สถานการณ์และการบังคับใช้กฎหมายด้านการศึกษาของคนพิการ ในทศวรรษที่ผ่านมาของประเทศไทย

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิเคราะห์ และสังเคราะห์เอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาของคนพิการที่เผยแพร่ในปี พ.ศ.2542-2553 เพื่อศึกษาว่า คนพิการได้รับการคุ้มครอง และส่งเสริมตามรัฐธรรมนูญว่าด้วยการพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการหรือไม่เพียงใด โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงจำนวน 207 เรื่อง ผลการศึกษาพบว่า งานวิจัยส่วนใหญ่ตีพิมพ์เผยแพร่มากที่สุดในปี 2549 โดยเป็นวิทยานิพนธ์ หรือสารนิพนธ์ในระดับบัณฑิตศึกษาคือในระดับปริญญาโท ข้อมูลเชิงคุณภาพพบว่า รูปแบบการจัดการเรียนการสอนในโรงเรียนจัดการเรียนร่วมนั้น ส่วนใหญ่เป็นการสอนแบบเรียนร่วมที่คนพิการได้รับการจัดการศึกษาใน 4 รูปแบบ ได้แก่ การเรียนร่วม การเรียนร่วมบางเวลา การเรียนร่วมแบบคู่ขนาน และการเรียนแบบเฉพาะทาง มีการพัฒนาสื่อการสอน คอมพิวเตอร์ช่วยสอน ตลอดจนพัฒนาโปรแกรมต่างๆ เพิ่มขึ้น มีข้อจำกัดด้านการจัดการเรียนร่วมคือขาดแคลนบุคลากรทางการศึกษาพิเศษ ขาดแคลนงบประมาณ ไม่มีนโยบาย หรือแนวปฏิบัติที่ชัดเจนเกี่ยวกับนักเรียนหรือนักศึกษาพิการ

This research aims to analyze and synthesize the publications and normative texts regarding persons with disabilities from 1999 to 2010 to investigate the effectiveness of the constitution concerned the Promotion and Development of Life Quality of Disabled Persons particularly in education with the 207 topics of purposive sampling. The study reveals that the majority Published research were announced the most in 2006 which were the thesis or thematic papers. The results found that there were mostly four models for integrated school: full-time integrated study, partial integrated study, parallel study and particular study; there were mass media instruction development, computer assisted instruction including the development of all programs. The problems and obstacles in integrated educational management appear that; shortage of personnel in the field of special education; budget allocation and the overall policy for disabled students is not sustainable.