อได้รับการวินิจฉัยตั้งแต่ 11 - 17 ปี (อายุเฉลี่ย 14.88 ปี) และมีระยะเวลาติดตามการรักษาเฉลี่ย 4.18 ± 2.15 ปี (mean ± S.D.) เมื่อได้รับการวินิจฉัยเป็นโรคจิตเภทแล้ว ส่วนใหญ่คือ 36 ราย (ร้อยละ 90) มีการวินิจฉัยสุดท้ายเป็นโรคจิตเภท ส่วนที่เหลืออีก 4 ราย (ร้อยละ 10) มีการเปลี่ยนแปลงการวินิจฉัยไปเป็นโรคจิตทางจิตเวชอื่น การวินิจฉัยที่เปลี่ยนแปลงไปจากโรคจิตเภท ได้แก่ bipolar disorder, major depressive disorder with psychotic feature, psychotic disorder-NOS และ autism ค่ามัธยฐานของระยะเวลา (median time) ที่มีการเปลี่ยนการวินิจฉัยคือ 1.58 ปี ส่วนปัจจัยที่มีผลต่อคงความคงที่ของการวินิจฉัยได้แก่ การมีประวัติโรคร่วมทางจิตเวช สรุป: ในกลุ่มผู้ป่วยเด็กและวัยรุ่นเมื่อได้รับการวินิจฉัยโรคจิตเภทแล้ว ประมาณร้อยละ 10 มีการเปลี่ยนแปลงการวินิจฉัยไปเป็นโรคทางจิตเวชอื่น และการมีประวัติร่วมทางจิตเวชมีความสัมพันธ์กับความคงที่ของการวินิจฉัย

Objective: To examine diagnostic stability of schizophrenia in children and adolescents and to determine factor associated with diagnostic stability. Methods: This was a retrospective chart review of patients who were diagnosed schizophrenia when they were below 18 years old. All subjects, both inpatients and outpatient, received psychiatric care at Ramathibodi Hospital during January 1999 to December 2009. Results: There were 40 subjects who received the diagnosis during 11-17 years of age (mean 14.88 years) and the follow-up time was 4.18 ± 2.15 (mean ± S.D.). After receiving the diagnosis of schizophrenia, 36 from 40 subjects (90%) were finally diagnosed schizophrenia, whereas 4 subjects’ diagnosis (10%) were changed to other psychiatric disorders which the diagnosis were bipolar disorder, major depressive disorder with psychotic feature, psychotic disorder-NOS and autism. The median time to change diagnosis was 1.58 years. Factor associated with diagnosis stability was comorbidity. Conclusion: Among children and adolescents, after receiving the diagnosis of schizophrenia, approximately 10% of patient had diagnosis changes to other psychiatric disorders and factor associated with diagnosis stability was comorbidity.