ความเป็นไปได้ในการบริหารจังหวัดปกครองตนเอง
Issued Date
2558
Copyright Date
2558
Resource Type
Language
tha
File Type
application/pdf
No. of Pages/File Size
ก-ญ, 324 แผ่น : ภาพประกอบ
Access Rights
open access
Rights
ผลงานนี้เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยมหิดล ขอสงวนไว้สำหรับเพื่อการศึกษาเท่านั้น ต้องอ้างอิงแหล่งที่มา ห้ามดัดแปลงเนื้อหา และห้ามนำไปใช้เพื่อการค้า
Rights Holder(s)
มหาวิทยาลัยมหิดล
Bibliographic Citation
วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม. (รัฐประศาสนศาสตร์))--มหาวิทยาลัยมหิดล, 2558
Suggested Citation
กรกนก ค้าผล ความเป็นไปได้ในการบริหารจังหวัดปกครองตนเอง. วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม. (รัฐประศาสนศาสตร์))--มหาวิทยาลัยมหิดล, 2558. สืบค้นจาก: https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/20.500.14594/92942
Title
ความเป็นไปได้ในการบริหารจังหวัดปกครองตนเอง
Alternative Title(s)
Administrative possibility in the provincial self-governing scheme
Author(s)
Advisor(s)
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้ว่าราชการจังหวัด นายอำเภอ ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และผู้แทนภาคประชาสังคมต่อความเป็นไปได้ในการบริหารจังหวัดปกครองตนเอง (2) เพื่อศึกษาแนวทางที่ส่งเสริมความเป็นไปได้ในการบริหารจังหวัดปกครองตนเอง การวิจัยนี้เป็นการวิจัยผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยเก็บข้อมูลจากผู้มีส่วนได้ส่วนเสียกับแนวคิดการบริหารจังหวัดปกครองตนเองในจังหวัด ประกอบด้วย ผู้บริหารระดับจังหวัด ผู้บริหารระดับอำเภอ ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (ซึ่งเป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจากการบริหารราชการตามรูปแบบจังหวัดปกครองตนเอง) และ นักวิชาการผู้เชี่ยวชาญ การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติในการเสนอผลงานวิจัย ซึ่งประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษา พบว่า 1) ผลการศึกษาและเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อความเป็นไปได้ในการบริหารจังหวัดปกครองตนเอง ซึ่งผู้ให้ข้อมูลหลักส่วนใหญ่ดำรงตำแหน่งผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นโดยเป็นนายกเทศมนตรี ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่จังหวัดจังหวัดเชียงใหม่ มีความคิดเห็นเกี่ยวกับความเป็นไปได้ในการบริหารจังหวัดปกครองตนเอง โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และระดับความคิดเห็นที่มีคะแนนเฉลี่ยมากที่สุดได้แก่ ผู้บริหาร องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น มีคะแนนเฉลี่ย 3.86 และระดับความคิดเห็นที่มีคะแนนเฉลี่ยน้อยที่สุดได้แก่ ผู้ว่าราชการจังหวัด มีคะแนนเฉลี่ย 3.23 2) แนวทางที่ส่งเสริมความที่เป็นไปได้ในการบริหารจังหวัดปกครองตนเอง พบว่า การกำหนดโครงสร้างการบริหารจังหวัดปกครองตนเอง อันประกอบด้วยสภาจังหวัดปกครองตนเอง ผู้ว่าการจังหวัดปกครองตนเอง และสภาพลเมืองจังหวัดปกครองตนเอง มีความเป็นไปได้มาก แต่ต้องศึกษาถึงการกำหนดบทบาทของอำนาจและหน้าที่ที่ชัดเจน โดยกำหนดหลักการในการจัดระเบียบการบริหาร วิธีการ และการกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างหน่วยการปกครองส่วนท้องถิ่นกับหน่วยการปกครองส่วนกลาง โดยปล่อยให้ท้องถิ่นต่าง ๆ ปกครองตนเองและรัฐบาลเพียงแต่คอยควบคุมดูแลเท่านั้น ส่วนผู้ว่าการจังหวัดปกครองตนเองควรมีการคุณสมบัติตัวบุคคลที่จะลงสมัครรับเลือกตั้งต้องกำหนดให้ชัดเจน ต้องศึกษาผลดี - ผลเสียจากการเปรียบเทียบระหว่างผู้ว่าราชการจังหวัดจากการแต่งตั้งกับจากการเลือกตั้ง เพื่อกำหนดและตรวจสอบอำนาจอิทธิพลของผู้ได้รับการเลือกตั้ง เพราะอาจจะมีอิทธิพลต่อองค์กรอื่น ๆ เพื่อความเป็นธรรม การดูแลความสงบเรียบร้อย และด้านสภาพลเมืองควรต้องคำนึงถึงการกำหนดสัดส่วนของกลุ่มองค์กรให้ครอบคลุมพื้นที่ กำหนดหลักเกณฑ์ที่จะสามารถทำให้เกิดสภาพลเมืองจังหวัดที่มีบทบาทหลากหลาย โดยที่การนำรูปแบบการบริหารจังหวัดปกครองตนเอง มาใช้สำหรับการบริหารราชการในจังหวัดขณะนี้ ยังไม่มีความเหมาะสม เพราะประชาชนส่วนใหญ่ยังไม่มีความเข้าใจในเรื่องของการจัดการตัวเอง แต่ในบางพื้นที่อาจจะดำเนินการได้ แต่คงต้องทำเป็นโครงการนำร่องเพื่อศึกษาข้อดี และข้อควรปรับปรุง เพื่อพัฒนาและวางแผนสำหรับพื้นที่อื่น ๆ ต่อไป
This research aimed to 1) study and compare the opinions of governors, district chiefs, administrators of Local Administrative Organizations, and representatives of Civil Society on the possibility of managing self-governing provinces and 2) study the guidelines promoting the possibility of managing self-governing provinces. The researcher specifically studied stakeholders on the concept of managing self-governing provinces consisting of provincial administrators, district administrators, administrators of Local Administrative Organizations, and technical officers. This research was done with the quantitative and qualitative methods. The statistics for data analysis consisted of percentage, mean, and standard deviation. The research results showed the followings: 1) According to the results of studying and comparing the opinions on the possibility of managing self-governing provinces, the researcher found that most of key informants who were administrators or mayors of Local Administrative Organizations in Chiang Mai Province considerably expressed the opinions on the possibility of managing selfgoverning provinces. The administrators of Local Administrative Organizations expressed the opinions with the highest mean of 3.86. Governors expressed the opinions with the lowest mean of 3.23. 2) As for the guidelines promoting the possibility of managing self-governing provinces, the researcher found that the possibility of determining the structure of managing self-governing provinces consisting of Self-Governing Province Council, Self-Governing Province Governor, and Self-Governing Province Civilian Council was high. However, it was necessary to study determination of the role of power and duties by determining the principles of organizing management, methods, and the relationship between Local Administrative Organization and Central Administrative Organization by letting various Local Administrative Organizations govern themselves under supervision of the government. As for Self- Governing Province Governor, it was necessary to clearly determine the qualifications of Self- Governing Province Governor and study advantages and disadvantages according to comparison between the appointed governors and the elected governors for determining and examining power and influence of elected persons for fairness, peace, and order. As for Civilian Council, it was necessary to suitably determine proportion of organizational groups and determine the criteria capable of bringing about Provincial Civilian Council with several roles. The model of managing self-governing provinces used for public administration was not suitable because most of people did not understand selfmanagement. However, it could be implemented in some areas in the form of the pilot projects for studying advantages and disadvantages, developing, and planning for other areas.
This research aimed to 1) study and compare the opinions of governors, district chiefs, administrators of Local Administrative Organizations, and representatives of Civil Society on the possibility of managing self-governing provinces and 2) study the guidelines promoting the possibility of managing self-governing provinces. The researcher specifically studied stakeholders on the concept of managing self-governing provinces consisting of provincial administrators, district administrators, administrators of Local Administrative Organizations, and technical officers. This research was done with the quantitative and qualitative methods. The statistics for data analysis consisted of percentage, mean, and standard deviation. The research results showed the followings: 1) According to the results of studying and comparing the opinions on the possibility of managing self-governing provinces, the researcher found that most of key informants who were administrators or mayors of Local Administrative Organizations in Chiang Mai Province considerably expressed the opinions on the possibility of managing selfgoverning provinces. The administrators of Local Administrative Organizations expressed the opinions with the highest mean of 3.86. Governors expressed the opinions with the lowest mean of 3.23. 2) As for the guidelines promoting the possibility of managing self-governing provinces, the researcher found that the possibility of determining the structure of managing self-governing provinces consisting of Self-Governing Province Council, Self-Governing Province Governor, and Self-Governing Province Civilian Council was high. However, it was necessary to study determination of the role of power and duties by determining the principles of organizing management, methods, and the relationship between Local Administrative Organization and Central Administrative Organization by letting various Local Administrative Organizations govern themselves under supervision of the government. As for Self- Governing Province Governor, it was necessary to clearly determine the qualifications of Self- Governing Province Governor and study advantages and disadvantages according to comparison between the appointed governors and the elected governors for determining and examining power and influence of elected persons for fairness, peace, and order. As for Civilian Council, it was necessary to suitably determine proportion of organizational groups and determine the criteria capable of bringing about Provincial Civilian Council with several roles. The model of managing self-governing provinces used for public administration was not suitable because most of people did not understand selfmanagement. However, it could be implemented in some areas in the form of the pilot projects for studying advantages and disadvantages, developing, and planning for other areas.
Description
รัฐประศาสนศาสตร์ (มหาวิทยาลัยมหิดล 2558)
Degree Name
ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Department
คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์
Degree Discipline
รัฐประศาสนศาสตร์
Degree Grantor(s)
มหาวิทยาลัยมหิดล
