Detection of platelet-derived microparticles in whole-blood-derived platelets and apheresis platelets concentrates

Abstract

Platelet-derived microparticles (PMPs) are of interest in transfusion medicine. Several platelet components have demonstrated increased numbers of PMPs. However, little is known about the effect on PMP release of the process used to prepare platelet concentrate. Therefore, the current study aimed to determine the effects on PMP release of various procedures used to prepare platelet concentrate. Platelet concentrates were prepared using the apheresis (AP, n = 61), buffy-coat (BC, n = 18), and platelet rich plasma (PRP, n = 19) processes. Flow cytometry was used to determine the number of PMPs and activated platelets in these platelet concentrates. The results showed that the number of PMPs in platelet concentrates prepared using the AP (13,576 ± 14,848 particles/μL) and BC (12,920 ± 6,426 particles/μL) processes were higher than those in concentrates prepared using the PRP (10,731 ± 5,514 particles/μL) process, but this difference was not statistically significant. Further investigation revealed that the number of platelets positive for CD62P were significantly higher when using the AP (262,720 ± 152,378 cells/μL) and PRP (265,210 ± 86,257 cells/μL) processes than when using the BC (140,624 ± 41,003 cells/μL) process. However, there was no significant difference in the number of activated platelets when using the AP or PRP process. In addition, there was no significant difference in the percentage or number of PMPs in platelet concentrate prepared using either the Reveos™ automated blood processing system or the BC process. The results suggest that whether using the AP, BC, or PRP process, there is high variability in both PMPs and their activated levels in the platelet concentrates prepared. These findings highlight the necessity of validating the procedures used to prepare platelet concentrates and the instruments used to do so.

Platelet-derived microparticles (PMPs) มีความน่าสนใจในกระบวนการให้เลือด โดยพบ PMPs เพิ่มมากขึ้นในผลิตภัณฑ์โลหิตชนิดเกล็ดเลือดที่เตรียมด้วยวิธีต่างๆ แต่อย่างไรก็ตามผลกระทบจากกระบวนการ เตรียมเกล็ดเลือดซึ่งทำให้เกิด PMPs ยังไม่เป็นที่เข้าใจมากนัก ดังนั้นการศึกษานี้จึงมีจุดมุ่งหมายเพื่อดูผลกระทบต่อ การปล่อย PMP ของกระบวนการที่ใช้ในการเตรียมเกล็ดเลือดชนิดต่างๆ เกล็ดเลือดเตรียมโดยวิธี Apheresis (AP, n = 61), buffy-coat (BC, n = 18), และ platelet rich plasma (PRP, n = 19) ใช้เทคนิค Flow cytometry เพื่อตรวจวัดปริมาณของ PMPs และ เกล็ดเลือดที่ถูกกระตุ้น ผลการศึกษาพบว่าปริมาณ PMPs เกล็ดเลือดที่เตรียมด้วยวิธี AP (13,576 ± 14,848 particles/μL) และ BC (12,920 ± 6,426 particles/μL) มีปริมาณมากกว่าเกล็ดเลือดที่เตรียมแบบ PRP (10,731 ± 5,514 particles/μL) แต่ไม่มีนัยสำคัญแต่อย่างใด และยังพบว่าปริมาณของเกล็ดเลือดที่ย้อมติด CD62P ใน AP (262,720 ± 152,378 cells/μL) และ PRP (265,210 ± 86,257 cells/μL) มีปริมาณมากกว่า BC (140,624 ± 41,003 cells/μL) อย่างมีนัยสำคัญ อย่างไรก็ตามไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญของจำนวนเกล็ดเลือดที่ถูกกระตุ้นในเกล็ดเลือด ชนิด AP หรือ PRP นอกจากนี้ยังไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญของเปอร์เซ็นต์หรือจำนวนของ PMP ในเกล็ดเลือดที่เตรียมโดยใช้เครื่องปั่นแยกโลหิตอัตโนมัติ Reveos ™ หรือวิธี BC ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการเตรียมเกล็ดเลือดด้วยวิธี AP, BC, หรือ PRP ทำให้ปริมาณของ PMPs และเกล็ดเลือดที่ถูกกระตุ้นมีปริมาณมากขึ้น ดังนั้นจึงมีความจำเป็นในการตรวจสอบกระบวนการและเครื่องมือที่ใช้ในการเตรียมเกล็ดเลือด