ผลของความยาวเดือยฟันชนิดผสมเส้นใยต่อความต้านทาน การแตกหักของฟันที่รักษาคลองรากฟัน

Abstract

วัตถุประสงค์: ศึกษาเปรียบเทียบค่าแรงต้านทานการแตกหักของฟันที่ได้รับการรักษาคลองรากฟันและบูรณะด้วยเดือยฟันชนิดผสมเส้นใยที่มีความยาวต่างกัน วัสดุอุปกรณ์และวิธีการศึกษา: ฟันกรามน้อยล่างที่มีคลองรากเดียวจำนวน 40 ซี่ นำมาเตรียมคลองรากฟัน จากนั้นเตรียมโพรงฟันแบบที่ 2 และแบ่งฟันเป็น 4 กลุ่มทดลอง ดังนี้ กลุ่มที่ 1 บูรณะฟันด้วยมัลติคอร์โฟลถึงระดับรอยต่อของเคลือบฟัน และเคลือบรากฟันโดยไม่ใช้เดือยฟัน กลุ่มที่ 2 บูรณะด้วยเดือยฟันชนิดผสมเส้นใยที่มีความยาวในคลองรากฟัน 3 มิลลิเมตรต่ำจากรอยต่อระหว่างเคลือบฟันกับเคลือบรากฟัน กลุ่มที่ 3 บูรณะด้วยเดือยฟันชนิดผสมเส้นใยที่มีความยาวในคลองรากฟันเท่ากับครึ่งหนึ่งของระยะจากยอดปุ่มฟันด้านแก้มถึงตำแหน่งที่ต่ำกว่ารอยระหว่างเคลือบฟันกับเคลือบรากฟัน 3 มิลลิเมตรและกลุ่มที่ 4 บูรณะด้วยเดือยฟันชนิดผสมเส้นใยที่มีความยาวในคลองรากเท่ากับความสูงตัวฟันต่ำจากรอยต่อของเคลือบฟันกับเคลือบรากฟัน นำชิ้นตัวอย่างไปทดสอบความต้านทานการแตกหักโดยวัดค่าแรงกดอัดในแนวดิ่งด้วยเครื่องทดสอบสากล นำผลไปวิเคราะห์ทางสถิติด้วย one-way ANOVA และ Duncan’s multiple range test ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการศึกษา: ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มที่บูรณะด้วยเดือยฟันชนิดผสมเส้นใยที่มีความยาวเท่ากับความสูงตัวฟันให้ค่าเฉลี่ยความต้านทานการแตกหักสูงที่สุด รวมทั้งมีรูปแบบการแตกหักที่สามารถบูรณะได้มากกว่ากลุ่มที่บูรณะมัลติคอร์โฟลโดยไม่ใช้เดือยฟันชนิดผสมเส้นใยซึ่งมีค่าเฉลี่ยของความต้านทานการแตกหักต่ำกว่ากลุ่มอื่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) และไม่พบความแตกต่างของความต้านทานการแตกหักและรูปแบบการแตกหักในกลุ่มที่บูรณะด้วยเดือยฟันชนิดผสมเส้นใยที่มีความยาวน้อยกว่าส่วนสูงของตัวฟัน (p = 0.77) บทสรุป: การบูรณะฟันที่ผ่านการรักษาคลองรากฟันเพื่อให้มีความต้านทานต่อการแตกหักของฟันสูงที่สุด และมีรูปแบบการแตกหักที่สามารถบูรณะได้ควรบูรณะฟันดังกล่าวด้วยเดือยฟันชนิดผสมเส้นใยที่มีความยาวเท่ากับความสูงของตัวฟันต่ำจากรอยต่อของเคลือบฟันกับเคลือบรากฟัน

Objectives: The objective of this study was to compare the fracture resistance of endodontically treated teeth restored with different fiber post lengths. Materials and methods: Human first lower premolars with one root canal were collected and received endodontic treatment and class II (MOD) preparation. The prepared teeth were further divided into four groups; Group 1: restored with Multicore Flow at CEJ level without post, Group 2: restored with fiber post with the length of 3 mm below CEJ, Group 3: restored with fiber post with the length of a half distance from buccal cusp tip to 3 mm below the CEJ level and Group 4: restored with fiber post with the length of clinical crown below CEJ. The fracture resistance of specimens was evaluated with a universal testing machine under vertical loading. Data were analyzed using one-way ANOVA and Duncan’s multiple range test (p<0.05). Results: The results indicated that the group restored with fiber post with the length of clinical crown below CEJ displayed superior fracture resistance with restorable failure. The group restored with Multicore Flow without post showed significantly lowest mean values (p<0.05). No significant differences of fracture resistance and pattern of fracture between groups restored with fiber posts with the length shorter than clinical crown length were found (p=0.77). Conclusion: For the superior fracture resistance with restorable fracture pattern of endodontically treated teeth, the restoration with fiber post with the length of clinical crown below CEJ may be required.