การสนับสนุนทางสังคมของผู้พิการทางร่างกายในจังหวัดนครปฐม

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ เพื่อศึกษาการได้รับการสนับสนุนทางสังคมในการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการของผู้พิการทางร่างกายในจังหวัดนครปฐม กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้พิการทางร่างกายที่ได้รับการจดทะเบียนคนพิการ พ.ศ. 2545 - 2547 จากสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จังหวัดนครปฐม เก็บข้อมูลจากผู้พิการตัวอย่างได้จำนวน 103 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์การสนับสนุนทางสังคมของผู้พิการทางร่างกาย และวิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติพรรณนา และสถิติวิเคราะห์ ได้แก่ สถิติทดสอบที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า 1) การสนับสนุนทางสังคมในการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการอยู่ในระดับน้อย เมื่อจำแนกตามการให้บริการฟื้นฟูสมรรถภาพ พบว่า การสนับสนุนด้านการแพทย์อยู่ในระดับปานกลาง ด้านการศึกษา ด้านอาชีพ และด้านสังคมอยู่ในระดับน้อย 2) ผู้พิการทางร่างกายได้รับการสนับสนุนในรูปแบบของจิตใจมากกว่ารูปแบบอื่นๆ 3) ผู้พิการทางร่างกายได้รับการสนับสนุนจากแหล่งสนับสนุนทางสังคมที่มาจากกลุ่มที่มีความสัมพันธ์อย่างไม่เป็นทางการมากกว่ากลุ่มที่มีความสัมพันธ์อย่างเป็นทางการ และ 4) จากการใช้สถิติทดสอบที (t-test) พบว่า ผู้พิการทางร่างกายที่อาศัยอยู่ในเขตเมืองและนอกเขตเมืองได้รับการสนับสนุนทางสังคมในการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

The purpose of this study was to examine the social support of persons with physical disabilities in the Nakhonpathom province. Data was gathered from a sample group of 103 persons with physical disabilities registered with the Provincial Office of Social Development and Human Security, Nakhonpathom province from 2002-2004, by using questionnaires, descriptive statistics, and statistical hypothesis tests. The study found that: 1) Persons with physical disabilities received moderate social support for medical rehabilitation, and low social support for educational, vocational, and social rehabilitation; 2) There was more emotional support than informational and tangible support; 3) There was more social support from the private sector than from the government; 4) Using the t-test, no significant difference (0.05 significance level) in social support was found between persons living in urban and rural areas.