The study of effects elastic rubber band training program on split leap jump in rhythmic gymnasts

Abstract

วัตถุประสงค์ของการศึกษาในครั้งนี้เพื่อเปรียบเทียบผลของการกระโดดแยกขาโดยการฝึกด้วย โปรแกรมการฝึกเตะด้วยยางยืดในนักกีฬายิมนาสติกลีลาโดยกลุ่มตัวอย่างในการวิจัยเป็นนักกีฬายิมนาสติกลีลา จำนวน 10 คน อายุระหว่าง 9-13 ปี โดยทั้งหมดจะถูกนำไปทดสอบตามการทดสอบที่ได้เตรียมไว้โดยผู้ยินยอมตน ทุกคนจะได้รับการทดสอบสมรรถภาพร่างทางกาย ก่อน และหลังเข้าสู่โครงการวิจัยได้แก่ ชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูง อัตราการเต้นของหัวใจ ความอ่อนตัวของกล้ามเนื้อหลังส่วนล่าง และกล้ามเนื้อต้นขาด้านหลัง และแรงเหยียดขา และนำผู้เข้าร่วมการศึกษามากระโดดแยกขา (Split leap jump) เพื่อนำค่าที่ได้มาวิเคราะห์เปรียบเทียบหา ความสัมพันธ์ของตัวแปรต่างๆข้างต้น ในการที่ได้รับการฝึกเตะขาด้วยยางยืด โดยค่าความเชื่อมั่นคือ p < 0.05 กล้องวีดีโอความเร็วสูง (500 Hz) ถูกใช้บันทึกภาพผู้เข้าร่วมการศึกษาโดยทำการวิ่งจากจุดเริ่มต้นที่ กำหนด และกระโดดแยกขา บริเวณกึ่งกลางสนามจนกระทั่งเท้าลงสู่พื้นทั้งสองข้าง โดยทำการกระโดดแยกขา จำนวน สามครั้ง ด้วยระยะทางการวิ่งทั้งหมด 13.50 เมตร และกล้องมีความสูงจากพื้น 1.20 เมตร ผลการศึกษาพบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของความยืดหยุ่น และความแข็งแรงของ กล้ามเนื้อหลังและกล้ามเนื้อขาในกลุ่มการทดลองที่ได้รับการฝึกฝนด้วยโปรแกรมการฝึกเตะด้วยยางยืดทั้งก่อน และหลังการทดลอง และมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งในการทดสอบการกระโดดแยกขาพบว่า หลังจากที่ ได้รับการฝึกฝนด้วยโปรแกรมมีความแตกต่างกันของความสูงของการกระโดดแยกขา ณ ตำแหน่งสูงที่สุดทั้งก่อน และหลังการฝึกฝน ขณะที่มุมการเคลื่อนไหวขณะทำการกระโดดแยกขา ณ ตำแหน่งที่กระโดดได้สูงที่สุด พบว่ามี ความแตกต่างกันทั้งก่อนและหลังการฝึกฝน สรุปได้ว่าจากการศึกษาผลของการฝึกการเตะขาด้วยยางยืดส่งผลให้มีความยืดหยุ่นและความ แข็งแรงของกล้ามเนื้อหลังและกล้ามเนื้อขาเพิ่มขึ้น ซึ่งสนับสนุนให้เกิดความสามารถในการฝึกฝนทักษะการ กระโดดแยกขา อันเป็นท่าการฝึกพื้นฐานของกีฬายิมนาสติกได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น ซึ่งเป็นผลให้ลดการหัก คะแนนเมื่อทำการแข่งขัน และจากการวิจัยนี้สรุปผลได้ว่า การฝึกฝนการเตะขาด้วยแรงต้านของยางยืดที่เพิ่มขึ้น อย่างเป็นลำดับส่งผลให้เพิ่มทักษะความสามารถในการกระโดดแยกขาได้มากขึ้นในกีฬายิมนาสติกลีลา