ผลของโปรแกรมฝึกอบรมการจัดการทางเดินหายใจ และการช่วยหายใจ สำหรับนักศึกษาพยาบาลระดับปริญญาตรี

Abstract

การจัดการทางเดินหายใจและการช่วยหายใจเป็นองค์ประกอบหลักในการดูแลผู้ป่วย ในภาวะฉุกเฉินที่มีภาวะคุกคามต่อชีวิต ดังนั้นการเตรียมความพร้อมของทักษะการปฏิบัติงานใน ภาวะฉุกเฉินให้กับนักศึกษาพยาบาลทั้งความรู้ความมั่นใจ และทักษะการปฏิบัติงานเป็นสิ่งจำเป็น เพื่อให้เกิดความเชี่ยวชาญภายหลังจากสำเร็จการศึกษาวัตถุประสงค์ของการวิจัยเพื่อเปรียบเทียบ ความรู้การรับรู้สมรรถนะของตนเอง และความสามารถในการจัดการทางเดินหายใจ และการช่วย หายใจก่อนและหลังเข้ารับการอบรมโปรแกรมการจัดการทางเดินหายใจ และการช่วยหายใจ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงเปรียบเทียบวัดผลก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็น นักศึกษาพยาบาลระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 4 จำนวน 191 ราย เครื่องมือในการเก็บข้อมูล ได้แก่ 1) แบบวัดความรู้การจัดการทางเดินหายใจและการช่วยหายใจ 2) แบบประเมินการรับรู้สมรรถนะ ของตนเองในการจัดการทางเดินหายใจ และการช่วยหายใจ และ 3) แบบประเมินความสามารถ ในการจัดการทางเดินหายใจ และการช่วยหายใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และสถิติทีผลการวิจัยพบว่าค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้และค่าเฉลี่ยคะแนนการรับรู้สมรรถนะของ ตนเองภายหลังได้รับการอบรมสูงกว่าก่อนการอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกลุ่มตัวอย่าง มากกว่าร้อยละ 90 สามารถจัดการทางเดินหายใจและช่วยหายใจในภาพรวมได้อย่างถูกต้อง การศึกษานี้ช่วยสนับสนุนว่าโปรแกรมการจัดการทางเดินหายใจ และการช่วยหายใจช่วยพัฒนา ความรู้การรับรู้สมรรถนะของตนเอง และความสามารถในการจัดการทางเดินหายใจและการช่วย หายใจ ดังนั้นโปรแกรมการฝึกอบรมนี้ควรนำมาใช้กับนักศึกษาพยาบาลในการพยาบาลฉุกเฉิน เพื่อช่วยพัฒนานักศึกษาให้เกิดผลลัพธ์ที่ดีทางการศึกษา และทำให้เกิดผลลัพธ์ที่ดีในการดูแล รักษาผู้ป่วย

Airway management and ventilation are principal and crucial skills for nurses for saving lives of critical patients in emergency situation. Therefore, preparedness of emergency nursing skills for undergraduate nursing students is required to improve knowledge, self-efficacy, and clinical performance in airway management and ventilation in order to be proficient nurses after graduation. The aim of this study is to compare knowledge, self-efficacy, and clinical performance of airway management and ventilation before and after attending the airway management and ventilation training program. This is a comparative study with one sample group pre-test and post-test design. Participants were 191 fourth year undergraduate nursing students at a university. The instruments used to collect the data included: the knowledge of Airway Management and Ventilation Test, an Airway Management and Ventilation Self-Efficacy Questionnaire, and Airway Management and Ventilation Performance Check List. The data were analyzed using descriptive statistics and pair sample t-test. It was found that the mean score of knowledge and mean score of self-efficacy in post-test were significantly higher than those in the pre-test. Most of the participants (>90%) were able to manage the airway and ventilation correctly. This study findings support the proposal that the airway management and ventilation training program can improve both knowledge and self-efficacy in undergraduate nursing students. This training program can improve the students’ competency in airway and breathing management. Therefore, the training program should be used with nursing students in emergency nursing in order to help students achieve better results in education and good outcomes in patient care.