ผลของโปรแกรมการควบคุมการบริโภคอาหารของนักเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกิน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5-6

Abstract

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมสุขศึกษาที่ประยุกต์ทฤษฏีการรับรู้ ความสามารถตนเองร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคม ในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการบริโภคอาหารของ นักเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกิน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 และ 6 ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาเขต 1 จังหวัดนนทบุรี กลุ่มตัวอย่างแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 30 คนและกลุ่มเปรียบเทียบ 30 คน ระยะเวลาทำกิจกรรม 8 สัปดาห์ รวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามก่อนและหลังการทดลอง วิเคราะห์ เปรียบเทียบความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยภายในกลุ่มและระหว่างกลุ่มโดยใช้สถิติ Paired t-test, และ สถิติ Independent t-test ผลการวิจัย พบว่า เมื่อสิ้นสุดการทดลองกลุ่มทดลองมีการเปลี่ยนแปลงด้านความรู้เรื่องโภชนาการ และโรคอ้วน การรับรู้ความสามารถตนเองที่เพิ่มขึ้นมากกว่าก่อนการทดลองและมากกว่ากลุ่มเปรียบเทียบ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) การเปลี่ยนแปลงด้านความคาดหวังในผลลัพธ์ของการควบคุมการ บริโภคอาหารเพื่อควบคุมน้ำหนักและพฤติกรรมการบริโภคอาหารกลุ่มทดลองเพิ่มขึ้นมากกว่าก่อนการ ทดลองและมากกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) การวิจัยนี้ชี้ให้เห็นว่าโปรแกรม การควบคุมการบริโภคอาหาร โดยการให้ความรู้ การสร้างการรับรู้ความสามารถของตนเอง ควบคู่กับการ ให้แรงสนับสนุนทางสังคม จากผู้วิจัย ครู เพื่อนและผู้ปกครอง ทำให้นักเรียนมีพฤติกรรมการบริโภคอาหาร เพื่อควบคุมน้ำหนักดีขึ้น สามารถบูรณาการโปรแกรมนี้ในการเรียนการสอนเพื่อให้นักเรียนมีความรู้ในการ ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการบริโภคอาหารที่ถูกต้องเหมาะสมในการดูแลน้ำหนักตัวต่อไป

This quasi-experimental study aimed to investigate the effects of health education programs and applied the theories of self-efficacy, social support, and group process in modifying food consumption behaviors of Prathomsuksa 5-6 students with overweight problems. Thirty students studying in schools under the supervision of the Office of Education, Region 1, Nonthaburi, 30 students were placed in the experimental group and another 30 were in the control group. The study period was eight weeks. Changes were assessed by questionnaires, which were launched to collect data in two phases: before the experiment and after the experiment. Differences of average scores between groups and within each group were analyzed by Paired Samples t - test, and Independent t – test. The results showed that at the end of the experiment, there were changes in the experimental group in terms of knowledge of nutrition and obesity. The level of self-efficacy in this group was higher than before the experiment, and was higher than the control group with statistical significance (p <0.001). There were also changes in terms of the outcome expectation of diet control for weight control. Positive food consumption behaviors of the experimental group increased at a higher level than before the experiment, and were higher than those of the control group with statistical significance (p <0.05). This research indicated that the application of the diet control program through the provision of knowledge, the establishment of self-efficacy, along with the provision of social support from researchers, teachers, peers, and parents contributed to better food consumption behaviors for weight control. This program could also be integrated as a part of academic courses providing students with the knowledge about how to adjust food consumption behaviors to achieve appropriate patterns of weight control.