แนวทางการบริหารจัดการและการพัฒนาบุคลากรเพื่อความยั่งยืน : กรณีศึกษาสถาบันชีววิทยาศาสตร์โมเลกุล

Abstract

งานวิเคราะห์นี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการดำเนินงาน ปัญหา อุปสรรคและความต้องการในการบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ของ สถาบันชีววิทยาศาสตร์โมเลกุล 2) ศึกษาอนาคตภาพในการบริหารจัดการ ทรัพยากรมนุษย์เชิงรุกของสถาบันฯ และ 3) สร้างข้อเสนอเชิงนโยบายในการ บริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์เชิงรุกของสถาบันฯ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบ ผสม ได้แก่การวิจัยเชิงปริมาณด้วยการสำรวจกับกลุ่มประชากรของสถาบันฯ จำนวน 146 คน และการวิจัยเชิงอนาคตแบบ EDFR ด้วยการสัมภาษณ์ ผู้ทรงคุณวุฒิสถาบันฯ จำนวน 15 คน เพื่อค้นหาปัจจัยที่ส่งผลต่อการบริหาร ทรัพยากรมนุษย์ ผลการวิเคราะห์เชิงปริมาณ พบว่าการบริหารจัดการทรัพยากร มนุษย์ในด้านการวางแผนมีค่าเฉลี่ยของระดับความคาดหวังเท่ากับ 4.36 ด้าน การสรรหา 4.49 ด้านการพัฒนา 4.55 และด้านการธำรงรักษา 4.62 ส่วนการ วิเคราะห์เชิงอนาคตผ่านการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิของสถาบันฯ สามารถสรุป เป็นความคิดเห็นร่วมเชิงฉันทามติที่เป็นแนวทางที่ส่งผลต่อระดับความมี ประสิทธิผลขององค์ประกอบอนาคตภาพในการบริหารจัดการทรัพยากร มนุษย์ของสถาบันฯ ผลการวิเคราะห์เพื่อนำมาพัฒนาเป็นข้อเสนอเชิงนโยบาย ประกอบด้วย 1) การวางแผนจำนวนบุคลากรที่ต้องการเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย อย่างมีประสิทธิผล ตอบสนองพันธกิจของการดำเนินการ เพื่อเพิ่มศักยภาพ และขับเคลื่อนให้บรรลุเป้าหมายโดยการมุ่งเน้นผลลัพธ์ในสิ่งที่ทำได้ดีเป็นพิเศษหรือมีความโดดเด่นที่แตกต่างจากคู่แข่ง 2) การสรรหาจากผู้ที่มีความ เหมาะสมทั้งการศึกษา ประสบการณ์และสมรรถนะที่เป็นคุณลักษณะที่ ต้องการกับทุกตำแหน่ง ที่มีแนวคิดและมุมมองใหม่ ๆ มานำเสนอในการ ปรับปรุงระบบการทำงานที่จะช่วยเพิ่มประสิทธิผลให้กับสถาบันฯ 3) การ พัฒนาให้บุคลากรให้มีบุคลิกภาพที่ดี มีจิตบริการ มีการสร้างสรรค์ เพื่อ ยกระดับมาตรฐานการดำเนินงานให้บรรลุเป้าหมายและพันธกิจของสถาบัน 4) การธำรงรักษาที่มีกระบวนการในการดึงดูดและจูงใจโดยการให้ ค่าตอบแทนและสวัสดิการที่ดี ส่งเสริมให้มีความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน