ความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนการฝึกปฏิบัติงานทางคลินิกกับคะแนนวิชาเรียนของนักศึกษา คณะกายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยมหิดล

Abstract

การเรียนการสอนภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ มีความสำคัญต่อการพัฒนานักศึกษากายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยมหิดล การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างผลสัมฤทธิ์ของคะแนนฝึกปฏิบัติงานทางคลินิกและผลสัมฤทธิ์ของการเรียนกายภาพบำบัดในระบบกระดูกและกล้ามเนื้อ กายภาพบำบัดในระบบประสาท กายภาพบำบัดในระบบการหายใจ หัวใจ และการไหลเวียนโลหิต และกายภาพบำบัดในเด็ก ประชากรตัวอย่างเป็นนักศึกษาสาขากายภาพบำบัด คณะกายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยมหิดล ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชากายภาพบำบัดในระบบกระดูกและกล้ามเนื้อ กายภาพบำบัดในระบบประสาทกายภาพบำบัดในระบบการหายใจ หัวใจและการไหลเวียนโลหิตกายภาพบำบัดในเด็ก และวิชาการฝึกปฏิบัติงานทางคลินิก ในปีการศึกษา 2557-2559จำนวน 221 คน โดยวิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปใช้สถิติบรรยาย และใช้สถิติหาค่าความสัมพันธ์ (Correlation statistic) ระหว่างวิชาฝึกปฏิบัติงานทางคลินิกกับ 4 วิชาเรียนหลักของภาคทฤษฎี ผลการศึกษาพบค่าความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างวิชาฝึกปฏิบัติงานทางคลินิกกับวิชากายภาพบำบัดระบบกระดูกและกล้ามเนื้อ ระบบประสาท ระบบการหายใจ หัวใจ และการไหลเวียนโลหิต แต่ไม่พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับวิชากายภาพบำบัดในเด็ก การศึกษานี้อาจนำไปสู่การวิเคราะห์ และปรับปรุงการเรียนการสอนต่อไป