คู่มือปฏิบัติงาน เรื่อง การให้รหัสโรคผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางจิตและพฤติกรรม

Abstract

ด้วยหน่วยเวชระเบียน ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ได้พัฒนางานตรวจสอบเวชระเบียนผู้ป่วยนอกและรหัสโรคมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปี 2555 โดยมีการติดตามเครื่องชี้วัดคุณภาพงานฯ ซึ่งพบว่าอัตราความถูกต้องของการให้รหัสโรคผู้ป่วยนอกต่ำกว่า 80% ในปี 2558-2559 เท่ากับ 76.8% และ 61.9% ตามลำดับ ทำให้ภาระงานในการติดตามแก้ไขและบันทึกรหัสโรคย้อนหลังในระบบบริการผู้ป่วยนอก (OPDSQL) ของ โรงพยาบาลเพิ่มมากขึ้น ส่งผลกระทบต่อการนำข้อมูลไปใช้งานในด้านต่างๆ เช่น การรายงานสถิติโรค การบริหารทรัพยากรสุขภาพ การเบิกค่ารักษาพยาบาลและสนับสนุนงานวิจัย อีกทั้งทางราชวิทยาลัยจิตแพทย์ได้ประกาศใช้ DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition) ในปี 2558 ซึ่งมีส่วนของการวินิจฉัยโรคที่ไม่ตรงกับ ICD-10-TM (International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problem 10*h Revision Thai Modification) จึงทำให้เกิดความผิดพลาดในการให้รหัสโรคได้ ถึงแม้แพทย์จะบันทึกการวินิจฉัยโรคได้ละเอียด ครบถ้วนและถูกต้องตาม DSM-5 ก็ตาม เนื่องจากผู้ให้รหัสโรค (coder) ส่วนใหญ่ยังขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับ DSM-5 และการให้รหัส ICD-10 ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางจิตและพฤติกรรม (Mental and behavioral disorders) ซึ่งต้องอาศัยประสบการณ์และความเชี่ยวชาญเฉพาะทาง ในปัจจุบันปัญหาดังกล่าวยังไม่ได้ดำเนินการแก้ไขอย่างเป็นระบบ ทางคณะผู้จัดทำจึงได้ทำการศึกษา ค้นคว้า เก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับการให้รหัสโรคผู้ป่วยนอกที่มีความผิดปกติทางจิตและพฤติกรรม นำมาวิเคราะห์และหาแนวทางแก้ไขปัญหา โดยได้รับคำแนะนำจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับหลักเกณฑ์การวินิจฉัยตาม DSM-5 และนักวิชาการเวชสถิติผู้เชี่ยวชาญด้านรหัสโรคในการจัดทำคู่มือฉบับนี้ขึ้น เพื่อให้ฐานข้อมูลรหัสโรคของผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางจิตและพฤติกรรมในโรงพยาบาลศิริราชมีความถูกต้องและสามารถนำไปใช้งานในด้านต่าง ๆ ได้