การวิเคราะห์ลักษณะข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาไทยของนักเรียนหูหนวกชั้นประถมปีที่ 6 โรงเรียนเศรษฐเสถียร
Issued Date
2548
Copyright Date
2548
Resource Type
Language
tha
File Type
application/pdf
No. of Pages/File Size
ก-ช, 253 แผ่น
ISBN
9740460763
Access Rights
open access
Rights
ผลงานนี้เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยมหิดล ขอสงวนไว้สำหรับเพื่อการศึกษาเท่านั้น ต้องอ้างอิงแหล่งที่มา ห้ามดัดแปลงเนื้อหา และห้ามนำไปใช้เพื่อการค้า
Rights Holder(s)
มหาวิทยาลัยมหิดล
Bibliographic Citation
วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม. (ภาษาศาสตร์))--มหาวิทยาลัยมหิดล, 2548
Suggested Citation
สุรีพันธ์ เทพอุด การวิเคราะห์ลักษณะข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาไทยของนักเรียนหูหนวกชั้นประถมปีที่ 6 โรงเรียนเศรษฐเสถียร. วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม. (ภาษาศาสตร์))--มหาวิทยาลัยมหิดล, 2548. สืบค้นจาก: https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/94390
Title
การวิเคราะห์ลักษณะข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาไทยของนักเรียนหูหนวกชั้นประถมปีที่ 6 โรงเรียนเศรษฐเสถียร
Alternative Title(s)
An error analysis in the writing of standard Thai by 6th grade deaf students at Setsathian school
Author(s)
Advisor(s)
Abstract
วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาไทยของนักเรียนหูหนวกชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนเศรษฐเสถียร เปรียบเทียบข้อผิดพลาดในการเขียนที่เกิดขึ้นระหว่างนักเรียนหูหนวกชายและหญิง และวิเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวกับการพัฒนาทักษะการเขียนทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศว่ามีความเหมาะสมกับการ แก้ไขปัญหาการเขียนของนักเรียนหูหนวกเพียงใด เพื่อเสนอแนะแนวทางแก้ไขปัญหาต่อไป เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลคือ แบบทดสอบการเขียนจำ นวน 5 ชุด โดยกำ หนดภาพและคำ ให้นักเรียนแต่งประโยค ทั้งนี้แบบทดสอบทั้ง 5 ชุดได้ผ่านการหาค่าประสิทธิภาพแล้ว ผลการศึกษาพบข้อผิดพลาด 3 ประเภทคือ ข้อผิดพลาดด้านไวยากรณ์ ข้อผิดพลาดด้านการสื่อความหมาย และ ข้อผิดพลาดด้านการสะกดคำ ข้อผิดพลาดด้านไวยากรณ์พบส่วนของประโยคที่นักเรียนมีปัญหามากที่สุดคือ หน่วยกริยาข้อผิดพลาดทางด้านการสื่อความหมายพบการเขียนประโยคที่ไม่สื่อความหมายมากที่สุด ส่วนข้อผิดพลาดในการสะกดคำพบข้อผิดพลาดในการเขียนพยัญชนะมากที่สุด สาเหตุของข้อผิดพลาด ได้แก่ การแทรกแซงหรือการถ่ายโอนความรู้ภาษามือไทยสู่การเรียนรู้ภาษาไทย เช่น การเขียนประโยคภาษาไทยที่มีโครงสร้างแบบภาษามือไทย สาเหตุจากพัฒนาการทางภาษาของ นักเรียนเอง เช่น การขาดส่วนประกอบของประโยค และสาเหตุจากความสะเพร่าหรือเลินเล่อของนักเรียน เช่น การเขียนสะกดคำผิด ด้านการศึกษาเปรียบเทียบข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นระหว่างนักเรียน หูหนวกชายและหญิง พบข้อผิดพลาดในนักเรียนหูหนวกชายมากกว่านักเรียนหูหนวกหญิง ส่วนการวิเคราะห์งานวิจัยเพื่อพัฒนาการเขียนของนักเรียนหูหนวก แบ่งออกเป็น การพัฒนาทักษะการเขียนด้านโครงสร้างไวยากรณ์ การพัฒนาทักษะการเขียนทางด้านการสื่อความหมาย การพัฒนาทักษะการเขียนด้านการสะกดคำ และการพัฒนาทักษะการเขียนแบบบูรณาการ ข้อเสนอแนะที่ได้จากการศึกษาคือเด็กหูหนวกต้องการการเรียนรู้ความคิดรวบยอดเกี่ยวกับคำ ศัพท์ภาษาไทยไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการใช้คำ ให้เหมาะสม หรือความหมายของคำ ซึ่งพ่อและแม่สามารถเตรียมความพร้อมให้ลูกคุ้นเคยกับตัวอักษรหรือภาษาสัญลักษณ์ได้ตั้งแต่ก่อนเข้าเรียนการวางแแผนการสอนสำหรับเด็กหูหนวกควรคำ นึงถึงความสนใจของนักเรียนชายและหญิงให้เท่าเทียมกัน เนื่องจากเด็กชายและหญิงมีความสนใจต่อสิ่งรอบตัวแตกต่างกัน ด้านการพัฒนาทักษะการเขียนครูอาจสร้างสื่อการสอนที่นักเรียนสามารถศึกษาด้วยตนเองได้ในยามว่างการให้นักเรียนได้มีกิจกรรมฝึกการใช้ภาษาร่วมกับเพื่อนในชั้นเรียน เพื่อให้เด็กที่มีผลการเรียนดีช่วยเหลือเพื่อนคนอื่น ๆ การได้ฝึกการใช้ภาษาบ่อย ๆ โดยมีครูคอยแนะนำ อย่างใกล้ชิด จะช่วยให้นักเรียนมีพัฒนาการทางภาษาที่ดีขึ้น นอกจากนี้การมีทัศนคติที่ดีต่อข้อผิดพลาด คือ การมองว่าข้อผิดพลาดเป็นเครื่องมือที่จะนำ ไปสู่การเรียนรู้ที่ดี ก็เป็นสิ่งสำ คัญอย่างยิ่ง
The three objectives of this thesis were as follows: 1. To analyze the errors occurring in deaf students' Thai writing in Setsathian School, which educates deaf students. 2. To compare the errors occurring in deaf students' Thai writing between boy and girl deaf students. 3. To find out whether the existent researches on the improvement of deaf students' writing skills in Thailand and foreign countries are suitable to help improve a deaf child's writing and suggest other suitable teaching tips for use with deaf students. The instruments used to collect the data were five sets of writing tests which depict cartoons or cartoon characters doing activities and the tested students write a caption in a sentence or sentences formed with a word or words provided. These written tests were verified for reliability prior to adoption. The results show that there are three habitual errors among Thai deaf students. The first error is syntactical error; the second error is semantic error, and the third is spelling error. The syntactical errors mostly occur in the usage of verbs in a sentence. The semantic errors show that although deaf students can compose a sentence with complete subject, verb and object; nevertheless, the sentence as a whole may not be understandable or may be meaningless. The spelling errors are mostly with consonants. The potential causes for these three errors are language interference, problematic language development, and carelessness. The interference of Thai sign language occurs, for instance, when the tested students are inclined to write a Thai sentence with Thai sign language structure. Problematic language development includes word omission or words out of order. Carelessness also interferes and mainly causes misspelling. A comparison between boys and girls' written errors found that girls make less errors than boys. From the study of other research relating to how to improve writing skills, it is found that appropriate solutions can be categorized into four main measures: skill improvement in sentence structure, skill improvement in meaning-expression, skill improvement in word spelling, and skill improvement in sentence practice, which combines multi-skill improvements. In the researcher's opinion, deaf children need to learn the concept of how to use a word and its meaning. Parents can help their deaf children by showing them the labels of letters or symbols with their meanings before admission to school. Besides this, teachers who prepare lesson plans should realize the difference between boys and girls. Moreover, teachers should provide teaching materials that deaf children can study on their own when they have free time and which get them involved and communicating with their classmates in writing activities. The most important advice from the researcher is that we should have positive thinking and a good attitude toward deaf student's language errors and encourage deaf students not to feel embarrassed. This would be a great tool and big step to improving their language later on.
The three objectives of this thesis were as follows: 1. To analyze the errors occurring in deaf students' Thai writing in Setsathian School, which educates deaf students. 2. To compare the errors occurring in deaf students' Thai writing between boy and girl deaf students. 3. To find out whether the existent researches on the improvement of deaf students' writing skills in Thailand and foreign countries are suitable to help improve a deaf child's writing and suggest other suitable teaching tips for use with deaf students. The instruments used to collect the data were five sets of writing tests which depict cartoons or cartoon characters doing activities and the tested students write a caption in a sentence or sentences formed with a word or words provided. These written tests were verified for reliability prior to adoption. The results show that there are three habitual errors among Thai deaf students. The first error is syntactical error; the second error is semantic error, and the third is spelling error. The syntactical errors mostly occur in the usage of verbs in a sentence. The semantic errors show that although deaf students can compose a sentence with complete subject, verb and object; nevertheless, the sentence as a whole may not be understandable or may be meaningless. The spelling errors are mostly with consonants. The potential causes for these three errors are language interference, problematic language development, and carelessness. The interference of Thai sign language occurs, for instance, when the tested students are inclined to write a Thai sentence with Thai sign language structure. Problematic language development includes word omission or words out of order. Carelessness also interferes and mainly causes misspelling. A comparison between boys and girls' written errors found that girls make less errors than boys. From the study of other research relating to how to improve writing skills, it is found that appropriate solutions can be categorized into four main measures: skill improvement in sentence structure, skill improvement in meaning-expression, skill improvement in word spelling, and skill improvement in sentence practice, which combines multi-skill improvements. In the researcher's opinion, deaf children need to learn the concept of how to use a word and its meaning. Parents can help their deaf children by showing them the labels of letters or symbols with their meanings before admission to school. Besides this, teachers who prepare lesson plans should realize the difference between boys and girls. Moreover, teachers should provide teaching materials that deaf children can study on their own when they have free time and which get them involved and communicating with their classmates in writing activities. The most important advice from the researcher is that we should have positive thinking and a good attitude toward deaf student's language errors and encourage deaf students not to feel embarrassed. This would be a great tool and big step to improving their language later on.
Description
ภาษาศาสตร์ (มหาวิทยาลัยมหิดล 2548)
Degree Name
ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Department
สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท
Degree Discipline
ภาษาศาสตร์
Degree Grantor(s)
มหาวิทยาลัยมหิดล