พฤติกรรมการอนุรักษ์เต่ามะเฟืองของประชาชนในตำบลท้ายเหมือง อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา

Abstract

การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการอนุรักษ์เต่ามะเฟืองของประชาชน ในพื้นที่อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา เพื่อทดสอบความแตกต่างของปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการอนุรักษ์เต่ามะเฟือง และ เพื่อเสนอแนะแนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพในการอนุรักษ์เต่ามะเฟืองให้กับประชาชนในพื้นที่อำเภอท้ายเหมืองจังหวัดพังงา เป็นการศึกษาค้นคว้าโดยมีกระบวนการเก็บข้อมูลทั้งในเชิงปริมาณ (Quantitative Study) และเชิงคุณภาพ (Quantity Study) โดยการสำรวจ (Survey Research) เลือกใช้แบบสอบถาม (Questionnaire) และการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-Depth Interview) เป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล ผลการวิเคราะห์ข้อมูลจากแบบสอบถาม (Questionnaire) ผู้วิจัยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์ (Statistical Package for Social Sciences) โดยใช้การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา (Descriptive statistic) ได้แก่ การหาค่าเฉลี่ยร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard deviation: S.D.) และสถิติเชิงอนุมานในการทดสอบสมมติฐาน ทดสอบความสัมพันธ์ของตัวแปร สำหรับการวัดการวิเคราะห์ ได้แก่ ค่าสถิติ t-test และความแปรปรวนทางเดียว One-Way ANOVA และ เปรียบเทียบแบบรายคู่โดยใช้ LSD หรือ Fisher's Least - Significant Different ผลการศึกษาพบว่า พฤติกรรมการอนุรักษ์เต่ามะเฟืองในพื้นที่ พบว่า ส่วนมากมีพฤติกรรมการอนุรักษ์เต่ามะเฟืองอยู่ในระดับปานกลาง ร้อยละ 26.94 ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการอนุรักษ์เต่ามะเฟือง พบว่า อายุ ระดับ การศึกษา สถานภาพครอบครัว อาชีพ รายได้เฉลี่ยต่อเดือน ระยะเวลาที่อาศัยในพื้นที่ ประสบการณ์ในการร่วมกิจกรรม ความรู้เกี่ยวกับการอนุรักษ์เต่ามะเฟือง และทัศนคติเกี่ยวกับการอนุรักษ์เต่ามะเฟือง มีผลต่อพฤติกรรมการอนุรักษ์เต่ามะเฟืองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ข้อเสนอแนะที่ได้จากการศึกษา 1) หน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์เต่ามะเฟือง ควรมีการประชาสัมพันธ์ หรือเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับเต่ามะเฟือง ให้สาธารณชน ได้รับรู้ในวงกว้างผ่านทาง สื่อวิทยุ โทรทัศน์และสื่อออนไลน์ เนื่องจากผลการวิจัยพบว่า สื่อวิทยุ โทรทัศน์และสื่อออนไลน์ เป็นช่องทางในการรับรู้ข้อมูลข่าวสารการอนุรักษ์ที่มากที่สุด 2) ให้ภาครัฐ จัดสัมมนา/ประชุม กับกลุ่มผู้ประกอบการที่เป็นเจ้าของธุรกิจ บริเวณริมชายหาด ซึ่งเป็นสถานที่วางไข่ของแม่เต่ามะเฟือง ทั้งในพื้นที่หาดท้ายเหมือง และ พื้นที่อื่นที่มีรายงานการขึ้นไข่ของแม่เต่ามะเฟือง เพื่อสร้างการตระหนักรู้ แรงบันดาลใจ และ ขอความร่วมมือในการดูแลชายหาดและแสงไฟที่ส่งผลต่อการวางไข่ของเต่ามะเฟืองในช่วงระยะเวลาฤดูวางไข่

The objective of this study was to study leatherback sea turtle conservation behavior of people in Thai Mueang beach, Thai Mueang district, Phang Nga province in order to examine differences of factors affecting leatherback sea turtle conservation behavior and to recommend guidelines for improving the efficiency of leatherback sea turtle conservation to people in Thai Mueang district, Phang Nga province. The methods used in this research are quantitative and qualitative data collection by using survey research that questionnaires and indepth interviews are applied as instruments for collecting data. The Statistical Package for Social Sciences is applied for the data analysis from the questionnaire by using descriptive statistics including percentage, mean, standard deviation (S.D.), and inferential statistics for hypothesis testing and variable correlation testing. For analytical measurements, there are ttest statistics, One-way ANOVA, and LSD or Fisher's Least - Significant Different for pair comparisons. The findings of this study revealed that leatherback sea turtle conservation behavior in the area: most of the leatherback sea turtle conservation behavior was at a moderate level (26.94%). For factors affecting leatherback sea turtle conservation behavior, the study showed that ages, educational levels, marital status, occupations, average monthly income, periods of living in the area, experiences of activity participation, knowledge of leatherback sea turtle conservation, and attitudes towards leatherback sea turtle conservation have differently affected leatherback sea turtle conservation in statistical significance at 0.05. Recommendations:1) institutions related to conservation of leatherback sea turtle should publicize or disseminate the knowledge of leatherback sea turtle to the general public through radio, television and online media since the study showed that radio, television, and online media are the ways which are able to approach most knowledge 2) public sectors should organize seminars/meetings with the business owners on the beach which is nesting grounds of female leatherback sea turtles both in Thai Mueang beach and other areas in which there are leatherback sea turtle nesting reports in order to raise awareness and motivation and also to ask for cooperation in watching over the beach and lights which have an impact on nesting of leatherback sea turtle during nesting season.