Forearm Bone Mineral Density: A Comparison Study of Positioning and Side

Abstract

Background: The scanning position for measure forearm bone mineral density (BMD) is recommended by the International Society for Clinical Densitometry (ISCD) to scan at the non-dominant forearm in the sitting position. However, this position may be uncomfortable for the patients. Especially for those who are elder or cannot easily move. Pragmatically, the supine position is more comfortable than the sitting position for patients to measure forearm BMD. Objective: The purpose of this study was to estimate the difference of forearm BMD between the standard sitting and supine position as well as between the non-dominant and the dominant side. Methods: One hundred and fifty two female patients who gave written informed consent underwent 3 acquisitions of dual X-ray absorptiometry (DXA) altogether: 2 on the non-dominant forearm--one in the sitting and the other in the supine position; 1 on the dominant forearm in the sitting position. Results: All patients were right forearm dominant. The 33% radius BMD difference between the sitting and supine position was -0.005 g/cm2 (95% CI, -0.03 to 0.02) while that between the dominant and non-dominant side was -0.011 g/cm2 (95% CI, -0.06 to 0.04). When classified by World Health Organization (WHO) classification into 3 groups as normal, low bone mass, and osteoporosis, the agreement between the sitting and supine position of the non-dominant at this site was perfect (Kappa = 0.85) while that between the dominant and non-dominant side in the sitting position was moderate (Kappa = 0.64). Conclusions: Measurement of BMD by DXA at non-dominant forearm in the sitting position can be scanned in the supine position without a change in diagnosis. Then the dominant forearm can be used instead the non-dominant if the non-dominant forearm is not properly done due to the presence of historical fracture or congenital deformities.

บทนำ: การตรวจวัดความหนาแน่นกระดูกแขน โดยคำแนะนำของ International Society for Clinical Densitometry (ISCD) กำหนดให้ตรวจแขนข้างที่ไม่ถนัดในท่านั่ง แต่ในทางปฏิบัติการตรวจในท่านั่งนั้นผู้ป่วยอาจมีข้อจำกัดไม่สามารถตรวจในท่านั่งได้ เช่น ผู้ป่วยสูงอายุที่เคลื่อนไหวลำบาก และถูกเคลื่อนย้ายด้วยรถนั่งหรือรถนอน ดังนั้นจึงเป็นที่มาของการศึกษาเปรียบเทียบระหว่างการตรวจแขนในท่านั่งและท่านอน วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างในการวัดความหนาแน่นของกระดูกแขนระหว่างท่านั่งซึ่งเป็นท่าตรวจปกติกับท่านอน และระหว่างแขนข้างถนัดกับข้างไม่ถนัด วิธีการศึกษา: ผู้ป่วยหญิง จำนวน 152 ราย เข้ารับการตรวจวัดความหนาแน่นของกระดูกแขนด้วยเครื่องตรวจวัดความหนาแน่นกระดูก ทำการตรวจวัด 3 ครั้ง โดย 2 ครั้ง สำหรับแขนข้างไม่ถนัดในท่านอนและท่านั่ง และ 1 ครั้ง สำหรับแขนข้างไม่ถนัดในท่านั่ง ผลการศึกษา: มีความแตกต่างของค่าความหนาแน่นที่ 33% radius สำหรับแขนข้างที่ไม่ถนัดระหว่างท่านั่งและท่านอน เท่ากับ -0.005 กรัมต่อตารางเซนติเมตร (95% CI, -0.03 ถึง 0.02) และระหว่างแขนข้างถนัดและแขนข้างไม่ถนัดในท่านั่ง เท่ากับ -0.01 กรัมต่อตารางเซนติเมตร (95% CI, -0.06 ถึง 0.004) เมื่อใช้หลักเกณฑ์ขององค์การอนามัยโลก (WHO) แบ่งผู้ป่วยเป็น 3 กลุ่ม คือ กระดูกปกติ กระดูกบาง และกระดูกพรุน พบว่า มีความสอดคล้องอย่างมากของค่าความหนาแน่นของกระดูก สำหรับข้างไม่ถนัดท่านั่งและท่านอน (Kappa = 0.85) และพบว่าสอดคล้องระดับปานกลาง สำหรับแขนข้างถนัดและไม่ถนัดในท่านั่ง (Kappa = 0.64) สรุป: ไม่พบความต่างที่ส่งผลต่อการวินิจฉัยในการวัดความหนาแน่นของกระดูกแขนระหว่างท่านั่งกับท่านอนและระหว่างแขนข้างถนัดกับข้างไม่ถนัด ดังนั้นสามารถใช้แทนกันได้