ผลของโปรแกรมการรับรู้ความสามารถตนเองในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม การบริโภคขนมขบเคี้ยวในนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จังหวัดพิษณุโลก

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการรับรู้ความสามารถของตนเองต่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการบริโภคขนมขบเคี้ยวในนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จังหวัดพิษณุโลก กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จำนวน 66 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 35 คน และ กลุ่มเปรียบเทียบ 31 คน โดยกลุ่มทดลองได้รับการจัดกิจกรรมตามโปรแกรมสุขศึกษารวม 4 ครั้ง เพื่อสร้างความรู้เรื่องการบริโภคขนมขบเคี้ยว การรับรู้ความสามารถตนเอง การคาดหวังผลดีและพฤติกรรมการบริโภคขนมขบเคี้ยวที่ถูกต้องตามวัย ด้วยวิธีการบรรยายประกอบพาวเวอร์พ้อยท์ เสนอวีดีทัศน์ สาธิตการอ่านฉลาก อภิปรายกลุ่ม เล่นเกมส์ เรียนรู้ความสำเร็จจากประสบการณ์การบริโภคขนมขบเคี้ยวด้วยตนเอง การใช้ตัวแบบ การใช้คำพูดชักจูง และการกระตุ้นทางอารมณ์ เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่ แบบสอบถาม แบบบันทึกการบริโภคขนมขบเคี้ยว วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐาน โดยใช้สถิติ Paired sample t-test และ Independent t-test หลังการจัดโปรแกรมการรับรู้ความสามารถของตนเองต่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการบริโภค ขนมขบเคี้ยว พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความรู้ การรับรู้ความสามารถตนเอง ความคาดหวังในผลดีและพฤติกรรม การบริโภคขนมขบเคี้ยวดีขึ้นสูงกว่าก่อนการทดลอง และสูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05)

This study was a quasi-experimental research aiming to study the effect of self-efficacy program for changing snack consumption behavior among grade 5 students in Pitsanuloke Province. The samples were composed of 66 grade 5 students, 35 in the experimental group and 31 in the comparison group. The experimental group had participated in the total of 4 sessions of the health education program aiming to enhance students snack consumption knowledge, perceived self-efficacy, positive outcome and correct snack consumption behavior through the use of lecture with power point presentation, video learning, teaching and demonstration about reading nutrition information, group discussion, simulation game, mastery experience, modeling, verbal persuasion, and emotional arousal. The instruments used for data collection were questionnaire and snack consumption recording form, and data analysis was done by computing frequency, percentage, mean, and standard deviation while hypothesis testing was done by using Paired sample t-test and Independent t-test. After the completion of the program applied perceived self-efficacy theory for changing snack consumption behavior it was found that the experimental group gained significantly higher level of knowledge, perceived self-efficacy, positive outcome expectation and correct snack consumption behavior than before the program and than the comparison group